 |
|
|  |  |  |  Τι αποκαλύπτει έκθεση
Οι αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες προστάτευαν μετά τον πόλεμο εγκληματίες Ναζί...
Νέα Υόρκη
Μια μυστική έκθεση σχετικά με το κυνήγι παλαιών ναζιστών από τις αμερικανικές αρχές μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αναφέρει ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες δημιούργησαν ένα "ασφαλές καταφύγιο" για τους Ναζί και τους συνεργάτες τους, αποκάλυψαν οι New York Times.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, η 600 σελίδων έκθεση, της οποίας εξασφάλισε αντίγραφο, αναφέρεται σε δεκαετίες συγκρούσεων με άλλες χώρες σχετικά με την τύχη των εγκληματιών πολέμου που κρατούνταν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό.
Η έκθεση αναφέρεται κυρίως σε μια βοήθεια που δόθηκε το 1954 από αξιωματούχους της CIA στον Οτο Φον Μπόλσβινγκ, έναν συνεργάτη του ναζιστή εγκληματία πολέμου Αντολφ Aιχμαν.
Ο Οτο Φον Μπόλσβινγκ, ο οποίος είχε συνεισφέρει στην τελειοποίηση των αρχικών σχεδίων που είχαν ως στόχο "να απαλλαγεί η Γερμανία από τους Εβραίους", στη συνέχεια εργάστηκε για τη CIA στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την έκθεση.
Σε μια σειρά εσωτερικών υπομνημάτων, οι αξιωματούχοι της υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ αναφέρουν κυρίως τι θα πρέπει να γίνει αν ο Οτο Φον Μπόλσβινγκ ερωτηθεί για το παρελθόν του--θα αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση με τους Ναζί ή "θα δικαιολογήσει τον εαυτό του αναφέροντας ελαφρυντικές περιστάσεις", προσθέτουν οι New York Times.
Μετά την ανακάλυψη των δεσμών του με το ναζισμό, το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε επιχειρήσει να τον απελάσει το 1981, αλλά ο Οτο Φον Μπόλσβινγκ πέθανε την ίδια χρονιά σε ηλικία 72 χρόνων, υπογραμμίζει η εφημερίδα.
Από τις είκοσι περιπτώσεις που παρατίθενται, η έκθεση αναφέρεται επίσης σε εκείνη του Αρθουρ Ρούντολφ, ενός ναζί επιστήμονα ο οποίος διηύθυνε το εργοστάσιο εξοπλισμών Μίτελβερκ (Mittelwerk) στη Γερμανία, αναφέρουν ακόμη οι New York Times.
Έγινε δεκτός στις ΗΠΑ το 1945 για τις επιστημονικές του γνώσεις σε θέματα κατασκευής πυραύλων στο πλαίσιο μιας επιχείρησης που βαπτίστηκε "Επιχείρηση συνδετήρας"--ένα αμερικανικό πρόγραμμα στρατολόγησης επιστημόνων που είχαν εργαστεί στη ναζιστική Γερμανία.
Ο Αρθουρ Ρούντολφ στη συνέχεια ανταμείφθηκε από τη NASA και πιστώνεται ως ο πατέρας του αμερικανικού πυραύλου Κρόνος V.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
