 |
|
|  |  |  | 
Παιδιά από το Λύρειο Ίδρυμα-που καταστράφηκε απο τις πυρκαγιές στην
Αττική- προτίθεται να φιλοξενήσει η Ελληνική Κοινότητα τής Αλεξάνδρειας Αιγύπτου
Κάϊρο.-Ανταπόκριση Νίκος Κάτσικας
Την ελπίδα, μέσα από τη θλίψη και την οδύνη για τις ψυχές που χάθηκαν
από τις φονικές πυρκαγιές της Αττικής, αλλά και τα αποκαΐδια των
ημερών που μαύρισαν στην κυριολεξία τη ζωή χιλιάδων συμπατριωτών μας,
προσπαθεί πλέον να ανασηκώσει και η πρεσβυγενής Ελληνική Κοινότητα
Αλεξανδρείας.
Απόδειξη, η πρωτοβουλία που πήρε η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας να
σταθεί στο πλευρό των ορφανών του παραδομένου στις στάχτες Λύρειου
Παιδικού Ιδρύματος της πυρόπληκτης Ανατολικής Αττικής, και να τα
φιλοξενήσει στην Πόλη του Μ. Αλεξάνδρου.
Ειδικότερα, o πρόεδρος της πρεσβυγενούς Κοινότητας, Εδμόνδος
Κασιμάτης, επικοινώνησε με τον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για θέματα
Αποδήμου Ελληνισμού, Τέρενς Κουΐκ, και τού μετέφερε την πρόθεσή του να
προτείνει στην Κοινοτική Επιτροπή Αλεξανδρείας να φιλοξενήσει παιδιά
από το Λύρειο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Όσα παιδιά και για όσο
χρόνο χρειαστεί.
Σημειώνεται ότι επρόκειτο για μία ιδέα και πρωτοβουλία που ξεκίνησε
από τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, Γιάννη
Σιόκα, ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «δεν αρκούν τα «like»,
πρέπει και στην πράξη να δείχνουμε την υποστήριξή μας στους ανθρώπους
αυτούς και κυρίως στα παιδιά... ».
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Κασιμάτης τόνισε,
προς τον υφυπουργό Τέρενς Κουΐκ, ότι η Κοινοτική Επιτροπή βρίσκεται
στο πλευρό των παιδιών αυτών και διατίθεται να φιλοξενήσει όσα παιδιά
επιθυμούν οι αρμόδιες ελληνικές Αρχές και για όσο χρονικό διάστημα
απαιτηθεί, ώστε να βρουν μία καινούργια στέγη και μάλιστα στους νέους
ξενώνες της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, που βρίσκονται μέσα στο
Ελληνικό Τετράγωνο του Σάτμπι, δίπλα από την Ελληνική Κοινότητα, τα
Σχολεία, το Ελληνικό Προξενείο και τον Οίκο Ευγηρίας «ΜΑΝΝΑ».
Ακόμη εξέφρασε την οδύνη όλης της ελληνικής παροικίας της Αλεξάνδρειας
για την τεράστια αυτή τραγωδία που στοίχισε τις ζωές τόσων συνανθρώπων
μας, ευχόμενος ανάρρωση στους τραυματίες.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
