Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι προέκυψε απο σουηδική έρευνα

Τα προβλήματα στα δόντια βλάπτουν την καρδιά



Πανεπιστήμιο Ουψάλας

Οι περιοδοντικές παθήσεις και η ουλίτιδα, που οδηγούν σε μάτωμα των ούλων και σε απώλεια των δοντιών, αποτελούν δείκτη καρδιαγγειακού κινδύνου, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη διεθνή επιστημονική έρευνα. Αντίθετα, όσο περισσότερο κρατούν τα δόντια τους οι άνθρωποι, τόσο μικρότεροι θεωρούνται οι κίνδυνοι για την καρδιά.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Όλα Βέντιν του σουηδικού Πανεπιστημίου της Ουψάλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό προληπτικής καρδιολογίας "European Journal of Preventive Cardiology", μελέτησαν στοιχεία για 15.828 άτομα με καρδιολογικά προβλήματα από 39 χώρες, συσχετίζοντας την υγεία των δοντιών με την κατάσταση της καρδιάς.

Η ανάλυση έδειξε ότι η κακή υγεία των δοντιών (λιγότερα εναπομένοντα δόντια, μάτωμα ούλων) είναι συχνότερη στα άτομα με χρόνια καρδιοπάθεια. Αντίθετα, η καλύτερη υγεία των δοντιών σχετίζεται με χαμηλότερα επίπεδα των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου (χαμηλότερο επίπεδο σακχάρου, «κακής» χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης, καθώς και μικρότερο σωματικό βάρος).

Επίσης ο διαβήτης και το κάπνισμα (άλλοι παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου) εμφανίζουν χαμηλότερα ποσοστά μεταξύ όσων έχουν περισσότερα και πιο υγιή δόντια. Ακόμη, οι τελευταίοι έχουν γενικά ανώτερο μορφωτικό επίπεδο και καταναλώνουν λιγότερο αλκοόλ.

Τα μεγαλύτερα ποσοστά απώλειας δοντιών και ματώματος των ούλων εμφανίζονται στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Συνολικά, με βάση το δείγμα των 15.828 καρδιοπαθών, ένας στους τέσσερις (26%) ματώνει τα δόντια του, όταν τα βουρτσίζει. Το 16% δεν έχουν καθόλου δόντια και το 41% λιγότερα από 15%, συνεπώς πάνω από τους μισούς καρδιοπαθείς έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας στο στόμα τους.

Πρόκειται για την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη για την αξιολόγηση της υγείας των δοντιών σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, η οποία δείχνει τη συνύπαρξη κοινών παραγόντων κινδύνου τόσο για τα δόντια, όσο και για την καρδιά. Γι’ αυτό το λόγο, οι ερευνητές ανέφεραν ότι η υγεία των δοντιών πρέπει να θεωρείται χρήσιμος δείκτης του καρδιαγγειακού κινδύνου. Πάντως, σύμφωνα με τον Όλα Βέντιν, «αν και η σαφής σχέση ανάμεσα στην υγεία των δοντιών και στον καρδιαγγειακό κίνδυνο δείχνει ότι η περιοδοντίτιδα συνιστά παράγοντα κινδύνου για καρδιακό νόσημα, δεν αποδεικνύεται ότι υπάρχει αιτιακή σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο».

Σύμφωνα με τους ερευνητές, παραμένει ακόμη υπό συζήτηση κατά πόσο όντως η περιοδοντίτιδα αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο. Η νέα έρευνα πάντως επιβεβαιώνει ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο, συνεπώς συνιστάται η καλή υγιεινή των δοντιών ως προληπτικό μέτρο για την υγεία της καρδιάς.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία