Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νιγηρία

Πολλά απο τα κορίτσια επέστρεψαν έχοντας μωρά...


Οι 21 μαθήτριες από το Τσιμπόκ που γλίτωσαν από τη Μπόκο Χαράμ διηγούνται την ιστορία τους



Αμπούζα.-

Οι 21 μαθήτριες από το Τσιμπόκ ,που αφέθηκαν ελεύθερες αφού πέρασαν περισσότερα από δύο χρόνια στα χέρια της ισλαμιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ ,ενώθηκαν με τις οικογένειές τους  στην Αμπούζα και διηγήθηκαν τις κακουχίες που πέρασαν.

Στη διάρκεια μιας θρησκευτικής τελετής που πραγματοποιήθηκε προς τιμής τους η Γκλόρια Ντέιμ, ένα από τα κορίτσια εξήγησε ότι πέρασαν έναν μήνα και δέκα ημέρες χωρίς τροφή προτού αφεθούν ελεύθερες και πως μια βόμβα του νιγηριανού στρατού παραλίγο να προκαλέσει θύματα μεταξύ τους.

«Ευχαριστούμε τον Θεό που μας έφερε εδώ σήμερα. Ήμουν στο δάσος όταν ένα αεροπλάνο έριξε μια βόμβα ακριβώς δίπλα μου, όμως δεν τραυματίστηκα», διηγήθηκε η Ντέιμ εμφανώς συγκινημένη αλλά και αδυνατισμένη από την πείνα.

«Δεν είχαμε τροφή για έναν μήνα και δέκα ημέρες, όμως δεν πεθάναμε, δόξα τω Θεώ», πρόσθεσε.

Η νεαρή γυναίκα διηγήθηκε την ιστορία των 21 κοριτσιών στη γλώσσα χάουζα στη διάρκεια μιας χριστιανικής θρησκευτικής τελετής που οργάνωσαν οι υπηρεσίες ασφαλείας της Νιγηρίας, οι οποίες πέτυχαν την απελευθέρωση των αιχμαλώτων έπειτα από διαπραγματεύσεις με τη Μπόκο Χαράμ.

Τα 276 κορίτσια, στην πλειονότητά τους χριστιανές, που απήχθησαν τον Απρίλιο του 2014 από το σχολείο τους στο χωριό Τσιμπόκ από τους ισλαμιστές αντάρτες αναγκάστηκαν να ασπαστούν το ισλάμ, «δεν μπορούσαμε να προσευχηθούν, όπως κάναμε σήμερα», επεσήμανε η Ντέιμ.

Η τελετή διακόπηκε ξαφνικά όταν έφτασαν με δάκρυα στα μάτια οι γονείς των κοριτσιών.

Ο Μούτα Αμπάνα, πατέρας ενός από των κοριτσιών που αφέθηκαν ελεύθερα, εξέφρασε την αγωνία του επειδή πολλές από τις μαθήτριες αναγκάστηκαν να παντρευτούν μαχητές της Μπόκο Χαράμ.

«Κάποιες από αυτές γύρισαν πίσω με μωρά, αλλά σκεφτείτε το, θα σκοτώσουμε τα παιδιά;», διερωτήθηκε ο Αμπάνα μιλώντας στο AP. «Δεν θα μπορέσουμε να σκοτώσουμε τα παιδιά, διότι θα είναι σα να μην θέλουμε να γυρίσουν πίσω τα κορίτσια», πρόσθεσε.

Ο ίδιος παραπονέθηκε για το γεγονός ότι η απαγωγή των μαθητριών πολιτικοποιήθηκε, λέγοντας «τα παιδιά των ανθρώπων δεν είναι χρήματα, τα παιδιά των ανθρώπων δεν είναι ρούχα που φοράς σε μια προεκλογική εκστρατεία, τα παιδιά των ανθρώπων είναι η περηφάνια τους».

Τα 21 κορίτσια δέχονται ιατρική βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη σε ένα νοσοκομείο της Αμπούζα.

Στο μεταξύ ο Νιγηριανός υπουργός Ενημέρωσης Λάι Μοχάμεντ δήλωσε ότι «οι διαπραγματεύσεις με τη Μπόκο Χαράμ δεν έχουν τελειώσει εφόσον δεν έχουν απελευθερωθεί όλα τα κορίτσια».

«Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και τώρα που μιλάμε. Σύντομα και άλλες, πολύ περισσότερες θα απελευθερωθούν», διαβεβαίωσε.

Ο Γκάρμπα Σέχου, εκπρόσωπος της νιγηριανής κυβέρνησης, αποκάλυψε ότι «η οργάνωση ισχυρίζεται ότι 83 ακόμη κορίτσια μπορούν να απελευθερωθούν έπειτα από διαπραγματεύσεις», εξηγώντας ότι βρίσκονται στα χέρια ενός παρακλαδιού της Μπόκο Χαράμ υπό την ηγεσία του Μάμαν Νουρ, αντιπάλου του επικεφαλής της οργάνωσης Αμπουμπακάρ Σεκάου.

Οι πληροφορίες για τον τρόπο που επιτεύχθηκε η απελευθέρωση των 21 μαθητριών εξακολουθούν να είναι αντικρουόμενες. Δύο αξιωματούχοι του στρατού δήλωσαν στο AP ότι ανταλλάχθηκαν με τέσσερις διοικητές της Μπόκο Χαράμ που κρατούνταν από τη νιγηριανή κυβέρνηση, ενώ ένας Νιγηριανός που συμμετείχε σε προηγούμενες αποτυχημένες διαπραγματεύσεις επεσήμανε ότι η ελβετική κυβέρνηση κατέβαλε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό ως λύτρα εξ ονόματος των νιγηριανών αρχών.

Πάντως η απελευθέρωση των κοριτσιών έγινε σε μια περίοδο που η Μπόκο Χαράμ είναι βαθιά διχασμένη. Τον Αύγουστο το Ισλαμικό Κράτος, στο οποίο έχει δηλώσει πίστη η νιγηριανή οργάνωση, όρισε νέο επικεφαλής στη Δυτική Αφρική τον Αμπού Μοσάμα αλ Μπαρνάουι, ο οποίος πρόσκειται στον Μάμαν Νουρ. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία