Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Απο αντίθεση στην... Μελάνια Τραμπ

Εταιρεία ρούχων έριξε στην αγορά τζάκετ με το σύνθημα

"Εμένα με νοιάζει" και διαθέτει τα έσοδα για τους μετανάστες



Nέα Υόρκη.-

Μια αμερικανική εταιρεία ρούχων επέφερε... ενδυματολογικό πλήγμα στη
Μελάνια Τραμπ, καθώς έριξε στην αγορά τζάκετ που αναγράφουν το σύνθημα
"Εμένα πραγματικά με νοιάζει, εσένα;", σε απάντηση για το σύνθημα
"Πραγματικά, δεν με νοιάζει" που ανέγραφε η χακί ζακέτα της πρώτης
κυρίας όταν πήγε στο Τέξας για να επισκεφθεί παιδιά μεταναστών που
είχαν χωριστεί από τους γονείς τους.

Όλα τα έσοδα από τα μπουφάν, που κοστίζουν 98 δολάρια το καθένα, θα
πάνε σε μια οργάνωση που στηρίζει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες
στο Τέξας, όπως είπε η Έμμα Μακιλρόι, η διευθύντρια της εταιρείας
Wildfang που εδρεύει στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.

Η επίσκεψη της πρώτης κυρίας στο κέντρο φιλοξενίας ανηλίκων στο Τέξας
επισκιάστηκε από το ελαφρύ μπουφάν που φορούσε, στην πλάτη του οποίου
ηταν γραμμένο, με μεγάλα λευκά γράμματα, το σύνθημα, "Εμένα δεν με
νοιάζει, εσένα;"

Πολλοί διερωτήθηκαν τι σήμαινε και σε ποιον απευθυνόταν αυτό το
σύνθημα. Η εκπρόσωπός της διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε κανένα "κρυφό
μήνυμα", όμως ο σύζυγός της, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, υποστήριξε ότι
η πρώτη κυρία ήθελε να καταγγείλει τις "ψευδείς ειδήσεις".

Η Wildfang είχε έτοιμο το δικό της τζάκετ, με το σύνθημα στην πλάτη,
την ίδια ημέρα που πήγε η Μελάνια στο Τέξας. "Σκέφθηκα, γιατί να μην
κάνουμε το αντίθετο; Γιατί να μην κάνουμε ένα τζάκετ που θα κάνει καλό
στον κόσμο;", εξήγησε η Μακιλρόι.

Τα πρώτα 100 μπουφάν πουλήθηκαν μέσα σε μία ώρα. Η δεύτερη παρτίδα
πουλήθηκε εξίσου γρήγορα. Η μικρή εταιρεία, που λειτουργεί εδώ και
μόλις 5 χρόνια, έχει ήδη λάβει παραγγελίες για μπλουζάκια, φούτερ και
άλλα ενδύματα με το σύνθημα αυτό. "Πιστεύω ότι είναι απίστευτα
ελπιδοφόρο", πρόσθεσε η Μακιλρόι.

Η μανία με τα τζάκετ αποδεικνύει τη δύναμη που έχει η μόδα, ιδίως σε
ταραγμένες πολιτικά εποχές, όταν ο κόσμος "είναι οργισμένος με τα
πάντα", εξήγησε ο Πάκο Άντερχιλ, ο διευθυντής της εταιρείας συμβούλων
Εnvirosell και συγγραφέας του βιβλίου "Γιατί ψωνίζουμε: η επιστήμη της
αγοράς".

"Είτε πρόκειται για μόδα, είτε για τατουάζ, είτε για διαφημιστικές
πινακίδες, ο κόσμος προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τρόπους για να
περάσει το μήνυμά του", είπε στο Thomson Reuters Foundation.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία