Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πώς να αποφύγουμε την ολοκληρωτική καταστροφή

Γράφει ο Παντελής Οικονόμου, πρώην Υπουργός



Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 2016

Ολοκληρώθηκε πια η παρέλαση του κατεστημένου μας στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης. Με τα βασικά ερωτήματα που απασχολούν όλους μας όχι απλώς να μένουν αναπάντητα, αλλά να μην τίθενται καν:  

-    Ποιές δουλειές θα ξεκινήσουν ώστε να χτυπηθεί η ανεργία; Με ποιό αντικείμενο, με τι λεφτά και από ποιούς; 
-    Με ποιο τρόπο θα σταματήσει η μείωση των εισοδημάτων, η επέκταση της φτώχειας και το βάθεμα των ανισοτήτων; 
-    Πως θα πάψουν να φεύγουν οι συμπατριώτες μας από την Ελλάδα, γυρεύοντας τη τύχη τους αλλού;

Είναι πια κοινό μυστικό ότι αυτή η ξέπνοη εγχώρια τάξη πραγμάτων δεν μας οδηγεί πουθενά. Μοιάζει να μην έχει συναίσθηση ότι (συνεχίζουμε να) απειλούμαστε με ολοκληρωτική καταστροφή. Με τη κυβέρνησή μας (πριν απ όλους) να αποφεύγει να αντιμετωπίσει το δεινό πρόβλημα που έχει θέσει η ίδια στον εαυτό της, αφορά όμως τη μοίρα όλων μας: θα ολοκληρώσει ομαλά το 3ο μνημόνιο, το οποίο έχει συνομολογήσει, θα μας οδηγήσει σε 4ο ή θα αφήσει να κυλήσουμε σε άτακτη χρεοκοπία;
Να αγνοεί την απειλή όπως η στρουθοκάμηλος και, μοιραία, να μη ξεκαθαρίζει τι επιδιώκει και πως σκοπεύει να το προσπαθήσει. Και γι αυτό ακριβώς η ανεργία, η φτώχεια, οι ανισότητες, η αφαίμαξη της πατρίδας από άξιους ανθρώπους, η εξάρτηση από τους δανειστές φαντάζουν μόνιμα και ανυπέρβλητα εμπόδια μπροστά μας. Δυστυχώς, στη θανάσιμη αυτή αβελτηρία ακολουθεί τη κυβέρνηση και η αντιπολίτευση. Μιλάνε όλοι ακατάπαυστα για οποιοδήποτε μικρό, δικό τους πρόβλημα, εκτός από το μεγάλο, δικό μας..

Η ομαλή έξοδος από το 3ο μνημόνιο είναι, προφανώς, η καλύτερη διαθέσιμη λύση. Προϋποθέτει όμως τη διασφάλιση κεφαλαίων ύψους δεκάδων δις ΕΥΡΩ από νέες πηγές, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Κεφαλαίων για νέες επενδύσεις (δουλειές δηλαδή), για να διασωθεί η Κοινωνική μας Ασφάλιση, για να δουλέψουν ξανά οι τράπεζες, για να εξυπηρετηθεί κανονικά το δημόσιο χρέος μας. Για να περιοριστούμε στα σημαντικότερα. 

Αν συνυπολογίσουμε ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο, θεωρώ ζωτικό εθνικό και δημόσιο συμφέρον να γυρίσουμε τη πλάτη σε ότι μας καθηλώνει και να ψάξουμε αλλού και αλλιώς πως θα σωθούμε !



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία