Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το κλίμα και οι πολεμικές συγκρούσεις αναμένεται να προκαλέσουν
οικονομική και επισιτιστική κρίση σε εκατ. ανθρώπους



Λονδίνο.

Οι επισιτιστικές κρίσεις θα επηρεάσουν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους
σε όλον τον κόσμο αυτή την χρονιά, προειδοποίησαν  ερευνητές, καθώς ο
πόλεμος, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι οικονομικές κρίσεις το
2018 άφησαν πίσω τους περισσότερους από 113 εκατομμύρια ανθρώπους σε
μεγάλη ανάγκη για βοήθεια.
Οι συγκρούσεις και η ανασφάλεια ευθύνονταν για την απέλπιδα κατάσταση
που αντιμετώπισαν 74 εκατομμύρια άνθρωποι --ή τα δύο τρίτα από
εκείνους που επηρεάστηκαν-- το 2018, ανέφερε στην ετήσια έκθεσή του το
Παγκόσμιο Δίκτυο για την Καταπολέμηση των Επισιτιστικών Κρίσεων.
Στα μέλη του Δικτύου περιλαμβάνονται ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και
Γεωργίας (FAO) , το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων
Εθνών, καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αναλύει 53 χώρες χρησιμοποιώντας μια κλίμακα πέντε επιπέδων με το
τρίτο επίπεδο να χαρακτηρίζεται ''κρίση'', το τέταρτο ''έκτακτη
ανάγκη'' και το πέμπτο "λιμός/καταστροφή''.
Ο Λούκα Ρούσο, ο ανώτερος αναλυτής επισιτιστικών κρίσεων του FAO,
προειδοποίησε ότι εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι κινδυνεύουν σήμερα
να φθάσουν στο επίπεδο τρία και πιο πάνω.
"Τα 113 εκατομμύρια είναι αυτό που σήμερα χαρακτηρίζουμε 'κορυφή του
παγόβουνου'. Αν κοιτάξετε τους αριθμούς πιο κάτω, υπάρχουν άνθρωποι
που δεν είναι επισιτιστικά ανασφαλείς αλλά βρίσκονται ένα βήμα πριν",
δήλωσε ο Ρούσο στο Ίδρυμα Thomson Reuters.
Οι άνθρωποι αυτοί, άλλα 143 εκατομμύρια, είναι "τόσο ευάλωτοι που
χρειάζεται μόλις μια ξηρασία" ώστε να βυθιστούν στην επισιτιστική
κρίση, λέει ο ίδιος.
"Αν δεν εργαστούμε ουσιαστικά γι αυτούς τους ανθρώπους και δεν
απομακρύνουμε κάποιες από τις δυνάμεις που μπορεί να τους οδηγήσουν σε
μια χειρότερη κατάσταση, ο συνολικός αριθμός είναι πιθανόν να
αυξηθεί", εξηγεί.
Από τις χώρες που βίωσαν επισιτιστικές κρίσεις το 2018, περισσότερο
επλήγη η Υεμένη, όπου σχεδόν 16 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν επείγουσα
ανάγκη τροφίμων έπειτα από τέσσερα χρόνια πολέμου και ακολουθεί το ΛΔ
Κονγκό με 13 εκατομμύρια και το Αφγανιστάν με 10,6 εκατομμύρια.
Όσο οικτρή και αν δείχνει η κατάσταση, θα ήταν χειρότερη χωρίς την
διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια, με εκτιμήσεις να δείχνουν ότι ο αριθμός
των ανθρώπων που στερούνται τροφής στην Υεμένη θα είχε ξεπεράσει τα 20
εκατομμύρια, τόνισε ο Ρούσο.
Αυτή είναι η τρίτη χρονιά όπου ο αριθμός των ανθρώπων σε επισιτιστική
κρίση ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια, αλλά ο αριθμός είναι λίγο
χαμηλότερος σε σχέση με το 2017, όταν χρειάζονταν βοήθεια 124
εκατομμύρια άνθρωποι.
Η μείωση οφείλεται κυρίως στο ότι το 2018 οι χώρες δεν βίωσαν τα ίδια
επίπεδα ξηρασίας, πλημμύρων, αιφνίδιων βροχοπτώσεων και αυξήσεων
θερμοκρασίας σε σχέση με το 2017, σύμφωνα με την έκθεση.
Ωστόσο, τα κλιματικά σοκ και οι συγκρούσεις θα συνεχίσουν να προκαλούν
πείνα το 2019, προσθέτει η έκθεση.
Το ξηρό κλίμα και οι συνθήκες Ελ Νίνιο είναι πιθανόν να επηρεάσουν τη
νότια Αφρική, την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, ενώ οι ανάγκες
των προσφύγων και των μεταναστών στο Μπανγκλαντές και τη Συρία θα
παραμείνουν υψηλές, όπως αναφέρεται.
"Ο αριθμός των εκτοπισμένων, των προσφύγων και των μεταναστών
αναμένεται να αυξηθεί αν η πολιτική και η οικονομική κρίση συνεχιστούν
στη Βενεζουέλα", σημειώνεται.
Thomson Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία