 |
|
|  |  |  | 
ΔΕΘ 2017: Πότε και πως βγαίνουμε από τα μνημόνια
Γράφει ο Παντελής Οικονόμου, πρώην υπουργός
Αθήνα
1. «Έξοδος από τα μνημόνια» σημαίνει τέλος της οικονομικής επιτήρησης, άρση των περιορισμών στην άσκηση της νομοθετικής εξουσίας, ανάκτηση του ελέγχου της δημόσιας περιουσίας και, επί τέλους, εκπλήρωση της ανειλημμένης συμβατικής υποχρέωσης των πιστωτών για ελάφρυνση του δημοσίου χρέους μας. «Έξοδος από τα μνημόνια» σημαίνει αποκατάσταση της κυριαρχίας της πατρίδας μας, με κανονιστικό πλαίσιο αυτό που προβλέπεται για όλες τις χώρες της ζώνης του ΕΥΡΩ.
2. Η λήξη του 3ου προγράμματος σημαίνει ότι σταματάνε οι εκταμιεύσεις δόσεων δανείων με την πιστοποίηση προαπαιτούμενων και αυτό επειδή, μέχρι στιγμής, δεν προβλέπονται άλλα δάνεια! Κατά τα λοιπά…
3. Η επιτήρηση συνεχίζεται και μετά την λήξη του προγράμματος σε πλαίσιο επαχθέστερο του «κανονικού»: ούτως ή άλλως, το άρθρο 14 του κανονισμού 472/2013 της ΕΕ προβλέπει ότι «τα κράτη μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα, εφ’ όσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ».
4. Αυτή ακριβώς η συνέχιση της επιτήρησης έχει ως αποτέλεσμα την διατήρηση των περιορισμών στην άσκηση της νομοθετικής εξουσίας: τα νομοθετήματα θα εξακολουθήσουν να χρειάζονται προέγκριση από τους «πιστωτές» και τους εντεταλμένους από αυτούς τεχνοκράτες. Οι συνέπειες σε περίπτωση «παράβασης» δεν έχουν προβλεφθεί επακριβώς.
5. Η εκχώρηση του ελέγχου της δημόσιας περιουσίας συνεχίζεται και μετά την λήξη του προγράμματος (από το 3ο μνημόνιο προβλέπεται να διαρκέσει 99 χρόνια).
6. Η Γερμανία (ως βασικός παράγων του μπλοκ των πιστωτών), μέχρι στιγμής, επιμένει (εντελώς αυθαίρετα και αντισυμβατικά) ότι «η ελάφρυνση του δημοσίου χρέους της Ελλάδας θα συζητηθεί μετά το τέλος του προγράμματος».
Είναι λοιπόν προφανές ότι η λήξη του 3ου προγράμματος δεν είναι «έξοδος από τα μνημόνια». Έξοδος απολύτως αναγκαία πια, δεδομένου ότι τα μεγάλα μας θέματα προϋποθέτουν ένα, εντελώς διαφορετικό, πλαίσιο πολιτικής για την αντιμετώπισή τους.
Οι παράγοντες του κατεστημένου μας, πολιτικοί και άλλοι, επισκεπτόμενοι λοιπόν την ΔΕΘ με την ευκαιρία των εγκαινίων της, παρακαλούνται να σταματήσουν αυτή την ακυρολεξία και να μας παρουσιάσουν (αν διαθέτουν φυσικά) τις θέσεις τους για το «πότε και πως βγαίνουμε από τα μνημόνια».
* Ο Παντελής Οικονόμου είναι ιδρυτής της ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
