Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΗΠΑ

Η ημερήσια εφημερίδα του Ελληνισμού της Αμερικής Εθνικός Κήρυκας, συμπλήρωσε  100 χρόνια εκδοτικής παρουσίας



Νέα Υόρκη - (Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)

«Συνέντευξις Βενιζέλου με τον "Εθνικόν Κήρυκα" - Θα έκαμνε την Ελλάδα ίσην με την Ιταλίαν» έγραφε στο παρθενικό πρωτοσέλιδό της η ομογενειακή εφημερίδα στις 2 Απριλίου 1915.

Εκατό χρονιά ανελλιπούς εκδοτικής παρουσίας συμπλήρωσε σήμερα η ημερήσια εφημερίδα του Ελληνισμού της Αμερικής Εθνικός Κήρυκας. Πρόκειται για τη δεύτερη, μετά την Εστία, αρχαιότερη εφημερίδα στην ελληνική γλώσσα, σε όλο τον κόσμο.

«Το επίτευγμα της 100ης επετείου του Εθνικού Κήρυκα αποτελεί την απόδειξη της προσήλωσης της ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ στη διατήρηση της ταυτότητάς της και στην επιθυμία της να παραμείνει σε διαρκή επαφή με τη μητέρα πατρίδα και να ενημερώνεται έγκυρα, αντικειμενικά, αδέσμευτα για τα εκεί δρώμενα» δήλωσε ο εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας, Αντώνης Διαματάρης.

«Είναι γι' αυτούς τους λόγους, που η Ομογένεια αγκάλιασε τον Εθνικό Κήρυκα σε βαθμό που έγιναν αδιαχώρητοι», όπως επεσήμανε, προσθέτοντας:

«Είμαι δε βέβαιος ότι αν ακολουθηθεί η ίδια εκδοτική φιλοσοφία κι αν η εφημερίδα συνεχίσει να υποστηρίζει, από την αρθρογραφία της, προοδευτικές θέσεις που να αναβαθμίζουν την κοινωνία και να συμβάλουν στην απελευθέρωση των δυνατοτήτων του ατόμου. Τότε ο Εθνικός Κήρυκας μπορεί να καταστεί το έγκυρο ΜΜΕ του Ελληνισμού διεθνώς και να φτάσει να γιορτάσει και την 200η επέτειο από την ίδρυσή του».

Εξάλλου, σε  πρωτοσέλιδο άρθρο του στην εφημερίδα, ο κ. Διαματάρης αναφέρει:

«Μου φαίνεται απίστευτο. Σκέπτομαι: Είναι αλήθεια ότι οι γραμμές που γράφω αυτή τη στιγμή θα τυπωθούν στην 100ή επέτειο της εφημερίδας; Είναι όντως αλήθεια, ότι η εφημερίδα αυτή υπάρχει για 100 χρόνια, ότι ιδρύθηκε δεκαετίες πριν γεννηθώ; Υπάρχουν άραγε πολλές εφημερίδες που έχουν επιζήσει για 100 χρόνια; Πώς να πιστέψει κανείς ότι όχι μόνο εξακολουθεί και υπάρχει μια ημερήσια εφημερίδα του Απόδημου Ελληνισμού, έναν αιώνα μετά την ίδρυσή της, αλλά και ότι είναι δυνατή, έγκυρη, αδέσμευτη, με διεθνή πια απήχηση διά μέσου του διαδικτύου; Μέσα σ' αυτό το πέλαγος των αισθημάτων και της συγκίνησης, θεώρησα ότι θα πρόσθετα κάποια υπηρεσία στον αναγνώστη αν επιχειρούσα να απαντήσω στα ερωτήματα αυτά».

Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, επισημαίνει:

«Η αγωνία μου, όταν ανέλαβα το τιμόνι του Εθνικού Κήρυκα σε ηλικία 29 ετών, ήταν να επιβιώσει η εφημερίδα. Και η φιλοδοξία μου ήταν να επιβιώσει μια ακόμα μέρα. Πού να σκεφτώ επετείους; Και πολύ περισσότερο πού να σκεφτώ ότι θα μας αξίωνε ο Θεός, εσάς και εμάς, να φτάσουμε σ' αυτό το ιστορικό γεγονός, να γιορτάσουμε την 100ή επέτειο από την ίδρυση της εφημερίδας. Τόσο δύσκολη ήταν η οικονομική κατάσταση της εφημερίδας. Δικαιολογημένα λοιπόν διακατέχομαι σήμερα από μια βαθιά συγκίνηση. Διακατέχομαι όμως, παράλληλα, και από ένα αίσθημα θαυμασμού για την Ομογένειά μας που ενστερνίστηκε την ανάγκη για έγκυρη, αδέσμευτη ενημέρωση και μας στήριξε. Διακατέχομαι από θαυμασμό για τις γενιές των Ελλήνων που βρήκαν στον Εθνικό Κήρυκα, τον φίλο, το σχολειό, την έμπνευση που χρειάζονταν στις μάχες για την καθημερινότητα και στις μάχες που έδωσαν ώστε να διατηρηθεί η ταυτότητά μας. Διακατέχομαι ακόμα από θαυμασμό για τον ιδρυτή της εφημερίδας, τον αείμνηστο Πέτρο Τατάνη και για τις χιλιάδες, μέχρι τώρα, συνεργάτες/ιδες του Εθνικού Κήρυκα που με πολύ κόπο, αλλά και πολλή αγάπη, τον ανέδειξαν στη φωνή της Ομογένειας, τον κατέστησαν τη συνείδησή της. Ομογένεια και εφημερίδα, δίπλα - δίπλα, φίλοι και συναγωνιστές, κρατώντας η μια το χέρι της άλλης, παρά τις απερίγραπτες δυσκολίες, τις θυσίες, και τα αναπόφευκτα λάθη, κράτησαν ψηλά, υπερήφανα, τη σημαία του ιστορικού μας Έθνους σ' αυτή την τόσο φιλόξενη χώρα».

Καταλήγοντας, ο εκδότης-διευθυντής του Εθνικού Κήρυκα τονίζει:

«Με έχουν απασχολήσει πολύ οι λόγοι που έκαναν την εφημερίδα να επιβιώσει για έναν ολόκληρο αιώνα. Ποια ήταν τα στοιχεία αυτά που συνέβαλαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα στο θαύμα αυτό που επιτελέστηκε, όταν τόσες άλλες - δεκάδες - εφημερίδες, ομογενειακές και μη, έκλεισαν. Και κάθε φορά καταλήγω στα ίδια συμπεράσματα. Πρώτον, οφείλεται στην εκδοτική του φιλοσοφία. Και δεύτερον, στις θέσεις που υποστήριξε. Με τον όρο "εκδοτική φιλοσοφία" εννοώ τις γενικές αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες στηρίζεται η δημοσιογραφική αποστολή της εφημερίδας. Οφείλεται και στις προοδευτικές - με τον κλασικό όρο - θέσεις της εφημερίδας που υποστήριξε ανά τις δεκαετίες, είτε ως απόρροια της εκδοτικής φιλοσοφίας της, είτε πιθανόν και από ένστικτο. Το αποτέλεσμα ήταν πάντως ότι υποστήριξε γενικά σωστές θέσεις. Υιοθέτησε μια προοδευτική γραμμή από την οποία δεν παρέκκλινε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλά και όταν κάποτε ξέφευγε επανερχόταν στη σωστή θέση. 'Αρα, λοιπόν, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσει να υπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών και όχι των λίγων, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζει την εκδοτική φιλοσοφία της εγκυρότητας και της αντικειμενικότητας, ότι θα συνεχίσει να ελκύει και να εμπνέει ικανούς συνεργάτες και ότι θα παρακολουθεί στενά τις τεχνολογικές εξελίξεις, αν γίνουν αυτά, τότε είμαι βέβαιος πως θα έχει τη δική σας στήριξη και πως τότε όχι μόνο θα επιβιώσει, αλλά θα είναι και στο χέρι του να καταστεί το σημείο αναφοράς για έγκυρη ενημέρωση των Ελλήνων ανά τον Κόσμο. Σας ευχαριστούμε για τα πρώτα 100 χρόνια».

Στο μεταξύ, για την 100χρονη επέτειο της ιστορικής εφημερίδας της Ομογένειας των Ηνωμένων Πολιτειών θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στη Νέα Υόρκη μέσα στο Μάιο. Επίσης, όπως ανέφερε η εφημερίδα, το Μάιο θα κυκλοφορήσει μεγάλο επετειακό αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του Εθνικού Κήρυκα και στο πολυσέλιδο αυτό ένθετο θα περιλαμβάνεται εκτενής αναφορά στην ιστορία της εφημερίδας, καθώς και ευχετήρια μηνύματα προσωπικοτήτων από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα και την Κύπρο.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία