Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μην τα εγκαταλείπετε, αγαπήστε τα!

Η οικονομική κρίση"σκοτώνει" τα ζώα



Θεσσαλονίκη

 Το μικρό γκριφόν έτρεχε, γαβγίζοντας πίσω από το μηχανάκι που
οδηγούσε το μέχρι πρότινος αφεντικό του, ανίκανο να καταλάβει τι είχε
μόλις συμβεί. Ο οδηγός της μηχανής είχε σταματήσει πριν από λίγο δίπλα
στο πεζοδρόμιο, είχε αφήσει το σκυλάκι και ξεκίνησε να φύγει.
Βλέποντας τη σκηνή μία γυναίκα τού φώναξε να μην εγκαταλείψει το
δύστυχο ζώο, για να εισπράξει την απάντηση: "εδώ δεν έχω να ταΐσω τα
παιδιά μου, το ζώο θα ταϊσω;".

Ως απόρροια της οικονομικής κρίσης αλλά και αδυναμίας της
Πολιτείας να διαχειριστεί το θέμα με τα αδέσποτα, χαρακτηρίζουν
παρόμοια περιστατικά, που συντελούν στην αύξηση των εγκαταλελειμμένων
ζώων στις μεγαλουπόλεις, εκπρόσωποι των φιλοζωικών οργανώσεων.

Παράλληλα, αν και η διαχείριση του προβλήματος έχει περάσει στους
δήμους, ελάχιστα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση ενώ πολλές
φορές, τα δημοτικά καταφύγια μετατρέπονται σε "αποθήκες" ζώων, όπου
απλά στοιβάζονται, χωρίς καμία στοιχειώδη μέριμνα.

Τη "σκυτάλη" στην επίλυση του προβλήματος παίρνουν έτσι οι
φιλοζωικές οργανώσεις που καλούνται, με πενιχρά μέσα, να περιθάλψουν
ζώα, αθώα θύματα της αναλγησίας.

"Στην ουσία, υποκαθιστούμε τη δουλειά του κράτους, χωρίς καμιά
οικονομική ή ακόμη και ηθική ενίσχυση" αναφέρει η πρόεδρος
του φιλοζωικού σωματείου "Η Αγάπη" Ιζαμπέλα Μποτονάκη, στο καταφύγιο
της οποίας φιλοξενούνται περίπου 100 σκυλιά και γάτες.

Σύμφωνα με την κ.Μποτονάκη, η κατάσταση στα δημοτικά καταφύγια
είναι φριχτή, καθώς τα ζώα, "πετιούνται εκεί κυριολεκτικά, χωρίς καμιά
υγειονομική περίθαλψη, με αποτέλεσμα τη γρήγορη μετάδοση ασθενειών".

Επιπλέον, η οικονομική δυσπραγία και η έλλειψη ανάλογης Παιδείας,
οδηγεί πολλούς Έλληνες να εγκαταλείπουν στο δρόμο, με σχετική ευκολία,
ζώα που είχαν υιοθετήσει, ακόμα και ακριβοπληρώσει.

"Βλέπουμε πλέον να τριγυρνούν αδέσποτα, μικρόσωμα ζώα ράτσας, όπως
κανίς ή γκριφόν, φρεσκοκουρεμένα και με το λουράκι τους" δηλώνει
χαρακτηριστικά.

Σε καμπάνια για την συμπεριφορά των κατοίκων απέναντι στα αδέσποτα
προτίθεται να προχωρήσει ο δήμος Θεσσαλονίκης, όπως τονίζει ο
αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Ποιότητας Ζωής και Ελεύθερων
Χώρων Κωνσταντίνος Ζέρβας.

"Θέλουμε να επεκτείνουμε τη σύμβαση που έχουμε με κτηνιάτρους για
θεραπείες ζώων και να προχωρήσουμε σε συνεργασία με ξενοδοχείο ζώων
προκειμένου να φιλοξενούνται ζώα που είναι άρρωστα ή παραβατικά"
πρόσθεσε, αποκλείοντας όμως- τουλάχιστον προς το παρόν- τη δημιουργία
καταφυγίου.

Απαράδεκτη κατάσταση σε κυνοκομεία

Τις εξαιρετικά κακές συνθήκες διαβίωσης των ζώων, που έγκλειστα
βρίσκονται σ' έναν περιφραγμένο χώρο, τον οποίο ο δήμος Καστοριάς
λειτουργεί ως δημοτικό κυνοκομείο, έχουν καταγγείλει επανειλημμένως
φιλόζωοι της περιοχής.

Με σχετικά έγγραφα στο δήμαρχο Καστοριάς Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη,
διαμαρτύρονταν για το γεγονός ότι στο δημοτικό κυνοκομείο δεν υπάρχει
κτηνίατρος, τα ζώα δεν παρακολουθούνται ιατρικά και ο δήμος Καστοριάς
δεν διαθέτει λεφτά για τη φαρμακευτική τους περίθαλψη.

Εκτός από τα έγκλειστα ζώα, σύμφωνα με τους φιλόζωους, υπάρχουν
και 60 κουτάβια, τα οποία διαρκώς πολλαπλασιάζονται, αφού οι κάτοικοι,
που δεν στειρώνουν τα ζώα τους, τα εγκαταλείπουν και τα πετούν όπου
βρουν.

Τα κουτάβια για να μην κατασπαραχθούν από τα μεγάλα σκυλιά που
υπάρχουν στο δημοτικό κυνοκομείο, φιλοξενούνται στο χώρο ενός
εγκαταλελειμμένου στρατοπέδου που υπάρχει στην περιοχή.

Ο δήμαρχος Καστοριάς Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδης, παραδέχθηκε ότι "η
κατάσταση στο κυνοκομείο είναι 'χάλια',
όπως άλλωστε και σε όλα τα δημοτικά κυνοκομεία της χώρας".

"Προσπαθούμε να βρούμε λύσεις ώστε να βελτιώσουμε την κατάσταση,
αλλά είναι δύσκολο αν δεν υπάρχει χρηματοδότηση" διευκρίνισε.

Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στο δημοτικό κυνοκομείο
Αλεξανδρούπολης, τη λειτουργία του οποίου είχε αναλάβει εθελοντικά το
φιλοζωικό σωματείο ''Κιβωτός''.

Με επιστολή του στο δήμαρχο Ευάγγελο Λαμπάκη είχε επισημάνει ότι
"αδυνατεί πλέον να παρέχει 'εθελοντές επί καθημερινής βάσης' για την
καθαριότητα του χώρου και την εν γένει φροντίδα των ζώων που
βρίσκονται εντός αυτού (210 περίπου μέχρι σήμερα)".

Σημειώνεται ότι εδώ και τρία περίπου χρόνια, εθελοντές του
Σωματείου, επί καθημερινής βάσεως, επιλαμβάνονται των θεμάτων τόσο της
καθαριότητας του χώρου, με την προμήθεια καθαριστικών, και της σίτισης
των ζώων, με την προμήθεια τροφών, όσο και της ιατρικής φροντίδας.

"Το Σωματείο έγκαιρα ενημέρωσε τον δήμαρχο ότι η υφιστάμενη
κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί και ότι ο δήμος θα πρέπει να
αναλάβει τις ευθύνες του όπως αυτές ορίζονται και από τον υφιστάμενο
Ν3170/03" αναφέρει ο πρόεδρος του σωματείου Θεόδωρος
Ράπτης, προσθέτοντας ότι ο δήμος αρνείται να προσφέρει στους εθελοντές
οικονομική βοήθεια για την περίθαλψη των ζώων.

Επιπλέον, έχουν αυξηθεί τα κρούσματα εγκατάλειψης ζώων στους
δρόμους της Αλεξανδρούπολης, συνεπεία της οικονομικής κρίσης, αλλά και
της έλλειψης παιδείας.

"Πολλές φορές, κυνηγοί εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους, τα οποία
έχουν πληρώσει ακόμα και με 3000 ευρώ, γιατί δεν ανταποκρίθηκαν στις
προσδοκίες τους" καταλήγει.

Υπερστοιβαγμένα τα ζώα στο δημοτικό κυνοκομείο Σερρών

Την ύπαρξη σοβαρών ελλείψεων ανθρώπινου δυναμικού αλλά και
κτιριακών υποδομών στο δημοτικό κυνοκομείο των Σερρών καταγγέλλει η
πρόεδρος της Φιλοζωικής Σερρών Ζωή Κοντού.

Σήμερα, το δημοτικό κυνοκομείο φιλοξενεί περισσότερα από 150
αδέσποτα σκυλάκια, ενώ η χωρητικότητα του επαρκεί μόνο για 25, λέει η
κ. Κοντού και προσθέτει ότι "οι συνθήκες που ζουν τα αδέσποτα στο
κυνοκομείο είναι άθλιες".

Μάλιστα, όπως υποστηρίζει με δηλώσεις της , παρότι
είναι διορισμένα πέντε άτομα για την εξυπηρέτηση των αναγκών του
κυνοκομείου, ουδέποτε βρίσκονται στις θέσεις τους".

Από την πλευρά της, η δημοτική αρχή υποστηρίζει ότι κάνει
προσπάθειες ανακατασκευής του δημοτικού κυνοκομείου, που βρίσκεται
παράπλευρα της πόλεως των Σερρών, σε έκταση οχτώ στρεμμάτων.

"Ήδη, βρισκόμαστε στην αποπεράτωση του έργου με τη δημιουργία του
χειρουργείου και ιατρείου μικρών ζώων" δηλώνει ο αντιδήμαρχος Σερρών
Δημήτρης Βαλτσάνης, προσθέτοντας πώς οι ελλείψεις προσωπικού θα
καλυφθούν άμεσα από την πρόσληψη προσωπικού με πεντάμηνη σύμβαση.

Και στη Λάρισα το πρόβλημα με τα αδέσποτα είναι έντονο, ενώ δεν
λείπουν και τα συχνά περιστατικά μεμονωμένων η ομαδικών δηλητηριάσεων,
χωρίς ποτέ να έχουν εντοπιστεί οι ένοχοι.

Αν και στη Λάρισα λειτουργεί από το 2004 δημοτικό κυνοκομείο, με
δυνατότητα φιλοξενίας 60-70 σκυλιών, εντούτοις η ζήτηση ξεπερνάει τις
δυνατότητές του. Καθώς είναι το μόνο κυνοκομείο που υπάρχει στη
Θεσσαλία και παρότι ο προγραμματισμός του είναι η κάλυψη αναγκών του
δήμου Λαρισαίων, εντούτοις προσφεύγουν σε αυτό και από άλλους δήμους,
όχι μόνο του νομού. αλλά και της Θεσσαλίας ευρύτερα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ειδικά τις ημέρες των γιορτών των
Χριστουγέννων, παρατηρήθηκε το φαινόμενο να "αφήνονται" στο κυνοκομείο
ημερησίως 10 με 15 σκυλιά. Στην άρνηση του κυνοκομείου να τα δεχθεί,
λόγω πληρότητας, οι "ενδιαφερόμενοι" υιοθέτησαν άλλη μέθοδο: τα
πετούσαν δηλαδή πάνω από τα συρματοπλέγματα εντός του χώρου που
περιβάλει το οίκημα, οπότε αναγκαστικά, τα μάζευαν οι υπεύθυνοι.

Τα ζώα που οδηγούνται εκεί παραμένουν ενάμισι με δύο μήνες
προκειμένου να αποπαρασιτιστούν, να εμβολιαστούν, να στειρωθούν ή και
να αποθεραπευτούν, αν κάποια από αυτά το έχουν ανάγκη.

Κυρίαρχος στόχος είναι να δοθούν για υιοθεσία και είναι παρήγορο
το γεγονός ότι υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον, κυρίως για μικρόσωμα
σκυλιά. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε αφήνονται και πάλι ελεύθερα.

Από το 2004 που λειτουργεί το κυνοκομείο έχουν περάσει από εκεί
1532 σκυλιά: τα 1038 απελευθερώθηκαν, ενώ υιοθετήθηκαν 674 ενήλικοι
σκύλοι και 1329 κουταβάκια, διότι πολλά από τα σκυλιά που οδηγούνται
εκεί εγκυμονούν και γεννούν στο κυνοκομείο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία