 |
|
|  |  |  | 
Άμρα Μπάμπιτς, η πρώτη δήμαρχος στην Ευρώπη που φορά χιτζάμπ
Σαράγεβο
Η 43χρονη Άμρα Μπάμπιτς από το Κόμμα Δημοκρατικής Δράσης (SDA)
είναι η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στην ιστορία της πόλης Βίσοκο, στην
κεντρική Βοσνία - Ερζεγοβίνη και ταυτόχρονα η πρώτη δήμαρχος στην
Ευρώπη που φορά χιτζάμπ.
Η ανάδειξή της στο δημαρχιακό αξίωμα στις δημοτικές εκλογές της
περασμένης Κυριακής στη Βοσνία και το γεγονός ότι ακολουθεί τον
ισλαμικό ενδυματολογικό κώδικα έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της
εγχώριας και διεθνούς κοινής γνώμης.
Η Άμρα Μπάμπιτς, η οποία με διαφορά 2500 ψήφων από τον αντίπαλό της
εξελέγη δήμαρχος του Βίσοκο, σε συνέντευξή της στο τουρκικό πρακτορείο
ειδήσεων Andolu (ΑΑ) τόνισε ότι η νίκη της ήταν λογική συνέπεια
προηγούμενων προσπαθειών που κατέβαλε ώστε με το έργο και τις γνώσεις
της να συμβάλει στην ανάπτυξη της τοπικής κοινότητας και της χώρας.
Η αδικία και η ανικανότητα των άλλων στον πολιτικό βίο ήταν τα
μεγαλύτερα κίνητρα που την ώθησαν να ασχοληθεί με την πολιτική και να
θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος, υπογράμμισε.
«Όταν είδα ότι κάποιος δεν έχει ικανότητες και γνώση στην πολιτική
ζωή και συνεχώς υιοθετεί κακές και καταστρεπτικές αποφάσεις, πήρα την
απόφαση να συμμετάσχω πιο ενεργά και με θάρρος στην επίλυση των
προβλημάτων με τα οποία είναι αντιμέτωπη η κοινωνία και η χώρα»
σημείωσε.
Η κ. Μπάμπιτς, οικονομολόγος και μητέρα τριών παιδιών, χαρακτήρισε
τη νίκη της ορόσημο στην πολιτική σκηνή της Βοσνίας -Ερζεγοβίνης όπου
σε μεγάλο βαθμό ακόμη υπάρχουν προκαταλήψεις για τις γυναίκες και την
πολιτική, κυρίως για τις γυναίκες που φορούν χιτζάμπ.
«Όταν κατατέθηκε η υποψηφιότητά μου, αναρωτήθηκαμε αν η κοινωνία
είναι αρκετά ώριμη για να αποδεχθεί μία καλυμμένη γυναίκα για δήμαρχο,
επειδή είμαστε λαός που δεν σέβεται την παράδοση και την ταυτότητά
του. Αναρωτηθήκαμε αν θα νικήσουν οι προκαταλήψεις ή ο υγιής νους. Οι
εκλογές απέδειξαν ότι νίκησε η υγιής συνείδηση των ανθρώπων» τόνισε η
δήμαρχος του Βίσοκο.
Αναφερόμενη στους στόχους της είπε ότι θέλει να εισάγει ένα νέο
μοντέλο διοίκησης και διαχείρισης του δήμου και να είναι σε συνεχή
επαφή με τους πολίτες.
«Όλοι μαζί θα εργαστούμε για την πρόοδο του δήμου. Πρέπει να
ακούσουμε τι θέλουν οι πολίτες. Θα ορίσω μία φορά την εβδομάδα τρίωρη
συζήτηση με τους κατοίκους» εξήγησε.
Η κ. Μπάμπιτς εξέφρασε ικανοποίηση για το γεγονός ότι τη στήριξη η
νεολαία και απέδειξε έτσι ότι θέλει θετικές εξελίξεις στη χώρα και
πρόσθεσε ότι οι γυναίκες στο Βίσοκο, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή
βλέπουν τη νίκη της ως προσωπική τους νίκη.
Ανέφερε ακόμη ότι στο δημόσιο βίο δεν βρέθηκε ποτέ αντιμέτωπη με
διακρίσεις επειδή φορά χιτζάμπ.
«Η μαντήλα είναι μόνο τυπικό θέμα, επειδή το σημαντικό είναι η
ουσία του χαρακτήρα, δηλαδή τι πρέπει να κάμουμε εμείς οι μουσουλμάνες
στο δημόσιο βίο. Σε κάθε βήμα στη δημόσια δράση πρέπει να προωθούμε
θετικές αξίες» επισήμανε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
