Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τεχνολογία

Οι ΗΠΑ ένα βήμα πιο κοντά στην «ακτίνα του θανάτου» από αερομεταφερόμενο υπερόπλο λέιζερ



Ουάσινγκτον

Ο «Πόλεμος των Άστρων» ίσως δεν αργήσει να γίνει πραγματικότητα στον πλανήτη μας, καθώς οι ΗΠΑ έκαναν ένα σημαντικό βήμα για να αποκτήσουν ένα αερομεταφερόμενο υπερόπλο λέιζερ, το οποίο εκτοξεύει από ψηλά «ακτίνες θανάτου» που καταστρέφουν με τρομερή ακρίβεια τον επίγειο ή εναέριο στόχο τους.

Η Υπηρεσία Προωθημένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) του στρατού των ΗΠΑ, αυτή που πριν από δεκαετίες έθεσε τα θεμέλια του ίντερνετ, ανακοίνωσε ότι οι εργαστηριακές δοκιμές του νέου όπλου ακτίνων στέφθηκαν με επιτυχία, αποκαλύπτοντας την «χωρίς προηγούμενο ισχύ» του συστήματος λέιζερ.

Το οπλικό σύστημα θα δοκιμαστεί πλέον φέτος το καλοκαίρι σε πραγματικές συνθήκες στο Νέο Μεξικό, εναντίον κινούμενων επίγειων ή εναέριων στόχων (πυραύλων, βλημάτων πυροβολικού, οχημάτων κ.α.), με τελικό στόχο κάποια στιγμή να ενσωματωθεί σε πολεμικά αεροσκάφη, δορυφόρους, drones ή οτιδήποτε άλλο πετάει.

Το ερευνητικό πρόγραμμα (με το ελληνίζον ακρωνύμιο) HΕLLADS-High-Energy Liquid Laser Area System, που αναπτύχθηκε από την εταιρεία General Atomics, σε συνεργασία με τη DARPA, αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός λέιζερ 150 κιλοβάτ, αρκετά μικρού για να τοποθετηθεί πάνω σε ένα ιπτάμενο σκάφος.

Σύμφωνα με τη DARPA, το οπλικό σύστημα είναι δέκα φορές μικρότερο και ελαφρύτερο από τα σημερινά λέιζερ ίδιας ισχύος. Η μυστικοπαθής Υπηρεσία έκανε λόγο για σημαντικές τεχνικές δυσκολίες που έπρεπε να υπερπηδηθούν, αλλά τελικά είναι γεγονός ένα νέου τύπου λέιζερ στερεάς κατάστασης «με ισχύ και ποιότητα ακτίνας άνευ προηγουμένου για το μέγεθός του».

Μεταξύ άλλων, η «ακτίνα θανάτου» θα χρησιμοποιηθεί και από το έδαφος για να καταστρέφει μικρά εχθρικά ιπτάμενα σκάφη (drones). Επίσης, αναμένεται να αξιοποιηθεί σε μελλοντικούς βομβαρδισμούς, στους οποίους χρειάζεται στόχευση μεγάλης ακρίβειας και ελαχιστοποίηση του κινδύνου παράπλευρων απωλειών.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία