Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μαρία Αγγελικούση
 Aπό γιατρός σε χώρες της Αφρικής στο τιμόνι του μεγαλύτερου ελληνικού στόλου



Νewmoney

Είναι η ισχυρότερη Ελληνίδα πλοιοκτήτρια, δίνοντας μαζί με την επίσης
Χιώτισσα στην καταγωγή Αγγελική Φράγκου έντονο άρωμα γυναίκας στην
ελληνική ναυτιλία, η οποία είναι ανδροκρατούμενη. Οι δύο
«καπετάνισσες» βρίσκονται στις δύο πρώτες θέσεις της κορυφαίας
ναυτιλιακής δύναμης στον κόσμο αφήνοντας πίσω τους άνδρες ανταγωνιστές
τους. Αποχαιρέτησε το 2022 καταλαμβάνοντας τη 10η θέση στο Top 100 της
Lloyd’s List με τις 100 προσωπικότητες που διαδραματίζουν σημαντικό
ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλία.
Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι σύμφωνα με τη λίστα του Forbes, σε ό,τι
αφορά τους Ελληνες, το όνομά της είναι ψηλότερα από όλους. Βρίσκεται
στην 455η θέση και η περιουσία της εκτιμάται σε 5,6 δισ. δολάρια, στα
οποία φυσικά υπολογίζεται η αξία των 158 πλοίων του ναυτιλιακού ομίλου
της, η οποία αυξήθηκε με την άνοδο της τιμής των ναύλων που
παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού.Νωρίτερα
είχε ανακηρυχθεί από το Bloomberg ως η πλουσιότερη «φιγούρα» στον
κλάδο της ναυτιλίας.
Η 40χρονη Μαρία Αγγελικούση, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του  πατέρα
της, Ιωάννη Αγγελικούση, στις 10 Απριλίου του 2021, αποδεικνύει ότι αν
και σπούδασε και άσκησε το επάγγελμα του γιατρού στη Μεγάλη Βρετανία
μέχρι το 2008 και αφιλοκερδώς σε χώρες της Αφρικής, έχει τη ναυτιλία
στο DNA της.
Είχε γίνει ξεκάθαρη η επιθυμία του Γιάννη Αγγελικούση να αναλάβει
εκείνη τον όμιλο όταν ο ίδιος το 2018 χρησιμοποίησε το όνομα Maran σε
τρεις ξεχωριστούς βραχίονες της εταιρείας, τα δεξαμενόπλοια στη Maran
Τankers, τα Gas Carriers στη Maran Gas και τα φορτηγά στη Maran Dry.
Με τον χαμό του πατέρα της πολλοί ήταν εκείνοι που, αν όχι ευθέως,
εμμέσως αμφισβήτησαν αν θα είχε την ικανότητα να σηκώσει το βάρος τόσο
του ομίλου, που προσέγγιζε τότε τα 150 πλοία, όσο και του βαριού
οικογενειακού ονόματος.
Τα δύο αυτά χρόνια η Μαρία Αγγελικούση, διευθύνουσα σύμβουλος του
Angelicoussis Group, έχοντας στο πλευρό της άξια στελέχη τα οποία η
ίδια επέλεξε, οδηγεί τον όμιλο σταθερά σε μία άκρως ανταγωνιστική
βιομηχανία. Οι δημόσιες εμφανίσεις της είναι σπανιότατες και αυτές σε
ναυτιλιακά forum του εξωτερικού ως επί το πλείστον. Για lifestyle ούτε
λόγος να γίνεται. Σε ένα από αυτά τα forum, στα τέλη του 2021, είχε
στείλει το μήνυμά της προς πάσα κατεύθυνση: «Είμαι εδώ και θα
παραμείνω εδώ. Νομίζω ότι αυτό το έχω ξεκαθαρίσει», για να προσθέσει:
«Μετά τον θάνατο του πατέρα μου θεώρησα ότι ήταν σημαντικό να έχω μια
περίοδο σταθερότητας στην εταιρεία».
Μιλώντας για τον πατέρα της είπε: «Από τις πρώτες ημέρες παρουσίας μου
στον όμιλο, ο πατέρας μου μού παρείχε αυτονομία και ανεξαρτησία. Αυτό
μου επέτρεψε να “μεγαλώσω” γρήγορα σε ό,τι αφορά τις γνώσεις και την
αυτοπεποίθησή μου και επίσης να έχω πάθος για τη ναυτιλία». Και
συνέχισε: «Ο πατέρας μου συνήθιζε να μου λέει: “Μην ανησυχείς αν
κάνεις λάθη, μάθε από αυτά”. Η πόρτα του γραφείου ήταν πάντα ανοιxτή
για να ακούσει με προσοχή τους συνεργάτες του».
Τα κοινά σημεία που έχει με τον πατέρα της, όπως επισημαίνουν άνθρωποι
του επιχειρηματικού τους κύκλου, είναι η διορατικότητα και το πείσμα.
Στην ερώτηση αν έχει κάποιον αγαπημένο κλάδο στη ναυτιλία όσον αφορά
τους τύπους πλοίων, είπε: «Δεν έχω κάποιον αγαπημένο κλάδο. Αρχισα από
τα δεξαμενόπλοια και συνεπώς ήταν ο κλάδος με τον οποίο ήμουν
περισσότερο εξοικειωμένη στην αρχή. Ωστόσο, όλοι οι κλάδοι έχουν τα
συν και τα πλην τους. Πιστεύω ότι η διαφοροποίηση μας βοήθησε να
επιτύχουμε. Σε 10 χρόνια θεωρώ ότι ο στόλος μας θα είναι τελείως
διαφορετικός απ’ ό,τι σήμερα».
Τον Ιούλιο του 2022 στην εκδήλωση για την ένταξη του Ιωάννη
Αγγελικούση στο πάνθεον της ελληνικής ναυτιλίας, το Greek Shipping
Hall of Fame, είχε πει μεταξύ άλλων: «Ηταν πολύ καλός στο να
καταλαβαίνει τους ανθρώπους και να έχει σχέσεις. Ελεγε συχνά: “Είμαι
απλώς ο μαέστρος μιας πολύ καλής ορχήστρας” – και το πίστευε
πραγματικά. Αυτή η εταιρεία είναι φτιαγμένη από τους ανθρώπους, ειδικά
τους ανθρώπους στα πλοία, επίσης από τους ανθρώπους στο γραφείο – και
ήταν εκεί απλώς για να ενώσει αυτά τα κομμάτια».
Σήμερα ο όμιλος διαχειρίζεται έναν στόλο από συνολικά 141 πλοία στο
νερό, συνολικής μεταφορικής ικανότητας 23,5 εκατομμυρίων τόνων dw και
9,4 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, συν τα 17 υπό ναυπήγηση, στο σύνολο
158 πλοία, φορτηγά, δεξαμενόπλοια, LNG που βρίσκονται κάτω από τρεις
εταιρείες: τις Maran Dry, Maran Tankers και Maran Gas.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία