Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο παίρνει μαύρη ζώνη & εντυπωσιάζει





Είναι από τις φορές που η δύναμη της ανθρώπινης θέλησης σε αφήνει άφωνο. Είναι τότε που όλα αυτά τα μικρά «δεν μπορώ» που λες κατά τη διάρκεια της ημέρας, σου φαίνονται τόσο αστεία που σε κάνουν να ντρέπεσαι. Όταν μια γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο, ξεπερνάει φόβους, πόνους, αναστολές και σωματικά μειονεκτήματα για να κάνει αυτό που θέλει και αγαπάει, νιώθεις πως εσύ απλά… απαγορεύεται να πεις «δεν αντέχω άλλο».

Ένα τέτοιο παράδειγμα (προς μίμηση) είναι η 53χρονη τουρκάλα Hayal Oksuz η οποία αν και καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο, εδώ και λίγες ημέρες κατέχει έναν ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο στη γειτονική χώρα. Είναι το πρώτο άτομο με ειδικές ανάγκες που παίρνει την μαύρη ζώνη σε κάποια πολεμική τέχνη!

Ο Έλληνας εκπαιδευτής Sensei Φάνης Κοκόλης, 4 Dan Aikikai, βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Σμύρνη για να συμμετάσχει σε ένα διήμερο σεμινάριο aikido και εκεί γνώρισε την Hayal Oksuz.

«Λόγω της οικονομικής κρίσης και των – έτσι και αλλιώς – εντατικών ρυθμών ζωής, η καθημερινότητα μας έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν λύσεις που βοηθούν στην εκτόνωση σώματος και πνεύματος. Το Aikido, για παράδειγμα, η πολεμική τέχνη, που αποτελεί άσκηση αρμονίας και ισορροπίας. Οι τεχνικές του είναι σημαντικό εργαλείο για την καλύτερη διαχείριση τόσο του εαυτού μας, όσο και της σχέσης μας με τους άλλους.

Σκεφτείτε τώρα, τους ανθρώπους με σωματικές ή πνευματικές αναπηρίες. Αυτοί οι άνθρωποι είτε λόγου κάποιου ατυχήματος, είτε επειδή έτσι γεννήθηκαν, αντιμετωπίζουν ακόμη περισσότερα προβλήματα στη διεκπεραιώσει της καθημερινότητας. Γιατί δεν είναι μόνο η αναπηρία αυτή καθαυτή. Είναι και ότι μπορεί να προκαλέσει. Κατάθλιψη, έλλειψη αυτοεκτίμησης, άγχος και άλλα» τόνισε μιλώντας στο newsbeast.gr ο Sensei Φάνης Κοκόλης, που από το 2004 έχει δημιουργήσει το Αθλητικό Σύλλογο ΑΤΛΑΣ στη Νέα Ιωνία (Aikido zanshin dojo).

Στη συνέχεια αναφερόμενος στο πρόσφατο σεμινάριο στη Σμύρνη, υπογράμμισε: «Από το σεμινάριο Aikido στην Τουρκία πήρα πολλά. Ένα κομμάτι αφορούσε ακριβώς αυτόν τον τομέα. Την εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες και τις νέες μεθόδους με τις οποίες μπορεί αυτή η εκπαίδευση να επιτευχθεί.

Το σεμινάριο ήταν απλώς ένα σκέλος στην συνεργασία που έχουμε έναν χρόνο τώρα με την συγκεκριμένη σχολή της Τουρκίας, για την προπονητική σε παιδία με κινητικά προβλήματα» και πρόσθεσε: «Όσο κι αν ακούγεται δύσκολη υπόθεση η εμπλοκή ενός ατόμου με κινητικά προβλήματα σε μια πολεμική τέχνη, δεν είναι. Απλώς, χρειάζεται στήριξη και υπομονή, τόσο από τον ίδιο τον αθλητή όσο και από τους προπονητές του. Αν αυτό επιτευχθεί, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, πως πολλά από τα προβλήματα που προκαλεί η αναπηρία, θα λυθούν. Τα οφέλη γενικότερα είναι περισσότερα απ΄ όσα μπορεί κανείς να φανταστεί».

Όπως σημείωσε ο Sensei Φάνης Κοκόλης, έχει και ο ίδιος την τύχη να προπονεί εδώ στην Ελλάδα, άτομα με ειδικές ανάγκες. «Αυτή τη στιγμή, στη σχολή μας, απ’ όπου κατά καιρούς έχουν περάσει πολλοί άνθρωποι με κινητική η άλλη αναπηρία, υπάρχει ένας αθλητής ο Γιάννης Καρελος, πάνω από δέκα χρόνια μαθητής μου. Έχει δει μεγάλες αλλαγές στο σώμα του και στον τρόπο που σκέφτεται. Σημείωσε τεραστία πρόοδο, ξεπέρασε αρκετά από τα θέματα του και προετοιμάζετε για τις εξετάσεις του δεύτερου Dan. Δεν θέλω να πω πως οι πολεμικές τέχνες είναι πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις.

Κάποιες είναι εξαιρετικά δύσκολες και χρήζουν ψυχολογικής υποστηρίξεις. Όμως η άσκηση, κάθε άσκηση, καλλιεργεί σώμα και πνεύμα και ασφαλώς είναι πολύτιμα υποστηρικτική σε κάθε θεραπεία» και συμπλήρωσε: «Τώρα σε ότι αφορά τον δάσκαλο. Πρέπει να ξέρετε, ότι και για εμάς, η συνεργασία με αυτά τα άτομα, είναι μάθημα ζωής. Καλλιεργούνται η αντοχή, η υπομονή μας, η επίμονη μας κι εντέλει, όταν βλέπουμε ότι υπάρχει αποτέλεσμα, ενισχύεται ο θαυμασμός μας για τον συνάνθρωπο».

Για όλους τους παραπάνω λόγους ο Sensei Φάνης Κοκόλης έχει ξεκινήσει μια συνεργασία με τον Τούρκο εκπαιδευτή  Sensei Engin Ergin 4 Dan Aikikai (δάσκαλο της 53χρονης Hayal Oksuz) που στόχος τους είναι να βοηθήσουν άτομα με αναπηρία να μυηθούν στον κόσμο των πολεμικών τεχνών «οικοδομώντας, παράλληλα, μια γέφυρα φιλίας μεταξύ των δυο χωρών μέσω του Aikido», όπως χαρακτηριστικά τονίζουν.

Πηγή newsbeast.gr



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία