Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Oι εκκεντρικές διατροφικές συνήθειες διαβόητων δικτατόρων





Ποια ήταν τα αγαπημένα φαγητά κάποιων διαβόητων δικτατόρων; Την απάντηση δίνει το βιβλίο που φέρει τις υπογραφές των Victoria Clark και Melissa Scott και τον τίτλο «Dictators' Dinners: A Bad Taste Guide to Entertaining Tyrants». 

Όπως αναφέρει το businessinsider, στις σελίδες του περιγράφεται μεταξύ άλλων η συμπεριφορά τους στο τραπέζι, αλλά και οι φόβοι τους μήπως τους δηλητηριάσουν. Επίσης παρατίθενται και κάποιες συνταγές των γευμάτων τους.

Ακολουθεί μια «γεύση» από κάποιες εκκεντρικές προτιμήσεις

Τα αγαπημένα τρόφιμα του Kim Jong Il φέρεται να ήταν η σούπα καρχαρία και η σούπα από κρέας σκύλου, τα οποία πιστεύε ότι του έδιναν ανοσία και ανδρισμό. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε μια αρκετά μεγάλη ομάδα γυναικών η οποία λέγεται ότι εξέταζε ότι κάθε κόκκος ρυζιού που του σερβίρεται ήταν ίδιο σε μέγεθος, σχήμα και χρώμα.

Η χορτοφαγία του Χίτλερ έχει αποδοθεί σε ιδεολογικούς λόγους, αλλά μπορεί επίσης να έχει κινητοποιηθεί και από την πεποίθησή του ότι μια δίαιτα χωρίς κρέας θα μπορούσε να τον απαλλάξει από τον χρόνιο μετεωρισμό και τη δυσκοιλιότητα. Στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ έτρωγε μόνο πατάτες και ζωμό. Επίσης, είχε μια ομάδα 15 δοκιμαστών τροφίμων.

Ο Μουσολίνι αγαπούσε μια απλή σαλάτα από ψιλοκομμένο σκόρδο με λάδι και φρέσκο ​​χυμό λεμονιού. Θεωρούσε ότι το γαλλικό φαγητό ήταν «άχρηστο». Προτιμούσε να τρώει τα γεύματά του στο σπίτι με τη σύζυγό του και τα πέντε παιδιά τους.

Ο Pol Pot απολάμβανε κυνήγι, αγριογούρουνο, φίδι, φρέσκα φρούτα, κονιάκ και κινέζικο κρασί. Επίσης φέρεται να του άρεσε και το βραστό με κόμπρα.

Στον Τσαουσέσκου άρεσαν τα λαζάνια με μια ξινή κρέμα από αβγό, ο κυπρίνος αλλά και η σαλάτα με ντομάτα και φέτα σε συνδυασμό με μπριζόλα. Δεν έτρωγε φαγητό που δεν είχε ελεγχθεί σωστά και δεν δίσταζε να το πετά στο πάτωμα και να το κλωτσά.

Πηγή: newmoney.gr



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία