Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τροχόσπιτο για το παιδί
σπίτι για τον τραπεζίτη!


Γράφει απο τη Λάρισα ο Δημοσιογράφος Χρ. Τσαντήλας





ΕΝΑΝ φίλο συνάντησα προχθές στο δρόμο, πώς τα πας με την δουλειά του λέω, συνεχίζω να πουλάω ακόμη τροχόσπιτα μου λέει. Εκείνος διαθέτει επιχείρηση λίγο έξω από την πόλη και κάθε που περνούσα και παλαιότερα διερχόμενος από μπροστά της, έβλεπα κόσμο και μια καλή αγοραστική κίνηση στην αυλή του. Την προηγούμενη φορά που τον συνάντησα, μου είπε οτι έχει να πουλήσει τροχόσπιτο ή και άλλα είδη κάμπινγκ, κάτι παραπάνω από τρία χρόνια!

"ΕΝΕΚΑ της κρίσης" μου λέει, που κατέστρεψε κι αυτόν και χιλιάδες μικρομεσαίους και που άφησε τον κόσμο δίχως λεφτά και χωρίς διάθεση. Κάτσε να σου πω, μου κάνει . Τις προάλλες μόνο έδωσα ένα. Ήρθε ένα ζευγάρι μεσήλικων και μου ζήτησε τροχόσπιτο. Μεταχειρισμένο ε... μη φανταστείς... Να το βάλουν είπαν στην αυλή του σπιτιού τους, στο χωριό, δίπλα στην αποθήκη. Ήθελαν λέει να βολέψουν το παιδί τους που προσφάτως παντρεύτηκε. Πού τώρα άδειες πού λεφτά για κτισίματα... Καθώς δεν τους χωράει πλέον το σπίτι και λεφτά δεν έμειναν για αγορές, ούτε δουλειές βρίσκονται για τα παιδιά, κανείς δεν εργάζεται μόνο οι δυό τους έχουν την σύνταξη, είπαν να μαζευτούν όλοι μαζί να περιορίσουν τα έξοδα. Τρεις γενιές μαζί. Παιδιά, παππούδες και εγγόνια! "Εδώ μας έφτασαν οι άχρηστοι"(!) - νομίζει πως βγάζει έτσι την αγανάκτηση ο φίλος...

ΥΣΤΕΡΑ βρήκα έναν άλλο γνωστό, πιο προβληματισμένο και πάντως περισσότερο αγανακτισμένο "με τους πολιτικούς που μπλέξαμε". Ακούς εκεί, μου λέει, να παίζει στο καζίνο! Έχουν μωρέ ετούτοι αίσθηση της πραγματικότητας; Ξέρουν πόσο δύσκολα τα βγάζουν οι Έλληνες πέρα; Σε λίγο όλοι στο σόι θα τρώμε από την ίδια κατσαρόλα και αυτοί παίζουν πιθανότατα τους φόρους μας στα καζίνο! Και καλά αυτός, γνωστός για τα λάθη του και την αδυναμία στην καρέκλα είναι, αλλά η άλλη, η γυναίκα του, έχει το θράσος να μας ζητάει και τα ρέστα από πάνω! Εγώ αν ήμουν Τσίπρας θα τον υποχρέωνα να κάτσει μόνιμα στο Λονδίνο! Να μην γυρίσει πίσω! Εδώ, ο Σημίτης τον Χρυσανθακόπουλο, τον διέγραψε κάποτε επειδή έπαιζε φρουτάκια κι ας ήταν μόνο βουλευτής. Ο άλλος κοτζάμ υπουργός στο καζίνο; Πού τσίπα, αλλά και πού...Τσίπρας!

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ σου λέει πώς εκλέγεται η Μέρκελ στη Γερμανία. Δεν τα σηκώνουν αυτά εκεί. Ειδικά την σπατάλη. Και αν είναι με δημόσιο χρήμα, τιμωρία που τους περιμένει. Χειρότερη απο τα ΕΣ - ΕΣ! Την είδατε μωρέ την Γερμανίδα τόσα χρόνια  με άλλο φόρεμα εκτός απο κείνο το λιλά με την καρφίτσα στο πέτο, δώρο της πεθεράς της στο γάμο, πρό μισού αιώνα; Χόρεψε ποτέ σε πάρτυ εφοπλιστή μερακλωμένες ζεϊμπεκιές; Οπως δεν βουλιάζουν καράβια στο ... Βερολίνο, έτσι δεν θα δείτε τέτοια συμπεριφορά και τέτοιες σπατάλες από τους Γερμανούς!

ΕΜΕΙΣ πάντως τον χαβά μας. Με το πετρέλαιο να ρέει στον Σαρωνικό και τα παληκάρια μας να σφάζονται στα κομματικά αλώνια, με τις κοκορομαχίες στη Βουλή και με τους ίδιους πάντα γραφικούς πρωταγωνιστές, μια θλιβερή καθημερινότητα που αυτές τις μουντές μέρες του Σεπτέμβρη βρίσκει τον κόσμο στις τράπεζες να πληρώνει τα μαλλιοκέφαλά του σε χαράτσια και ψυχική υγεία. Κατά τα άλλα, το Φθινόπωρο μπήκε για μια ακόμα φορά στη ζωή μας με τρόπο που να προϊδεάζει για έναν βαρύ χειμώνα. Σε όλα τα επίπεδα...



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία