Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σε νεαρή ηλικία κάνει μεγαλύτερο κακό στην υγεία

Το διαζύγιο και τα μυστικά του



Μίσιγκαν(ΗΠΑ)

Οι άνθρωποι που χωρίζουν σε πιο μικρή ηλικία, κινδυνεύουν με
μεγαλύτερα προβλήματα υγείας σε σχέση με όσους παίρνουν διαζύγιο σε
πιο μεγάλη ηλικία, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια κοινωνιολογίας Χούι
Λίου του πολιτειακού πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που δημοσίευσαν τη
σχετική μελέτη στο περιοδικό κοινωνικής επιστήμης και ιατρικής «Social
Science & Medicine», ανέλυσαν τις περιπτώσεις περίπου 1.300 ατόμων και
συσχέτισαν την κατάσταση της υγείας τους με την κατάσταση του γάμου
τους.

Η έρευνα έδειξε ότι όσοι χωρίζουν σε ηλικία 35 έως 41 ετών, έχουν
περισσότερα προβλήματα υγείας, σε σχέση με όσους χωρίζουν σε ηλικία 44
έως 50 ετών. Η διαπίστωση αυτή προκάλεσε έκπληξη στους ερευνητές, που
περίμεναν ότι οι νεαρότεροι θα είχαν μεγαλύτερες ψυχικές και σωματικές
αντοχές.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας
άνθρωποι που παίρνουν διαζύγιο, έχουν περισσότερες εμπειρίες και
ικανότητες, έτσι ώστε να τα βγάλουν πέρα με το σοκ του χωρισμού, ενώ
οι μικρότεροι είναι πιο απροετοίμαστοι και υποφέρουν πιο πολύ, με
συνέπεια να φθείρουν περισσότερο και την υγεία τους λόγω του αυξημένου
στρες που νιώθουν.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι χωρισμένοι νεώτερης ηλικίας
χρειάζονται περισσότερη κοινωνική, ψυχολογική και οικογενειακή στήριξη
σε περίπτωση διαζυγίου, σε σχέση με τους πιο ώριμους διαζευγμένους,
είτε με τη μορφή επίσημης συμβουλευτικής υποστήριξης, είτε άτυπης.

Μια πιθανή αιτία για την μικρότερη επίπτωση του διαζυγίου στις
μεγαλύτερες ηλικίες, σύμφωνα με τη Λίου, είναι ότι ίσως σε αρκετά
ζευγάρια που έχουν μείνει παντρεμένα επί πολλά χρόνια, ο γάμος
αποτελεί μεγαλύτερο ψυχικό βάρος κι έτσι, όταν χωρίζουν, αισθάνονται
μεγαλύτερη ανακούφιση που έμειναν μόνοι, σε σχέση με τους πιο νέους.

Η έρευνα πάντως διαπίστωσε ότι γενικότερα όσοι χωρίζουν, βιώνουν
ταχύτερη επιδείνωση της υγείας τους σε σχέση με όσους μένουν
παντρεμένοι, κάτι που επιβεβαιώνει ανάλογα ευρήματα προηγουμένων
μελετών όσον αφορά το όφελος του γάμου για την υγεία.

Από την άλλη, όσοι ήταν για πολλά χρόνια ήδη χωρισμένοι, δεν
παρουσίασαν -στο χρονικό διάστημα της έρευνας- χειροτέρευση της υγείας
τους μεγαλύτερη από ό,τι οι παντρεμένοι, κάτι που δείχνει ότι το
πρόβλημα για την υγεία παρατηρείται κυρίως κατά την μεταβατική περίοδο
από το γάμο στο διαζύγιο, η οποία προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος. Όταν
πια ένας άνθρωπος προσαρμοστεί στο νέο καθεστώς του χωρισμένου, τότε η
υγεία του τείνει να σταθεροποιείται.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία