 |
|
|  |  |  |  Ο υποδιοικητής Μάρκος σπάει τη σιωπή του και... επικρίνει τον πόλεμο του προέδρου Καλδερόν κατά των καρτέλ των ναρκωτικών
Τούτσλα Γκουτιέρες / Μεξικό
Ο υποδιοικητής Μάρκος, επικεφαλής της μεξικανικής εξέγερσης του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού των Ζαπατίστας (EZLN), έσπασε τη σιωπή του έπειτα από δύο χρόνια για να επικρίνει τον πόλεμο κατά των καρτέλ των ναρκωτικών που διεξάγει η κυβέρνηση του Μεξικού.
"Ο πόλεμος αυτός δεν θα προκαλέσει μόνο χιλιάδες νεκρούς και ζουμερά κέρδη. Θα αφήσει κυρίως ένα έθνος κατεστραμμένο, αφανισμένο, αθεράπευτα διαλυμένο", γράφει σε επιστολή του στον μεξικανό φιλόσοφο Λουίς Βιγιόρο, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα.
"Ο πόλεμος του Φελίπε Καλδερόν" κατά των καρτέλ "είναι ένα εμπόριο", στο οποίο ο μεξικανός πρόεδρος έχει διαθέσει, σύμφωνα με τον Μάρκος, περισσότερα από 30 δισεκατομμύρια δολάρια από το δημόσιο χρήμα μεταξύ του 2007 και του 2010.
Ο μεξικανός πρόεδρος Φελίπε Καλδερόν έχει κινητοποιήσει 50.000 στρατιώτες στον πόλεμο κατά των καρτέλ των ναρκωτικών από την άνοδό του στην εξουσία στα τέλη του 2006, χωρίς να έχει καταφέρει να αναχαιτίσει τη βία, η οποία έχει προκαλέσει το θάνατο 34.600 ανθρώπων σε περίοδο τεσσάρων ετών.
Η εκστρατεία αυτή, σημειώνει ο Μάρκος, ωφελεί τις ΗΠΑ, την πρώτη παγκοσμίως χώρα σε κατανάλωση κοκαΐνης και κύριο προμηθευτή όπλων των αρχών και των λαθρεμπόρων ναρκωτικών στο Μεξικό.
"Οι ΗΠΑ κερδίζουν κάτι από αυτόν τον 'τοπικό' πόλεμο; Η απάντηση είναι: ναι", υπογραμμίζει ο Μάρκος, ο οποίος εκφράζει τις επιφυλάξεις του όσον αφορά τον επίσημο απολογισμό αυτού του "πολέμου".
"Από αυτούς τους 34.612 δολοφονημένους, πόσοι ήταν εγκληματίες; Και τα περισσότερα από χίλια παιδιά που δολοφονήθηκαν, ήταν επίσης πληρωμένοι φονιάδες του οργανωμένου εγκλήματος;", ρωτάει.
Η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CNDH) έχει δεχθεί εκατοντάδες μηνύσεις κατά των στρατιωτών και μη κυβερνητικές οργανώσεις καταδικάζουν το θάνατο αμάχων στις ανταλλαγές πυρών μεταξύ των λαθρεμπόρων ναρκωτικών και των στρατιωτικών.
Ο Μάρκος σιωπά από τον Ιανουάριο του 2009 και ο EZLN έχει ακυρώσει τις εκδηλώσεις για την επέτειο της ένοπλης εξέγερσης στην πολιτεία Τσιάπας, στο νοτιοανατολικό Μεξικό, την 1η Ιανουαρίου του 1994, ημέρα κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου των χωρών της βόρειας Αμερικής (Alena) μεταξύ των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικού.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
