Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βαρύς φόρος αίματος για την ελευθερη πληροφόρηση

Τουλάχιστον 106 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν το 2011 σε όλο τον κόσμο 



Γενευη

  Τουλάχιστον 106 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν το 2011 σε 39 χώρες του κόσμου, δηλαδή περίπου δύο κάθε εβδομάδα, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της μη κυβερνητικής οργάνωσης Presse Emblem Campagne που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Οι ταραχές που συνόδευσαν την "Αραβική Άνοιξη" σε πολλές χώρες του αραβικού κόσμου συνδέονται με τουλάχιστον 20 θανάτους δημοσιογράφων.

Το 2010 είχαν καταγραφεί 105 θάνατοι δημοσιογράφων ενώ οι περισσότεροι (122) σημειώθηκαν το 2009, λόγω της σφαγής 32 δημοσιογράφων μέσα σε μία μέρα στις Φιλιππίνες.

"Η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη για πολλούς εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης, κυρίως λόγω των εξεγέρσεων σε πολλές αραβικές χώρες. Τουλάχιστον 20 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν ενώ ασκούσαν το λειτούργημά τους στις ταραχές αυτές. Άλλοι εκατό δέχτηκαν επίθεση, συνελήφθησαν ή τραυματίστηκαν σε επεισόδια που σημειώθηκαν στην Αίγυπτο, τη Συρία, τη Λιβύη, την Τυνησία και την Υεμένη", δήλωσε ο γενικός γραμματέας της PEC, Μπλεζ Λαμπάν.

Η πιο επικίνδυνη χώρα για τους δημοσιογράφους είναι το Μεξικό --όπως και το 2010-- με 12 θύματα από τον περασμένο Ιανουάριο. Στο Πακιστάν σκοτώθηκαν 11 δημοσιογράφοι ενώ στο Ιράκ και τη Λιβύη επτά. Ακολουθούν, με έξι θανάτους, οι Φιλιππίνες, η Βραζιλία και η Ονδούρα. Η πιο επικίνδυνη περιοχή είναι η Λατινική Αμερική, με 35 θύματα και ακολουθεί η Ασία με 40 ενώ στη Μέση Ανατολή (συμπεριλαμβανομένης και της Βόρειας Αφρικής) σκοτώθηκαν 28 δημοσιογράφοι.

Οι γυναίκες δημοσιογράφοι πλήρωσαν ιδιαίτερα βαρύ τίμημα κατά την "Αραβική Άνοιξη" αφού έχουν καταγγελθεί πολλές περιπτώσεις σεξουαλικής επίθεσης, ιδίως στην Αίγυπτο και τη Λιβύη.

Σχεδόν τα δύο τρίτα (68 άτομα) σκοτώθηκαν σε χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση ή αντιμετωπίζουν προβλήματα με το οργανωμένο έγκλημα ή με την τρομοκρατία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία