Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δημιουργήθηκε τεχνητό ″δέρμα″ από πυρίτιο, που αλλάζει χρώματα όπως ο χαμαιλέων



Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ/ΗΠΑ

  Μιμούμενοι τα «κόλπα» του χαμαιλέοντα στη φύση, ερευνητές στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα πολύ λεπτό φιλμ υλικού, σαν τεχνητό δέρμα, το οποίο μπορεί να αλλάξει χρώμα κατά βούληση, απλώς ασκώντας πάνω του μια μικρή πίεση ή τέντωμα.

      Το νέο υλικό - χαμαιλέων μπορεί μελλοντικά να αξιοποιηθεί στην Ιατρική και σε διάφορες πρακτικές εφαρμογές, όπως οθόνες αφής, υλικά για καμουφλάζ οχημάτων και άλλων αντικειμένων, ηλεκτρονικούς αισθητήρες ανίχνευσης που αλλάζουν χρώμα (π.χ. όταν αντιληφθούν μια επικίνδυνη ρωγμή σε ένα αεροπλάνο ή μια γέφυρα) κ.α.

      Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής την ηλεκτρολόγο μηχανικό Κόνι Τσανγκ Χασνέιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οπτικής "Optica", σύμφωνα με το "Science", δήλωσαν πως «είναι η πρώτη φορά που οποιοσδήποτε έφτιαξε ένα εύκαμπτο δέρμα τύπου χαμαιλέοντα, το οποίο μπορεί να αλλάζει χρώμα απλώς με το τέντωμα».

      Το φιλμ - δέρμα από πυρίτιο είναι χίλιες φορές πιο λεπτό από μια ανθρώπινη τρίχα. Ανάλογα με το πώς ακριβώς τεντώνεται ή λυγίζεται, αλλάζει και το αντίστοιχο χρώμα. Η αλλαγή χρώματος εξαρτάται από το διαφορετικό μήκος κύματος του φωτός που κάθε φορά ανακλά το νέο υλικό.

      Τα χρώματα που βλέπουμε παντού γύρω μας, εξαρτώνται από την μοναδική χημική σύνθεση κάθε επιφάνειας, η οποία απορροφά ορισμένα μήκη κύματος του λευκού φωτός και άλλα μήκη τα ανακλά. Τα πιο μικρά μήκη κύματος που ανακλώνται, δίνουν μια μπλε απόχρωση στα αντικείμενα, ενώ τα πιο μεγάλα μήκη μια ερυθρή απόχρωση, με όλο το «ουράνιο τόξο» των πιθανών χρωματικών συνδυασμών στο ενδιάμεσο. Όταν αλλάζει το χρώμα ενός αντικειμένου (π.χ. των φύλλων που πέφτουν από τα δέντρα το φθινόπωρο), αυτό οφείλεται στο ότι έχει αλλάξει η χημική σύνθεσή τους.

      Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί τελευταία προσπαθούν να δημιουργήσουν νέα υλικά που αλλάζουν χρώματα, ακολουθώντας μια διαφορετική προσέγγιση, ανάλογη με αυτή του χαμαιλέοντα. Αντί να ελέγχουν την χημική σύνθεση ενός υλικού, προσπαθούν να ελέγξουν τις μικροσκοπικές δομές στην επιφάνειά του, έτσι ώστε να ανακλούν διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός. Αυτό το λεγόμενο «δομικό χρώμα» δεν είναι συνηθισμένο στη φύση και, εκτός από τον χαμαιλέοντα (ο οποίος διαθέτει ειδικούς φωτονικούς νανοκρυστάλλους στα ιριδοφόρα δερματικά κύτταρά του, ώστε να ανακλά κατά βούληση διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός), το χρησιμοποιούν μερικά έντομα, όπως πεταλούδες και σκαθάρια.

      Οι αμερικανοί ερευνητές χάραξαν μικροσκοπικές εγκοπές πάνω στο φιλμ - δέρμα από πυρίτιο, πάχους μόλις 120 νανομέτρων (δισεκατομμυριοστών του μέτρου), με αποτέλεσμα να «χειραγωγήσουν» ποιά μήκη κύματος του φωτός άρα και χρώματα- θα ανακλώνται κάθε φορά. Αυτό εξαρτάται από το πόσο απέχουν οι νανοεγκοπές μεταξύ τους, πράγμα που επιτυγχάνεται με το κατάλληλο τέντωμα του υλικού.

      Το νέο υλικό είναι τελείως επίπεδο, ανακλά το 83% του φωτός που πέφτει πάνω του και είναι εύκολο να παραχθεί βιομηχανικά, ενώ τα μεταβαλλόμενα χρώματά του είναι λαμπερά. Στόχος των ερευνητών είναι πλέον να πετύχουν όντως την μαζική παραγωγή του για εμπορική χρήση.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία