Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι ΄Ελληνες είμαστε κοντά στον μέσο όρο

Οι Αυστραλοί ειναι-και μάλιστα για τρίτη συνεχόμενη φορά-ο πιό ευτυχισμένος λαός στον Κόσμο

 



Παρίσι

Η Αυστραλία ήρθε πρώτη στον κατάλογο ευτυχίας των ανεπτυγμένων και αναδυομένων χωρών που συντάσσεται από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ενώ ακολουθούν η Σουηδία, ο Καναδάς, η Νορβηγία, η Ελβετία και οι ΗΠΑ.

Ο Δείκτης Καλύτερης Ζωής του ΟΟΣΑ συγκρίνει 36 χώρες βάσει 11 κριτηρίων: στέγαση, εισόδημα, εργασία, κοινότητα, εκπαίδευση, περιβάλλον, στράτευση των πολιτών, υγεία, ικανοποίηση από τη ζωή, ασφάλεια και ισορροπία εργάσιμης ζωής.

Όταν όλα σταθμιστούν εξίσου, οι Αυστραλοί φαίνεται ότι έχουν την "καλύτερη ζωή" για τρίτη συνεχή χρονιά.

Τα χρήματα και οι δουλειές φαίνεται ότι αποτελούν παράγοντα κλειδί για την ευημερία ενός έθνους.

Το μέσο καθαρό εισόδημα των νοικοκυριών στην Αυστραλία είναι 28.884 δολάρια ΗΠΑ, 25% υψηλότερο από το μέσο εισόδημα στον ΟΟΣΑ που ανέρχεται σε 23.047 δολάρια.

Επιπλέον, 73% των ανθρώπων ηλικίας από 15 ως 64 ετών στην Αυστραλία έχουν μια δουλειά για την οποία πληρώνονται, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μέσο όρο του ΟΟΣΑ που είναι 66%.

Η Αυστραλία όμως παρουσίασε καλές επιδόσεις και στα μη υλικά κριτήρια, όπως η υγεία και η στράτευση των πολιτών.

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο οποίος έχει την έδρα του στο Παρίσι και παρακολουθεί την οικονομική και κοινωνική πρόοδο σε 34 χώρες, η έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι στις αναπτυγμένες χώρες "νοιάζονται περισσότερο για την ικανοποίηση από τη ζωή τους, την υγεία και την εκπαίδευση απ' ό,τι για τις υλικές ανάγκες τους".

Η Ελλάδα έχει μετρίως καλά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την ευημερία, όπως δείχνει το γεγονός ότι κατατάσσεται κοντά στο μέσο όρο σε μεγάλο αριθμό θεμάτων στο Δείκτη Καλύτερης Ζωής. Το μέσο διαθέσιμο εισόδημα στη χώρα, όπως υπολογίσθηκε από τον ΟΟΣΑ, είναι 20.440 δολάρια ΗΠΑ ετησίως, ελαφρώς χαμηλότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ που είναι 23.047 δολάρια ετησίως. Όμως υπάρχει σημαντικό χάσμα ανάμεσα στους πλουσιότερους και τους φτωχότερους — το κορυφαίο 20% του πληθυσμού κερδίζει εξαπλάσια απ' ό,τι το 20% που βρίσκεται στη βάση. Σε όρους απασχόλησης, περίπου 56% των ανδρών ηλικίας 15 ως 64 ετών έχουν μια δουλειά από την οποία πληρώνονται. Το αντίστοιχο ποσοστό για τις γυναίκες είναι 45%. Οι άνθρωποι στην Ελλάδα εργάζονται 2.032 ώρες ετησίως, περισσότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ που είναι 1.776 ώρες.

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία