 |
|
|  |  |  |  Ασταμάτητη η επιστήμη...
Το πρώτο λειτουργικό τεχνητό φύλλο που μιμείται τη φωτοσύνθεση και παράγει ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο
Νέα Υόρκη
Ο αγώνας για την προώθηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας -ακόμα πιο επίκαιρος πλέον μετά τη σοβαρή πυρηνική κρίση στην Ιαπωνία- οδήγησε σε ένα επιστημονικό και τεχνολογικό ορόσημο: τη δημιουργία, από Αμερικανούς ερευνητές, του πρώτου τεχνητού φύλλου. Πρόκειται για ένα εξελιγμένο ηλιακό "κύτταρο" (ή κυψέλη), σε μέγεθος τραπουλόχαρτου, αλλά ακόμα πιο λεπτού σε πάχος, που μιμείται τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, με την οποία τα φυτά μετατρέπουν το φως του ήλιου και το νερό σε ενέργεια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον χημικό Ντάνιελ Νοσέρα του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική παρουσίαση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας, τόνισαν ότι «η δημιουργία ενός λειτουργικού τεχνητού φύλλου αποτελεί ένα από τα ιερά δισκοπότηρα της επιστήμης, εδώ και χρόνια. Πιστεύουμε ότι πλέον το πετύχαμε», όπως είπαν. Επεσήμαναν ότι η εφεύρεσή τους είναι πολλά υποσχόμενη ως μια φθηνή πηγή παραγωγής ηλεκτρισμού για οικιακή χρήση, με τελικό στόχο κάθε σπίτι να γίνει παραγωγός της δικής του ηλεκτρικής ενέργειας.
Το πρώτο τεχνητό φύλλο είχε δημιουργηθεί πριν περίπου μια δεκαετία, από τον ερευνητή Τζον Τέρνερ του Εθνικού Εργαστηρίου Ανανεώσιμης Ενέργειας στο Κολοράντο των ΗΠΑ. Παρόλο, όμως, που έκανε αποδοτική φωτοσύνθεση, δεν ήταν πρακτικό και λειτουργικό για ευρύτερη χρήση, καθώς αποτελείτο από σπάνια και ακριβά μέταλλα, ενώ ήταν άκρως ασταθές, με συνέπεια η διάρκεια ζωής του να μην ξεπερνά τη μια μέρα.
Όμως η νέα συσκευή του ΜΙΤ αποτελείται από πυρίτιο, ηλεκτρονικά εξαρτήματα και καταλύτες (από νικέλιο και κοβάλτιο), ουσίες που επιταχύνουν τις χημικές αντιδράσεις. Αν τοποθετηθεί σε ένα γαλόνι νερού (περίπου 4,5 λίτρα) κάτω από τον ήλιο, είτε σε μια στέγη, είτε στο έδαφος, η συσκευή -που διασπά το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο- μπορεί να παράγει αρκετό ηλεκτρισμό για να τροφοδοτήσει ένα σπίτι για μια μέρα. Το υδρογόνο και το οξυγόνο αποθηκεύονται σε ξεχωριστή κυψέλη καυσίμου, η οποία παράγει τον ηλεκτρισμό.
Τα υλικά του "τεχνητού φύλλου" είναι φθηνά και ευρέως διαθέσιμα, ενώ η τεχνολογία είναι πιο σταθερή και έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Εργαστηριακά πειράματα έδειξαν ότι το πρωτότυπο του τεχνητού φύλλου μπορεί να λειτουργεί συνεχώς για τουλάχιστον 45 ώρες χωρίς μείωση της απόδοσής του.
Το τεχνητό φύλλο του ΜΙΤ είναι περίπου δέκα φορές πιο αποδοτικό στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, σε σχέση με ένα αληθινό φύλλο, ενώ οι ερευνητές αισιοδοξούν ότι στο μέλλον θα καταφέρουν να βελτιώσουν κι άλλο την ενεργειακή αποδοτικότητά του. «Το μέλλον ανήκει στη φωτοσύνθεση με την μορφή τεχνητών φύλλων», δήλωσε με βεβαιότητα ο Νοσέρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
