 |
|
|  |  |  |  "Εξωγήινοι" μικροοργανισμοί στη Γη
Λος Aντζελες
Επιστήμονες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη μιας νέας μορφής ζωής, κρυμμένης στον βυθό της λίμνης Μόνο στην Καλιφόρνια: ένα βακτήριο που μπορεί να αναπτυχθεί από το αρσενικό και να ενσωματώσει το βίαιο αυτό φυσικό δηλητήριο στο DNA του.
"Αυτό που είναι νέο εδώ, είναι ότι το αρσενικό χρησιμοποιείται ως δομικό στοιχείο για έναν οργανισμό", υπογραμμίζει ο καθηγητής Αριελ Ανμπάρ, συν-δημιουργός των ερευνητικών εργασιών, που χρηματοδοτούνται από τη NASA, και θα δημοσιευτούν στο περιοδικό Science.
Η ανακάλυψη αυτή επαναπροσδιορίζει αυτά που η επιστήμη θεωρεί ως τα βασικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη της ζωής: άνθρακας, υδρογόνο, άζωτο, οξυγόνο, φώσφορο και θείο.
Όλα ξεκίνησαν με μια συζήτηση πριν από μερικά χρόνια ανάμεσα σε τρεις επιστήμονες σχετικά με το ενδεχόμενο, να υπάρχουν στη Γη, διαφορετικές μορφές ζωής, που να μην επηρεάζονται απόλυτα από τους βιολογικούς νόμους.
Η Φελίσα Γούλφ Σάιμον, ερευνήτρια στην αστροβιολογία στο USGS, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής, ο Αριελ Ανμπάρ του Πανεπιστημίου της Αριζόνας (νοτιοδυτικά) και ένας τρίτος επιστήμονας, ο Πολ Ντέιβις, δημοσίευσαν στη συνέχεια το 2009 εργασίες που υποστηρίζουν την υπόθεση ότι το αρσενικό μπορεί να υποκαταστήσει τον φωσφόρο (με τον οποίο είναι κοντά στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στις πρώιμες μορφές ζωής στη Γη.
Η Φελίσα Γούλφ Σάιμον στη συνέχεια πειραματίστηκε με τη θεωρία αυτή στη λίμνη Μόνο στην Καλιφόρνια, η οποία παρουσιάζει υψηλά ποσοστά σε αλάτι και αρσενικό, όπου συνέλεξε τα ιζήματα αυτά.
Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, η ύπαρξη "εξωγήινων" μικροοργανισμών στη Γη σημαίνει ότι η ζωή -σε διάφορες μορφές- μπορεί να έχει εμφανιστεί κι εξαφανιστεί αρκετές φορές στην ιστορία της Γης
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
