Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Διαβάστε πως

Η βία των ναρκωτικών στο Μεξικό αυξάνει την τιμή τής.... ντομάτας στις ΗΠΑ


Πόλη τού Μεξικού

Την ανησυχία τους ότι θα υποστούν απώλειες εξαιτίας των καθυστερήσεων που θα προκαλέσει η απόφαση των αμερικανών ελεγκτών ποιότητας να αποσυρθούν από το Μεξικό εξαιτίας της κλιμακούμενης βίας από τα ναρκωτικά, εξέφρασαν οι αμερικανοί εισαγωγείς φρέσκων τροφίμων. Το πολιτειακό Υπουργείο Υγείας της Αριζόνας αποφάσισε να σταματήσει να στέλνει επιθεωρητές στη μεξικανική πολιτεία της Βόρειας Σονόρα για να ελέγχουν τα φρέσκα προϊόντα πριν από την εισαγωγή, επικαλούμενο φόβους απο την αύξηση του αριθμού των δολοφονιών που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Η απόσυρση αποτελεί ένδειξη ότι ο πόλεμος των ναρκωτικών επηρεάζει την οικονομική λειτουργία και διακινδυνεύει τη φήμη της χώρας, ως ασφαλούς τόπου για ξένες επενδύσεις. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε επεισόδια βίας που σχετίζονται με τα ναρκωτικά με τις περισσότερες δολοφονίες να συμβαίνουν κοντά στα βόρεια σύνορα της χώρας που αποτελούν δίοδο για τις νόμιμες εμπορικές εξαγωγές δισεκατομμυρίων δολαρίων Η αρμόδια υπηρεσία θα κάνει τώρα χιλιάδες ελέγχους σε δώδεκα σημεία σε αμερικανικό έδαφος, αντί για τρεις αποθήκες στην πόλη Νογκάλες, στο Βόρειο Μεξικό, όπου μέχρι τώρα ελέγχονταν ντομάτες και επιτραπέζια σταφύλια, εμπορικής αξίας, 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η σοδιά της ντομάτας, η οποία σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας του Μεξικού, αποτελεί το Νο 1 εξαγώγιμο γεωργικό προϊόν της χώρας, προς τις ΗΠΑ, αρχίζει τώρα και πολλοί εισαγωγείς εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες. «Έχει δημιουργηθεί ένας εφιάλτης στον έλεγχο, δεν υπάρχει αρκετός χώρος, αρκετοί ελεγκτές και αρκετός χρόνος για να γίνουν όλα αυτά στην αμερικανική πλευρά των συνόρων», λέει διευθυντής εταιρείας συσκευασίας στην πόλη Νογκάλες. Οι ανησυχίες ενισχύονται από το ότι το Μεξικό θα μπορούσε να εξάγει περισσότερα γεωργικά προϊόντα στις ΗΠΑ εφέτος, μετά από καταστροφική χρονιά για τη σοδιά στη Φλόριντα, που αποτελεί τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή του Μεξικού σε φρούτα και λαχανικά. Αλλά περισσότερα προϊόντα, σημαίνει περισσότερη πίεση στο σύστημα. Οι καθυστερήσεις στους ελέγχους θα μπλοκάρουν τις αλυσίδες διανομής, αναγκάζοντας τους μεξικανούς αγρότες να αφήνουν τα προϊόντα στο χωράφι ή να εξάγουν μέσω εναλλακτικών εισόδων που θα αυξήσει το κόστος, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Φρέσκων Αγροτικών Προϊόντων Μερικές αμερικανικές αποθήκες αναγκάστηκαν να νοικιάσουν επιπλέον χώρο για τους ελέγχους, δήλωσε μεξικανός εξαγωγέας. Τα στελέχη των γεωργικών υπηρεσιών της Αριζόνας λένε ότι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν να ελαχιστοποιήσουν το μπλοκάρισμα και μέχρι τώρα δεν είχαν προβλήματα και διαβεβαιώνουν ότι άλλαξαν το πρόγραμμα για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το φόρτο των εισαγωγών στην περίοδο αιχμής.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία