Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Κυπριακές Φιγούρες» στα Ηνωμένα Έθνη στη Ν. Υόρκη και στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον



Λευκωσία - (Ανταπόκριση Α.Βικέτος)

Πενήντα φωτογραφίες σε καμβά —την τελευταία της δουλειά— θα παρουσιάσει η ελληνοκύπρια δημοσιογράφος και φωτοειδησεογράφος Αντιγόνη Σολομωνίδου-Δρουσιώτου σε έκθεση στο Καπιτώλιο, στην Ουάσιγκτον την 1η Οκτωβρίου, Ημέρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, και στα Ηνωμένα Έθνη στην Νέα Υόρκη από την 8η μέχρι την 11η του ίδιου μήνα.

Η έκθεση έχει γενικό τίτλο «Κυπριακές Φιγούρες: πολιτιστική πολυμορφία — σύγκλιση και συνύπαρξη» και μέσα από τις φωτογραφίες η Αντιγόνη Δρουσιώτου περιγράφει τα συναισθήματα που την κυρίευσαν: «Περπατώ στην πατρίδα μου. Οι στιγμές παγώνουν στο μαυρόασπρο κλικ. Αποτυπώνουν άτομα και τοπία. Βουνά που σβήνουν στη θάλασσα. Εκκλησίες που ακουμπούν στους μιναρέδες. Ανθρώπους που είναι τόσο ίδιοι, αλλά συνάμα και τόσο διαφορετικοί. Που ζουν τόσο κοντά, αλλά και τόσο απόμακρα. Μια φλούδα ζωής μετατρέπεται σε ντοκουμέντο», σημειώνει.

Επίσης, τονίζει ότι με την δουλειά της αποτυπώνει το σήμερα, με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Δεν είναι λίγες οι φορές που δακρύζω όταν πατώ για πρώτη φορά το πόδι μου σε τόπους που γνώρισα μόνον από διηγήσεις», προσθέτει.

Στα Ηνωμένα Έθνη τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ο οποίος σε χαιρετισμό στον κατάλογο που θα διανεμηθεί κατά τη διάρκεια της έκθεσης, τονίζει:

«Η οπτική παρουσίαση από ένα τραγικά διαιρεμένο τόπο μεταφέρει όλους μας σε ένα βαθύτερο επίπεδο μιας πραγματικά υπαρξιακής εμπειρίας. Μας πηγαίνει πέρα από την σφαίρα των συγκρούσεων μεταξύ των εθνών και των διεθνών συζητήσεων και μας πάει στον πραγματικό ανθρωπισμό και τη διαχρονική πολιτιστική ομορφιά της Κύπρου. Οι φωτογραφίες αυτές ζωντανά απεικονίζουν τις ιστορίες και τις ζωές των ανθρώπων, και έντονα μας προσκαλούν να εντείνουμε και να ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας για την προώθηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της συμφιλίωσης στην Κύπρο και σε όλο τον κόσμο».

Η Αντιγόνη Σολομωνίδου Δρουσιώτου, η οποία ζει στην Λεμεσό, σπούδασε Documentary Photography στην Ουαλία του Ηνωμένου Βασιλείου και ασχολείται με την φωτογραφία από το 1977. Έχει οργανώσει 15 ατομικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό έχει κερδίσει τρία διεθνή βραβεία και εκδώσει φωτογραφικά βιβλία. Ζει και εργάζεται στη Λεμεσό.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία