Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ακόμα και οι παρθένες γεννάνε...



Πανεπιστήμιο Βόρειας Καρολίνας/ΗΠΑ

 Καθώς τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, το θαύμα της γένεσης του Ιησού Χριστού από την Παρθένο Μαρία έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Η παρθενογένεση είναι ένα τεκμηριωμένο φαινόμενο στο ζωικό βασίλειο, χάρη στην ασεξουαλική αναπαραγωγή που συναντάται σε φίδια, καρχαρίες, σαύρες, δράκους του Κόμοντο, ψάρια, πουλιά και άλλα ζώα.

   Στους ανθρώπους όμως που δεν υπάρχει παρθενογένεση, εκτός από την Παναγία, υπάρχουν γυναίκες που -τουλάχιστον στις ΗΠΑ- δηλώνουν ότι συνέβη και σε αυτές το θαύμα, δηλαδή να γεννήσουν παιδί, παρόλο που παραμένουν παρθένες. Το γεγονός αυτό -που ανάγεται μάλλον στη σφαίρα της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας παρά της βιολογίας- αναδεικνύει μια νέα πρωτότυπη αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία εντόπισε ουκ ολίγες «παρθενογενέσεις».

   Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Β. Καρολίνας, με επικεφαλής την καθηγήτρια βιοστατιστικής Άμι Χέρινγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "British Medical Journal", μελετούσαν στοιχεία για την υγεία των εφήβων και των νέων ενηλίκων μεταξύ των ετών 1995-2009. Προς μεγάλη τους έκπληξη, ανακάλυψαν τυχαία πως αρκετές νέες γυναίκες ανέφεραν ταυτόχρονα ότι είναι παρθένες και ότι έχουν γεννήσει!

   Από τις σχεδόν 8.000 νέες, οι 5.340 δήλωσαν ότι είχαν μείνει έγκυες και από αυτές οι 45 (ποσοστό 0,8%) ανέφεραν επίσης ότι ήσαν παρθένες και ότι δεν είχαν ποτέ καταφύγει σε κάποια κλινική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για εξωσωματική γονιμοποίηση.

   «Στην αρχή νομίσαμε ότι είχαμε κάνει κάποιο λάθος», είπε η Άμι Χέρινγκ, όμως στη συνέχεια οι ερευνητές συνειδητοποίησαν ότι οι γυναίκες είχαν δηλώσει με τέτοιο τρόπο την ημερομηνία της πρώτης σεξουαλικής επαφής τους και της πρώτης εγκυμοσύνης τους, που εμφανίζονταν να γεννάνε πριν καν κάνουν σεξ.

   Η περαιτέρω έρευνα έδειξε ότι πολλές από τις γυναίκες που είχαν κάνει αυτό το «κόλπο» στη δήλωση των στοιχείων τους, ήσαν αυτές που κάποτε είχαν αναλάβει τη δέσμευση της παρθενικής αγνότητας έως ότου παντρευτούν. Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι εν λόγω νέες δεν φαίνονταν να είναι πολύ πιο θρησκευόμενες σε σχέση με τις υπόλοιπες.

   Όμως, οι «παρθένες» ήταν πιθανότερο να έχουν αυστηρούς γονείς που απέφευγαν να μιλάνε για θέματα σεξ και ελέγχου γεννήσεων. Ακόμα, οι «παρθένες» ήσαν αρκετά πιο νέες (19 ετών κατά μέσο όρο) σε σχέση με τον μέσο όρο των γυναικών της έρευνας (22 ετών).

   Οι ερευνητές επισήμαναν πως τέτοιες έρευνες δείχνουν ότι, όταν πρόκειται για ευαίσθητα ζητήματα, ορισμένοι άνθρωποι δεν δηλώνουν αξιόπιστα στοιχεία. Όπως μάλιστα είπε η Άμι Χέρινγκ, «κάτι τέτοιο δεν περιορίζεται μόνο στις γυναίκες. Στην πραγματικότητα, στη μελέτη μας, υπήρχαν κρυμμένοι μέσα στα στοιχεία και λίγοι "παρθένοι" πατέρες. Αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο να το χωρέσει το κεφάλι μου!» σχολίασε.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία