Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι μάχες του Όλιβερ Στόουν για τον «Σνόουντεν»

Κείμενο Αικ. Γιαννίκη



Αθήνα

Από προέδρους έως κατά συρροή δολοφόνους ο Αμερικανός βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών, Όλιβερ Στόουν, δεν δίστασε να εξερευνήσει αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, αλλά αρχικά ήταν επιφυλακτικός όταν του ζητήθηκε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία του πρώην αναλυτή της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας (NSA), Έντουαρντ Σνόουντεν.

 

«Δεν ήθελα να το κάνω, δεν ήθελα προβλήματα», είπε ο Στόουν στο Reuters.

 

Αλλά ο 70χρονος σκηνοθέτης, γνωστός για τις ταινίες «JFK», «Γεννημένοι δολοφόνοι» και «Wall Street», δήλωσε ότι άλλαξε γνώμη, όταν συναντήθηκε με τον Σνόουντεν στη Ρωσία.

 

Παρ’ ότι ανησυχούσα ότι θα είναι βαρετή και ανιαρή ταινία, το είδα σαν ένα δραματικό θρίλερ. Αισθάνθηκα ότι δεν θα προσέλκυε κοινό, αν ήταν μία ταινία τύπου ντοκιμαντέρ.

 

Η ταινία, που βγήκε ήδη στις αίθουσες, παρακολουθεί το ταξίδι του Σνόουντεν, ο οποίος από συντηρητικός πράκτορας της CIA εξελίχθηκε σε απογοητευμένο μυστικό πράκτορα της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας (NSA) μέχρι που έφυγε από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και αποκάλυψε τα προγράμματα μαζικής παρακολούθησης απλών ανθρώπων.

 

Τώρα ζει στη Ρωσία και καταζητείται από τις αμερικανικές αρχές για μια σειρά κατηγοριών, όπως κατασκοπεία και κλοπή κυβερνητικών οργάνων.

 

Η Διεθνής Αμνηστία και άλλες δύο οργανώσεις ξεκίνησαν εκστρατεία ζητώντας να του απονεμηθεί χάρη.

 

Οι Στόουν και Σνόουντεν συναντήθηκαν αρκετές φορές στη Ρωσία και συμφώνησαν ότι η ταινία θα είναι δραματική. Στη συνέχεια το εγχείρημα προσέκρουσε σε τοίχο όταν ο Στόουν απευθύνθηκε σε στούντιο για χρηματοδότηση. Ο σκηνοθέτης αρνήθηκε να πει ποιο στούντιο προσέγγισε.

 

«Ζούμε σε αυτό το κλίμα – αυτό σίγουρα πιστεύω είναι αυτολογοκρισία», ανέφερε ο Στόουν.

 

«Δεν πιστεύω ότι η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας επικοινώνησε με κάποιον και είπε "μην κάνεις αυτό". Ποιος ξέρει; Αλλά η αλήθεια είναι... είτε μπαίνεις στην ομάδα ή αποκλείεσαι».

Τελικά η Open Road Films κοινοπραξία αποτελούμενη από τις αλυσίδες κινηματογράφων Regal Entertainment Group και Dalian Wanda Group ιδιοκτησίας της AMC Entertainment, η οποία ανέλαβε τη διανομή του δημοσιογραφικού δράματος «Spotlight» που κέρδισε φέτος το Όσκαρ καλύτερης ταινίας ,προχώρησε στη συγχρηματοδότηση του «Σνόουντεν» με περίπου 40 εκατ. δολάρια.

 

Η ταινία, στην οποία παίζουν οι Τζόζεφ Γκόρντον – Λέβιτ ως Σνόουντεν και Σέιλιν Γούντλεϊ ως η φίλη του, Λίντσεϊ Μιλς γυρίστηκε κυρίως στην Ευρώπη με την Γερμανία να παράσχει επιδότηση παραγωγής και να αντικαθιστά το Μέριλαντ όπου μεγάλωσε ο Σνόουντεν.

 

Τότε ανέκυψαν προβλήματα, πως να γυρίσεις μία ταινία για κωδικοποίηση ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγραμματιστές συναρπαστική για το κοινό;

 

«Δεν έχεις βία, δεν έχεις καταδίωξη, δεν έχεις όπλα. Θα πρέπει πραγματικά να καταλάβεις, να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τον κόσμο και να τον κάνεις συναρπαστικό» είπε ο Στόουν.

 

Ο Όλιβερ Στόουν γύρισε τις βασικές σκηνές στην Ουάσινγκτον και στη Χαβάη και παρουσίασε τους πρωταγωνιστές Γκόρντον- Λέβιτ και Γούντλεϊ να βγαίνουν ραντεβού έξω από τον Λευκό Οίκο.

 

«Λοιπόν, αν πρόκειται να πάρεις ένα ρίσκο στις ΗΠΑ, γιατί να μην φθάσεις ως το τέρμα, σωστά;» ανέφερε ο σκηνοθέτης γελώντας.

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία