Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γιουσούφ Χαμίεντ: Ο φαρμακοβιομήχανος των φτωχών



Νέο Δελχί

Εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια, ένας ινδός φαρμακοβιομήχανος έχει φέρει επανάσταση στη θεραπευτική αγωγή του AIDS προτείνοντας φάρμακα στην ελάχιστη τιμή για τους πιο φτωχούς του πλανήτη. Σήμερα ο Γιουσούφ Χαμίεντ θέλει να ακολουθήσει την ίδια μέθοδο για τον καρκίνο.

Τον περασμένο μήνα, ο 76χρονος πρόεδρος της φαρμακοβιομηχανίας γενόσημων φαρμάκων Cipla διέθεσε στην ινδική αγορά φάρμακα κατά του καρκίνου του εγκεφάλου, του νεφρού, του πνεύμονα σε τιμές έως τέσσερις φορές χαμηλότερες από αυτές στις οποίες διατίθεντο έως τότε.

"Ελπίζω ότι θα μειώσουμε τις τιμές των αντικαρκινικών φαρμάκων πολύ περισσότερο ακόμα", είπε σε συνέντευξή του διευκρινίζοντας ότι θέλει επίσης να προμηθεύσει φάρμακα στην Αφρική καθώς "η μείωση των τιμών είναι μια ανθρωπιστική πράξη".

Το 2001, ο Γιουσούφ Χαμίεντ λοιδωρήθηκε από τους μεγάλους φαρμακευτικούς ομίλους όταν διέθεσε την τριπλή θεραπεία κατά του AIDS σε τιμή χαμηλότερη του ενός δολαρίου (0,79 ευρώ) την ημέρα, δηλαδή τριάντα φορές μικρότερη από τους ανταγωνιστές του.

Κατηγορήθηκε για κλοπή πνευματικής περιουσίας και απάντησε χαρακτηρίζοντας τους υβριστές του "δολοφόνους κατά συρροή" καθώς επιβάλλουν τιμές άπιαστες για τους πιο φτωχούς.

"Αυτό που έκανε ήταν επαναστατικό. Ήταν πολύ σημαντικό για να σωθούν ζωές. Αυτό που έκανε με τα αντικαρκινικά φάρμακα είναι ακριβώς το ίδιο", εκτιμά η Λίνα Μενγκανέι, γιατρός της μη κυβερνητικής οργάνωσης Γιατροί χωρίς Σύνορα στο Νέο Δελχί.

Το 1972 η Ινδία αποφάσισε ότι μόνο ο τρόπος παρασκευής ενός φαρμάκου προστατεύεται από ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αλλά όχι το φάρμακο αυτό καθαυτό. Αρκούσε συνεπώς να υιοθετηθεί μια άλλη μέθοδος παρασκευής για να διατεθεί στην αγορά ένα αντίστοιχο φάρμακο, στην ελάχιστη τιμή.

Έτσι ήκμασε η βιομηχανία γενόσημων φαρμάκων στην Ινδία, λαμβάνοντας το προσωνύμιο "φαρμακείο του τρίτου κόσμου".

Ωστόσο το 2005 η χώρα εναρμόνισε τους κανονισμούς της με εκείνους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου που αναγνωρίζει μια 20ετή περίοδο για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

 

Πραγματισμός

Η Cipla, τέταρτος σε μέγεθος φαρμακευτικός όμιλος στην Ινδία, προτρέπει την κυβέρνηση να χρησιμοποιεί ευρύτερα τις "υποχρεωτικές άδειες", που έχουν εγκριθεί από τον ΠΟΕ και που επιτρέπουν την παρασκευή γενόσημης εκδοχής πολύ ακριβών φαρμάκων για τις πιο φτωχές χώρες.

H Natco Φαρμακευτική έλαβε την πρώτη από αυτές τις ειδικές άδειες το Μάρτιο για να προχωρήσει στην παραγωγή του γενόσημου του Νexavar, ενός φαρμάκου της γερμανικής Bayer κατά του καρκίνου του νεφρού. Η μηνιαία δόση θα διατίθεται αντί 6.840 ρουπιών (97 ευρώ) έναντι 28.000 ρουπιών που ήταν πριν.

Η χορήγηση πολλών ειδικών αδειών κινδυνεύει να υπονομεύσει τις επενδύσεις στην φαρμακευτική έρευνα, προειδοποιεί ωστόσο ο Ραντζίτ Σαχανί, επικεφαλής της ομοσπονδίας των ινδών φαρμακοβιομηχάνων.

Η Bayer προειδοποίησε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη κατά των αδειών αυτών, και οι διεθνείς ομόλογοί της δεσμεύτηκαν να κάνουν το ίδιο.

Ο Γιουσούφ Χαμίεντ δηλώνει ότι θέλει να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στον "πραγματισμό που οφείλω στους μετόχους μου" και στην "κοινωνική ευθύνη" που είναι συναφής όπως είπε, στον τομέα δραστηριότητάς του.

Γεννημένος στο Βίλνιους της Λιθουανίας από πατέρα ινδό μουσουλμάνο και μητέρα λιθουανή εβραία, έφυγε από τη γενέτειρά του τη δεκαετία του 1930, λόγω της απειλής των ναζί. Μεγάλωσε στη Βομβάη και σπούδασε χημεία στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, πριν ενταχθεί στη Cipla που ίδρυσε ο πατέρας του.

Ο άθλος του το 2001, ώθησε το όμιλό του στην πρώτη θέση των αντιρετροϊκών φαρμάκων κατά του AIDS.

H Cipla έχει χρηματιστηριακή αξία πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων (3,94 δισεκατομμύρια ευρώ) και η προσωπική περιουσία του προέδρου της εκτιμάται από το περιοδικό Forbes σε 1,75 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ.

Ο Χαμίεντ δηλώνει υποστηρικτής μιας "πραγματιστικής πολιτικής" στο θέμα των φαρμάκων. Πιστεύει ότι οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες θα πρέπει να αφήσουν τους φαρμακευτικούς ομίλους των αναδυομένων χωρών να αντιγράφουν τα φάρμακά τους, με αντάλλαγμα κάποια εμπορικά δικαιώματα.

Σχεδόν το 95% του κέρδους των δυτικών φαρμακευτικών κολοσσών προέρχεται από τις αγορές των πλουσίων χωρών (Ιαπωνία, Ευρώπη, ΗΠΑ). "Οι όμιλοι δεν θα έχαναν συνεπώς πολλά πράγματα", αν άφηναν τις αναδυόμενες χώρες να παρασκευάσουν αντίγραφα των φαρμάκων τους, επιμένει ο Χαμίεντ.




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία