Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 

Αρχή απο τη Νέα Υόρκη στις 14 Ιουνίου

Περιοδεία Λάκη Λαζόπουλου σε ΗΠΑ και Καναδά



Νέα Υόρκη - (Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)

Μετά την Ευρώπη, ο Λάκης Λαζόπουλος θα παρουσιάσει τη γνωστή παράστασή του «Sorry, I 'm Greek» σε περιοδεία στις ΗΠΑ και τον Καναδά, ξεκινώντας από τη Νέα Υόρκη στις 14 Ιουνίου.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, στο Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας της Ελλάδας, ο κ. Λαζόπουλος αναφέρθηκε στο περιεχόμενο της παράστασης και σε σειρά ζητημάτων της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, μέσα από τη δική του ματιά και τον δικό του σατιρικό λόγο.

Στην αρχή, είπε ότι θα προσαρμόσει την παράσταση για το κοινό της Αμερικής και με βάση κάποια νέα γεγονότα, σημειώνοντας ότι «τα γεγονότα στην Ελλάδα, ενώ μοιάζουν να αλλάζουν ραγδαία, παραμένουν τρομακτικά στάσιμα. Είναι πολύ εντυπωσιακό αυτό. Και νομίζω ότι αυτή η στασιμότητα οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει ένα υπόβαθρο ελληνικό, στο οποίο πάνε και κάθονται όλα αυτά τα πράγματα και ό,τι και να γίνει αφομοιώνονται ή καλύτερα εξουδετερώνονται. Γι αυτά μιλάμε στην παράσταση».

Μεταξύ άλλων, δήλωσε ότι «η παράσταση συναντά τον Έλληνα που παλεύει σε άλλη χώρα, αλλά το μυαλό του, η μνήμη του, η επιθυμία του είναι η Ελλάδα. Είναι ένα συναίσθημα που αφήνει πίσω του και τον περιμένει. Ίσως, να είναι η μάνα του, ένας έρωτας, ένας χωρισμός. Αλλά, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό και ο θυμός για μια πατρίδα που τον διώχνει ή ο καημός μιας προσπάθειας, που χάθηκε. Υπάρχει αυτό το συναίσθημα. Γεννιέται μαζί με τον Έλληνα και τον περιμένει, όπως ένα καντηλάκι. Αυτή είναι η πορεία του Έλληνα».

«Στο "Sorry I 'm Greek" οι Έλληνες καταλαβαίνουμε με τον δικό μας τρόπο τι θα πει αυτό το "Sorry"» είπε και διευκρίνισε: «Για τους ξένους είναι απολογία. Αλλά, πώς φτάσαμε να νοιώθουμε ένοχοι και να απολογούμαστε; Είναι λοιπόν το σώμα των Ελλήνων, η σκέψη τους, η τρέλα τους, τα λάθη τους. Είναι αυτό που είναι οι Έλληνες, που δεν απαιτούν από κανέναν να τους μοιάσει, ενώ συμβαίνει το αντίθετο. Ωστόσο, θέλουμε να υπερασπιστούμε αυτό που είμαστε, τη διαφορετικότητά μας. Το γεγονός ότι θέλουμε να ανήκουμε στην Ευρώπη, ως γεωγραφική αξία, δε σημαίνει ότι θέλουμε να γίνουμε Γερμανοί, Ελβετοί. Είναι σα να πάμε σ' ένα πανηγύρι όλοι διαφορετικοί και στο τέλος, γυρίζοντας σπίτι να μας ζητούν να μοιάσουμε με αυτόν, που συναντήσαμε».

Ο κ. Λαζόπουλος ήταν ιδιαίτερα επικριτικός έναντι της γερμανικής ηγεσίας: «Οι ψυχές μας βράζουν. Και δεν μιλώ για τους λαούς. Το μίσος έχει πάντα κατάληξη. Δεν μπορεί να μένει έτσι. Και δεν βλέπω διάθεση να το ηρεμήσουν. Για το μόνο πράγμα που δεν μπόρεσαν ακόμη να μας βάλουν χέρι οι Γερμανοί είναι για τον ήλιο».

Αναφερόμενος στην επίσκεψή του στη Γερμανία, όταν έδωσε τις παραστάσεις, είπε ότι συνεχάρη τους Γερμανούς που κράτησαν το Νταχάου ανοικτό ως μουσείο-μνημείο για να θυμάται η ανθρωπότητα, αλλά τέτοιοι χώροι «δεν συμβολίζουν τον πολιτισμό της Ευρώπης, ενώ η Ακρόπολη είναι η ταυτότητα της Ευρώπης. Κάποια στιγμή, οι λαοί ανοίγουν τα βιβλία της ιστορίας τους και ο χρόνος δικάζει. Οι Έλληνες θα ξαναβρούμε τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι, δεν θα διαλυθούμε. Είναι πολύ γερό σκαρί ο Έλληνας».

Μίλησε και για τη μετανάστευση: «Κάποτε αποχαιρετούσαμε τους νέους που έπαιρναν τον δρόμο της μετανάστευσης στους σταθμούς των τρένων, σήμερα στα αεροδρόμια. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι το ίδιο. Αυτή τη στιγμή, φεύγει το πιο πολύτιμο δυναμικό της χώρας, ο επιστημονικός της κόσμος, η Ελλάδα ξαναδιαλύεται. Προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τον ελληνικό λαό. Θέλουν να μας επιβάλουν τη θέση ότι κάναμε όλοι κάτι λάθος, να νιώθουμε ενοχές και πως θα πρέπει να πληρώσουμε τις συνέπειες».

Ο κ. Λαζόπουλος διατύπωσε την άποψη ότι «οι Ευρωπαίοι ηγέτες με την απόφασή τους για την Κύπρο ουσιαστικά συμμετέχουν οι ίδιοι σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Πρόκειται για πρωτοφανή εγκλήματα και πιστεύω ότι στο μέλλον αυτά τα οικονομικά εγκλήματα ίσως να πάρουν χαρακτήρα μεγαλύτερο απ' αυτά που συνέβησαν στον Α' και το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε, είχαμε νεκρούς στις μάχες, σήμερα οι άνθρωποι αυτοκτονούν. Αλλά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, τα εγκλήματα είναι εγκλήματα».

Ο Λάκης Λαζόπουλος υποστήριξε ότι θα υπάρξει περαιτέρω κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα και έκανε λόγο για «νεοπολίτευση», ενώ δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει λάθη και νοοτροπίες που ταλανίζουν για δεκαετίες την ελληνική κοινωνία. Απαντώντας σε αρκετές ερωτήσεις εμφανίστηκε επιφυλακτικός για τις πολιτικές προοπτικές, που διαγράφονται, λέγοντας ότι δεν βλέπει σήμερα κάποιο κόμμα ή πρόσωπο που θα μπορούσε από μόνο του να επιφέρει κάθαρση και να βάλει τη χώρα με εθνικό σχέδιο σε μια νέα πορεία. Βρίσκονται άνθρωποι διαφορετικών κομματικών χώρων, είπε, «γιατί τώρα δεν πρόκειται για ιδεολογική, αλλά για ιστορική μετακόμιση».

Ο γνωστός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης μίλησε για «ιστορικές ευθύνες» της κυβέρνησης Σημίτη που έβαλε την Ελλάδα στην ευρωζώνη, που «πήρε δάνειο κρυφά» και «δεν το ήξερε ο ελληνικός λαός, τον οποίο χρέωσε κρυφά», προχωρώντας στη συνέχεια σε δάνεια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως είπε. «Το ευρώ είναι ένα λάθος νόμισμα» υποστήριξε, παρουσιάζοντας ως προοπτική τη «δημιουργία ενός νέου ευρώ για να υποτιμηθεί σε σχέση με το πρώτο ευρώ».

Τέλος, απαντώντας στην ερώτηση αν τον δελεάζει η απόφαση του κωμικού Γκρίλο στην Ιταλία να ενεργοποιηθεί στην πολιτική, ανέφερε ότι ο Αριστοφάνης παρέμεινε πιστός στη σάτιρα.

Τον Λάκη Λαζόπουλο παρουσίασε ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Νίκος Παπακωνσταντίνου, και ο διευθυντής της «Globe Entertainment», Κώστας Καντζόγλου, ο οποίος ανέλαβε την παραγωγή των παραστάσεων στην Αμερική.




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία