Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Λ. Κατσέλη: Ο ένας στους πέντε Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχιας

Αθήνα

"Ο ένας στους πέντε Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχιας". Αυτό δήλωσε η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λούκα Κατσέλη ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας "Μαζί ενάντια στη φτώχια" που οργάνωσε στο αμφιθέατρο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, το υπουργείο Εργασίας και στα πλαίσια του "ευρωπαϊκού έτους για την καταπολέμηση της φτώχιας". Η κ. Κατσέλη ανέφερε επίσης ότι το όριο της φτώχιας υπολογίζεται στα 6.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα ανά άτομο και στα 13.608 ευρώ ετήσιο εισόδημα όταν πρόκειται για τετραμελή οικογένεια. Το 22% των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας ανήκουν στην τρίτη ηλικία, το 23% είναι κάτω από 17 ετών και το 42% είναι άνεργοι. Η υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε στους τρεις παράλληλους άξονες στους οποίους το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ασκεί την πολιτική του, την στήριξη της απασχόλησης, την ανάσχεση της ανεργίας και την διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. "Για να πετύχουμε τους στόχους μας υλοποιούμε προγράμματα συνολικού προϋπολογισμού 2,5 δις ευρώ που αφορούν 668.000 πολίτες" είπε η κ. Κατσέλη και εκτίμησε ότι με τις δράσεις αυτές θα μειωθούν οι φτωχοί στην Ελλάδα κατά 450.000 άτομα ως το 2020. "Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε μια χώρα που δεν έχει κοινωνική συνοχή ούτε να λειτουργήσει αποτελεσματικά η δημοκρατία και η οικονομία σε μια κοινωνία κομμένη στα δυο" τόνισε η κ. Λούκα Κατσέλη. Κατά την έναρξη των εργασιών της ημερίδας που εξετάζει πολιτικές για την καταπολέμηση της φτώχιας και το ρόλο της κοινωνίας των πολιτών χαιρετισμό απηύθυνε και η υφυπουργός Εργασίας κ. Aννα Νταλάρα η οποία αναφέρθηκε στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κοινωνικές ομάδες που αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού και πριν από την οικονομική ύφεση, όπως οι οροθετικοί οι τοξικομανείς οι άνεργοι και οι μετανάστες. Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρομέτρου για τη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, σχεδόν 80 εκατομμύρια άτομα στην Ε.Ε ή το 16% του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, ενώ τα 19 εκατομμύρια είναι παιδιά. Το 73% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι η φτώχια στη χώρα τους είναι εκτεταμένη. Συνήθη "κοινωνικά" αίτια της φτώχιας θεωρούνται τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και οι ανεπαρκείς αμοιβές ενώ συνήθη προσωπικά αίτια η έλλειψη εκπαίδευσης, κατάρτισης ή δεξιοτήτων, καθώς επίσης και η "κληρονομική φτώχια". Περισσότεροι από τους μισούς Ευρωπαίους (56%), πιστεύουν ότι οι άνεργοι κινδυνεύουν περισσότερο από τη φτώχια. Το 41% πιστεύει ότι οι ηλικιωμένοι είναι πιο ευάλωτοι και το 31% όσοι έχουν χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης. Οι Ευρωπαίοι θεωρούν επίσης ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως άτομα με προσωρινά συμβόλαια εργασίας, άτομα με αναπηρίες και με μακροχρόνιες ασθένειες. Το 87% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι η φτώχια αποτελεί εμπόδιο για αξιοπρεπή στέγαση, οκτώ στους δέκα ότι εμποδίζει την πρόσβαση στην ανώτερη εκπαίδευση και ένα 74% ότι μειώνει τις πιθανότητες εξεύρεσης εργασίας. Το 60% πιστεύει ότι επηρεάζεται η πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση και το 54% ότι περιορίζεται η δυνατότητα απόκτησης δικτύου φίλων και γνωστών. Πολλοί πιστεύουν ότι η φτώχια αποτελεί εμπόδιο για την πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ενώ θεωρούν ότι η φτώχια είναι φαινόμενο ευρέως διαδεδομένο και αυξάνεται εκτιμούν ότι δεν κινδυνεύουν προσωπικά από τη φτώχια. Επίσης το 89% των Ευρωπαίων δηλώνουν ότι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν δράση για καταπολέμηση της φτώχιας. Στο Ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της φτώχιας, συμμετέχουν οι 27 χώρες της Ε.Ε μαζί με την Ισλανδία και τη Νορβηγία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία