Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τριάντα έξι εκατομμύρια  "σπάνιοι" άνθρωποι  με σπάνιες ασθένειες σε όλη την Ευρώπη



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)

 Είναι 36 εκατομμύρια σε όλη την Ευρώπη αλλά είναι "σπάνιοι". Κι εκείνο που τους κάνει "σπάνιους" είναι ότι πάσχουν από ένα εκ των 8000 σπάνιων νοσημάτων.

   Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι σπάνιες παθήσεις πλήττουν το 10% του ευρωπαϊκού πληθυσμού, ενώ ο αριθμός των πασχόντων από σπάνιες παθήσεις στην Ελλάδα υπολογίζεται στο ένα εκατομμύριο.

   "Στο 80% των πασχόντων, η διάγνωση γίνεται κατά την παιδική ηλικία. Κι επειδή οι παθήσεις αυτές είναι σπάνιες, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στη διάγνωση γιατί δεν υπάρχουν εξειδικευμένοι γιατροί. Γι' αυτό είναι αναγκαία η ενημέρωση των νέων αλλά και παλαιότερων γιατρών για την έγκαιρη αναγνώριση των σπανίων παθήσεων, ώστε να υπάρχει η άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών, αλλά και πρόληψη, όσο αυτό είναι δυνατόν, της δυσάρεστης εξέλιξης κάθε σπάνιας νόσου" επισημαίνει  η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Σπανίων Παθήσεων Μαριάννα Λάμπρου, στο πλαίσιο του συνεδρίου: "Οι Σπάνιες Παθήσεις στη Βόρεια Ελλάδα". 

   Οι σπάνιες παθήσεις μπορεί να είναι αιματολογικές, αναπνευστικές ανοσολογικές, γαστρεντερικές, δερματολογικές, ενδοκρινικές, καρδιαγγειακές, νεοπλασματικές, νευρολογικές, μεταβολικές, οφθαλμολογικές, σκελετικές. Για τη θεραπεία τους χορηγούνται τα λεγόμενα "ορφανά" φάρμακα. Αυτά προορίζονται για τη διάγνωση, την πρόληψη ή τη θεραπεία παθήσεων που συνεπάγονται κίνδυνο για τη ζωή ή είναι πολύ σοβαρές, είναι σπάνιες και ο επιπολασμός τους στην ΕΈ είναι χαμηλότερος από 5 κρούσματα ανά 10.000 άτομα.

   "Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν είναι πρόθυμες να αναπτύξουν τέτοια φάρμακα υπό συνήθεις συνθήκες αγοράς, καθώς το κόστος παραγωγής και εμπορίας τους δεν θα μπορούσε να καλυφθεί από τις αναμενόμενες πωλήσεις των φαρμάκων χωρίς την παροχή κινήτρων" αναφέρει η κ Λάμπρου.

   Ζώντας με ένα σπάνιο νόσημα

   Η οζώδης σκλήρυνση είναι μία μόνο από τις νευρολογικές σπάνιες παθήσεις. Πρόκειται για μια γενετική πάθηση, η οποία προκαλεί καλοήθεις όγκους σε διάφορα όργανα, όπως ο εγκέφαλος, τα μάτια, η καρδιά, οι νεφροί, το δέρμα και οι πνεύμονες. Περισσότερο από ένα εκατομμύριο άτομα στον κόσμο πάσχουν από οζώδη σκλήρυνση, ενώ στη χώρα μας αναλογούν περίπου 1500 άτομα. Η ζωή για κάποιον που πάσχει από μια σπάνια νόσο δεν είναι καθόλου εύκολη. Από οζώδη σκλήρυνση έπασχε και η κόρη της κ. Λάμπρου, η οποία "έφυγε" πριν από 4,5 χρόνια από ανακοπή.

    "Η κόρη μου είχε οζώδη σκλήρυνση, που είναι μια πολυσυστηματική νόσος, η οποία επηρεάζει τα πάντα, τα νεφρά, την καρδιά και είναι η κύρια γενετική πάθηση που προκαλεί αυτισμό και επιληψία. Όταν γεννήθηκε,νομίζαμε ότι πάσχει από συγγενή καρδιοπάθεια. Στα τρία της διαγνώστηκε η οζώδης σκλήρυνση. Την έχασα πριν από 4,5 χρόνια, στα 40 της. Προσπαθούσαμε να ζει φυσιολογικά, πήγε σχολείο μέχρι ένα σημείο και μετά άρχισαν οι επεμβάσεις. Η κόρη μου φαινόταν σαν 'προσωποποίηση της υγείας', ζωγράφιζε πολύ όμορφα. Κανείς δεν καταλάβαινε ότι είναι άρρωστη και τι τραβούσε - μόνο η ίδια. Η πάθηση αυτή επηρεάζει όλη τη ζωή, δημιουργεί όγκους στα νεφρά και οδηγεί σε νεφρική ανεπάρκεια. Τελικά, η κόρη μου έφυγε από ανακοπή. Πήγαμε μέχρι εκεί που μπορούσαμε να πάμε. Συνήθως, άτομα με οζώδη σκλήρυνση πεθαίνουν πολύ νωρίτερα" αφηγείται η κ. Λάμπρου.

   Σπάνιες αλλά όχι άγνωστες νόσοι

   Ο αριθμός των σπάνιων παθήσεων ανέχεται στις 8000 αλλά απ' αυτές έχουν καταγραφεί οι περίπου 7000. Κάποιες απ' αυτές μπορεί να μην τις έχει καν ακούσει κανείς, ενώ κάποιες είναι αρκετά γνωστές, όπως π.χ. η μεσογειακή αναιμία.

    "Η μεσογειακή αναιμία κατατάσσεται στα σπάνια νοσήματα, γιατί μπορεί στη χώρα μας και στις μεσογειακές χώρες να είναι γνωστή, στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, όμως, είναι άγνωστη. Αν θα έπρεπε να γίνουν στην Ευρώπη κέντρα αναφοράς για σπάνιες παθήσεις, η Ελλάδα θα ήταν η πιο κατάλληλη για ένα κέντρο αναφοράς για τη μεσογειακή αναιμία" εξηγεί η κ. Λάμπρου.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία