Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αυστραλός κροίσος αγωνίζεται να "απελευθερώσει" εκατομμύρια γυναίκες που έχουν εμπλακεί σε δίχτυα σωματεμπορίας



Μελβούρνη - (Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης)

Οι εμπειρίες της 15χρονης κόρης του Αυστραλού δισεκατομμυριούχου 'Αντριου Φόρεστ, στάθηκαν η αφορμή να αλλάξει εκ θεμελίων η ζωή του. Σήμερα έχει εγκαταλείψει το τιμόνι της μεγάλης εξορυκτικής εταιρείας που διηύθυνε με επιτυχία για σειρά ετών και ασχολείται αποκλειστικά με φιλανθρωπικές πράξεις. Πιο συγκεκριμένα, έχει βάλει ως στόχο στη ζωή του την απελευθέρωση 30 εκατομμυρίων γυναικών κάθε ηλικίας που έχουν εμπλακεί στα δίχτυα σωματέμπορων που τις εκμεταλλεύονται.

Το παγκόσμιο αυτό δίκτυο εκπόρνευσης εκατομμυρίων γυναικών λειτουργεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, αλλά κυρίως στις πιο πλούσιες, ενώ τα περισσότερα από τα θύματα προέρχονται από τις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Η ιστορία που άλλαξε τη ζωή του δισεκατομμυριούχου, από τη Δυτική Αυστραλία, άρχισε πριν πέντε χρόνια όταν η 15χρονη τότε κόρη του, Γκρέις, πήγε να εργαστεί ως εθελόντρια σε ένα ορφανοτροφείο του Νεπάλ. Λίγο αργότερα, η Γκρέις διαπίστωσε με φρίκη ότι τα παιδάκια που βοηθούσε, τα μεγάλωναν και τα προετοίμαζαν να εργαστούν ως πόρνες.

Όταν ο 'Αντριου Φόρεστ πληροφορήθηκε από την κόρη του τι συμβαίνει, δημιούργησε μια ομάδα η οποία προσπάθησε να βρει τι απέγιναν τα παιδάκια του ορφανοτροφείου. Τα περισσότερα πουλήθηκαν σε σωματέμπορους των Ινδιών, οι οποίοι στη συνέχεια τα έστειλαν σε χώρες της Μέσης Ανατολής.

Ο ίδιος ο Φόρεστ ταξίδεψε αργότερα στην Ασία και συνάντησε ορισμένα από τα παιδιά αυτά. Ένα μάλιστα, που καταγόταν από το Κατμαντού, τού είπε ότι το έστειλαν σε μια άγνωστη χώρα που οι άνθρωποι φορούσαν μακριά φορέματα. Επρόκειτο για ένα κοριτσάκι ηλικίας μόλις 9 χρόνων που -μετά από τρία χρόνια- οι άνθρωποι που το κακοποιούσαν σεξουαλικά, το έστειλαν με αεροπλάνο πίσω στην Ινδία, όπου και το συνάντησε ο 'Αντριου Φόρεστ, ο οποίος στο μεταξύ πληροφορήθηκε και άλλες τέτοιες φρικιαστικές ιστορίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων.

Τότε ήταν που ο Αυστραλός μεγιστάνας αποφάσισε να βοηθήσει τα ανυπεράσπιστα και ευάλωτα αυτά παιδάκια που πέφτουν θύματα καλά οργανωμένων συμμοριών που εκμεταλλεύονται 30 εκατομμύρια γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στη συνέχεια, πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει και τη βοήθεια του πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος όταν ανέλαβε επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας μίλησε ανοιχτά κατά της παγκόσμιας αυτής ντροπής. Η πρωτοβουλία του αυτή είχε συνέχεια, αφού επικεφαλής μεγάλων θρησκειών αποφάσισαν να δράσουν από κοινού για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Ο Άντριου Φόρεστ, ο οποίος πρόσφατα βρέθηκε στο Βατικανό, ανακοίνωσε τη δημιουργία του Παγκόσμιου Απελευθερωτικού Δικτύου, στο οποίο εκτός από τον ίδιο και τον πάπα Φραγκίσκο, συμμετέχουν ο Αρχιεπίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας και ο Μεγάλος Ιμάμης της Αιγύπτου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία