Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα ρομπότ θα πάρουν τη θέση 20 εκατομμυρίων εργαζομένων στη βιομηχανία
έως το 2030



Ουάσιγκτον.-

Τα ρομπότ μπορεί να αντικαταστήσουν 20 εκατομμύρια εργαζόμενους στη
βιομηχανία μέχρι το 2030 παγκοσμίως αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο τις
κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες, ενώ παράλληλα αποτελούν
παράγοντες οικονομικής ανάπτυξης, σύμφωνα με έρευνα.
Σύμφωνα με το βρετανικό γραφείο Oxford Economics, οι θέσεις εργασίας
που απαιτούν τα λιγότερα προσόντα θα επηρεαστούν περισσότερο και αυτό
θα γίνει με τρόπο πολύ άνισο από μια χώρα στην άλλη ή στο εσωτερικό
της ίδιας χώρας.
Τα ρομπότ πήραν ήδη τη θέση εκατομμυρίων ανθρώπων στη βιομηχανία και
προωθούνται στο εξής στις υπηρεσίες, χάρη στις προόδους στην οπτική
ανάλυση, στη φωνητική αναγνώριση ή στην αυτόματη μάθηση, δηλαδή στη
ικανότητα των μηχανών να μαθαίνουν.
Η έρευνα αυτή πραγματοποιείται ενώ επανεμφανίζεται η δημόσια συζήτηση
για τα οικονομικά πλεονεκτήματα, αλλά και για τους κινδύνους για την
εργασία που αντιπροσωπεύουν τα αυτόνομα αυτοκίνητα, τα φαγητά που
ετοιμάζονται από ρομπότ ή ακόμη η παρουσία παντού ρομποτικών
συστημάτων, στα εργοστάσια ή στα κέντρα διοικητικής μέριμνας για
παράδειγμα.
Πολλοί ειδικοί λένε ότι, αν η αυτοματοποίηση γενικά έχει συμβάλει στη
δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας από αυτές που καταστρέφονται,
αυτή δημιούργησε επίσης ένα ρήγμα ανάμεσα στις εργασίες υψηλότερης και
χαμηλότερης εξειδίκευσης, αφήνοντας πολλούς εργαζόμενους στον δρόμο.
Οι συντάκτες της μελέτης του Oxford Economics εκτιμούν πως το παρόν
κύμα «ρομποτοποίησης» αναμένεται προφανώς να αυξήσει την
παραγωγικότητα και την οικονομική ανάπτυξη, δημιουργώντας τόσες θέσεις
εργασίας όσες καταργεί.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως η παγκόσμια οικονομία μπορεί να αυξηθεί έως
και κατά 5 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030 λόγω της αύξησης της
παραγωγικότητας εξαιτίας της ρομποτοποίησης.
Εξάλλου σημειώνουν πως οι δουλειές «που απαιτούν επαναλαμβανόμενες
κινήσεις θα επηρεαστούν πιο πολύ», καθώς και, πολύ βραχυπρόθεσμα, οι
θέσεις εργασίας στα κέντρα διοικητικής μέριμνας.
Αντίθετα, οι δουλειές που απαιτούν «ενσυναίσθηση, δημιουργικότητα ή
κοινωνική ευφυΐα είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν να εκτελούνται από
τους ανθρώπους «για δεκαετίες ακόμη», συνεχίζουν.
Η έρευνα αναφέρει επίσης πως «τα ρομπότ θα έχουν όλο και μεγαλύτερη
παρουσία στο εμπόριο, στην υγεία, στα ξενοδοχεία και στον τομέα της
εστίασης, στις μεταφορές, αλλά και στον τομέα των κατασκευών και στη
γεωργία».
ΑΠΕ-ΜΠΕ

 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία