Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γιάννης Σάκαρος

Ο 26χρονος Ομογενής - ηγέτης των Κίτρινων Γιλέκων στη Γερμανία



Στουτγάρδη.-

Σύμφωνα με τα Γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης, «είναι το πρόσωπο του γερμανικού
κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων». Στα 26 του χρόνια ο Γιάννης -Παύλος
Σάκαρος, κάτοικος Στουτγάρδης, με καταγωγή από την Κατερίνη,
έχει καταφέρει να μπει τηλεοπτικά σε όλα τα
γερμανικά σπίτια ως ο ηγέτης των διαδηλώσεων κατά της απαγόρευσης των
πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων στη Γερμανία.

Εργαζόμενος στο εργοστάσιο της Πόρσε στην Στουτγάρδη, ο Γιάννης έχει
ηγηθεί από τις αρχές Γενάρη όλων των διαδηλώσεων στη Στουτγάρδη
ενάντια στην απόφαση των τοπικών αρχών να απαγορεύσουν την κυκλοφορία
των παλιών πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων από την 1η Ιανουαρίου. Ο
Σάκαρος εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με το όριο των 40 μικρογραμμαρίων
διοξειδίου του αζώτου (ΝΟ2) ανά κυβικό μέτρο αέρα αλλά και των
μετρήσεων της ΕΕ, με βάση τα οποία απαγορεύονται τα παλιότερα
πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα της κατηγορίας Euro 4 στην πόλη του. «Μια
μειοψηφία πνευμονολόγων έθεσε αυτό το όριο», λέει.

«Το κυριότερο όμως είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση για χρόνια
κοιμόταν, αντί να ασκήσει πίεση στις εταιρείες αυτοκινήτων να
προσαρμοστούν. Και εφόσον ουδείς αντέδρασε χρειάστηκε ένας Έλληνας να
αναλάβει να ξεσηκώσει τον κόσμο», σημειώνει ο Γιάννης Σάκαρος
απαντώντας στο ερώτημα τι ήταν αυτό που τον ώθησε να ηγηθεί του
κινήματος κατά της απαγόρευσης.

Ιδιοκτήτης ενός πετρελαιοκίνητου Σιτροέν 14 ετών Euro 4 ,ο Σάκαρος
λέει ότι «ήμουν και ο ίδιος θιγόμενος από το μέτρο ως οδηγός
πετρελαιοκίνητου αυτοκινήτου. Δεν μπορούσα να το δεχτώ».

Aν και πηγαίνει στη δουλειά του με το τρένο, αναγκάζεται να παίρνει το
αυτοκίνητό του δυο φορές την εβδομάδα. Από τον Απρίλιο όμως, οπότε θα
τεθεί σε εφαρμογή η σχετική απόφαση, δεν θα μπορεί να το κυκλοφορεί,
οπως και περίπου 80.000 κάτοικοι της Στουτγάρδης με πετρελαιοκίνητα
Euro4. «Μας λένε: Αγοράστε ένα καινούριο αυτοκίνητο. Με τι λεφτά; Δεν
βλέπω», λέει ο Γιάννης , που εμφανίστηκε και στην
πολύ δημοφιλή εκπομπή «Maybrit Illner» της γερμανικής τηλεόρασης.
«Τελικά, είμαστε αυτοί που πρέπει να πληρώσουν», λέει. «Οι πολίτες θα
πρέπει να αναλάβουν τώρα τα βάρη , που ανήκουν στην κυβέρνηση.



                                 «Παλιός» στις διαδηλώσεις

Μπορεί να είναι μόλις 26 χρονών αλλά ο Γιάννης Σάκαρος ειναι «παλιός»
στις διαδηλώσεις. Είχε πάρει μέρος στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά
του αμφιλεγόμενου σιδηροδρομικού σταθμού S21 στη Στουτγάρδη, που
στοίχισε πολλά δισεκατομμύρια. Κατά τη γνώμη του, οι πολίτες έχουν
τώρα πολύ περισσότερους λόγους να βγουν έξω στο δρόμο.

Ο Σάκαρος ονειρεύεται ένα ευρύ πολιτικό κίνημα. Φοράει περήφανα το
κίτρινο γιλέκο του, βλέπει τις διαμαρτυρίες των «Κίτρινων Γιλέκων» στη
Γαλλία ως λαμπρό παράδειγμα. Αντιμετώπισε βέβαια προβλήματα όταν στη διάρκεια
διαδήλωσης είδε κάποιους πολιτικούς του ακροδεξιού κόμματος
AfD και ορισμένα μέλη της ακροδεξιάς εναλλακτικής ένωσης «Zentrum
Automobil» να είναι μεταξύ των διαδηλωτών. Τους κράτησε πάντως μακριά
από το βήμα των ομιλητών.

« Κάθε πολίτης πρέπει να έρθει, αλλά ότι το AFD προσπαθεί να
εκμεταλλευτεί το κίνημα μας, το βρίσκω βλακώδες,» είπε στο γερμανικό
ραδιόφωνο.
ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία