Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ασχημα μαντάτα απο την Αυστραλία...

Είδος προς εξαφάνιση οι άνδρες



Μελβούρνη - (Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης)

To χρωμόσωμα Υ, που μόνο οι άνδρες διαθέτουν στο γενετικό υλικό τους, φθείρεται με το πέρασμα του χρόνου συνεχώς και σε πέντε εκατομμύρια χρόνια θα έχει εξαφανιστεί, ακόμα και αν εξακολουθεί να υπάρχει το ανθρώπινο είδος. Αυτό υποστήριξε, σε διάλεξή της στην Καμπέρα, η καθηγήτρια Γενετικής Τζένη Γκρέϊβς που πρόσθεσε ότι σε κάποιες απομονωμένες ομάδες ανδρών η διαδικασία φθοράς του χρωμοσώματος Υ ίσως να έχει ήδη ξεκινήσει.

«Τα νέα δεν είναι καλά για του ανδρικό φύλλο» ανέφερε η καθηγήτρια Γκρέϊβς μιλώντας στην Αυστραλιανή Ακαδημία Επιστημών. Οπως τόνισε η Γκρέιβς στη διάλεξή της «Κάποιος για να είναι αρσενικό χρειάζεται το χρωμόσωμα Υ. Περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια πριν το Υ έφερε πάνω του 1.400 γονίδια, ενώ τώρα έχει μόνο 45. Εάν αυτός ο ρυθμός εκφυλισμού συνεχιστεί, τότε σε 5 εκατομμύρια χρόνια το Υ δεν θα φέρει καθόλου γονίδια. Το Υ χρωμόσωμα πεθαίνει, το θέμα είναι τι γίνεται μετά;»

Το ανδρικό χρωμόσωμα Υ φέρει ένα γονίδιο το οποίο είναι αυτό που ευθύνεται για την ανάπτυξη του ανδρικού μορίου και για την έκκριση των ανδρικών ορμονών. Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι τι συμβαίνει με το ανδρικό φύλο σε περίπτωση που το χρωμόσωμα εκφυλιστεί και μαζί του εξαφανιστούν τα γονίδια τα οποία φέρει;

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Γκρέιβς, «οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα της παρθενογένεσης, όπως επί παραδείγματι έχουν μερικά ερπετά, αφού κάποια σημαντικά γονίδια για την ανάπτυξη του νέου οργανισμού προέρχονται από το αρσενικό».

Μία από τις πιθανότητες λοιπόν είναι το χρωμόσωμα Υ και το κρίσιμο για τον βιολογικό καθορισμό του φύλου γονίδιο να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο -όπως συμβαίνει σε κάποια τρωκτικά- κι έτσι το είδος θα μπορεί να αναπαραχθεί. Ένα άλλο πιθανό αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία δύο ειδών ανθρώπων, τα οποία όμως δεν θα μπορούν να αναπαράγονται μεταξύ τους.

Η καθηγήτρια Γκρέϊνς έφτασε στο συμπέρασμα αυτό πριν λίγα χρόνια αλλά άλλες αμερικανικές μελέτες αναίρεσαν το συμπέρασμά της. Για παράδειγμα οι ερευνητές, με επικεφαλής την Τζένιφερ Χιουζ και τον Ντέιβιντ Πέιτζ του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Ερευνών «Whitehead» της Μασαχουσέτης και του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, που δημοσίευσαν τη μελέτη στο Nature και το New Scientist, μελέτησαν τη διαχρονική εξέλιξη του χρωμοσώματος Υ μιας μαϊμούς (ρέζους μακάκου), που διαχωρίστηκε γενετικά από τον άνθρωπο πριν από περίπου 25 εκατ. χρόνια, και τη συνέκριναν με την εξέλιξη του αντίστοιχου χρωμοσώματος του ανθρώπου και του χιμπατζή.

Από τις συγκριτικές μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο χρωμόσωμα Υ δεν έχει χάσει καθόλου γονίδια κατά τα τελευταία έξι εκατομμύρια χρόνια και έχει χάσει ένα μόλις γονίδιο εδώ και 25 εκατ. χρόνια. «Το Υ δεν πάει πουθενά και η απώλεια γονιδίων έχει πιθανότατα σταματήσει», δήλωσε η Τζένιφερ Χιούζ.

Η καθηγήτρια Γκρέϊβς λέει πως από όλες τις μελέτες της προβλέπεται η σταδιακή εκφύλιση και τελική εξαφάνιση του χρωμοσώματος Υ, ξεκινώντας από το γεγονός ότι σήμερα το γυναικείο χρωμόσωμα Χ έχει περίπου 800 γονίδια, ενώ το αρσενικό Υ λίγες μόλις δεκάδες. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία