Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 22/2 ---------------------------------------- Υγεία/Βραζιλία ---------------------------------------- 40χρονη μπήκε στο χειρουργείο για πλαστική και βγήκε....κλεπτομανής-Πως εξηγούν το φαινόμενο οι επιστήμονες ----------------------------------------

BMJ Case Reports.-

Είναι αυτό που λένε, πας για μαλλί και βγαίνεις κουρεμένος. Μια γυναίκα στη Βραζιλία μπήκε στο χειρουργείο για μια πλαστική επέμβαση ρουτίνας (λιποαναρρόφηση, μεγέθυνση στήθους κ.α.), αλλά όταν βγήκε, εκτός από πιο επίπεδο στομάχι και μεγαλύτερο στήθος, είχε επίσης αναπτύξει κλεπτομανία. Ευτυχώς η διαταραχή κράτησε μόνο μερικές εβδομάδες, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να φύγει από την κλίνική και η 40χρονη γυναίκα, όπως δήλωσε στους γιατρούς αργότερα, άρχισε να έχει επίμονες και ενοχλητικές τάσεις να κλέψει, στις οποίες δεν μπορούσε να αντισταθεί. Οι νευρολόγοι, με επικεφαλής τον δρα Φάμπιο Νασκιμέντο του καναδικού νοσοκομείου του δυτικού Τορόντο (ο οποίος τότε εργαζόταν σε βραζιλιάνικο νοσοκομείο όπου εισήχθη η γυναία), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "BMJ Case Reports". Οι γιατροί θεωρούν ως πιθανότερη εξήγηση για την παροδική κλεπτομανία ότι η γυναίκα εμφάνισε ανεπαρκή κυκλοφορία αίματος στον εγκέφαλό της κατά την επέμβαση. Αυτό οδήγησε σε ανεπαρκή οξυγόνωση και πιθανώς σε βλάβη του εγκεφάλου, με τελική εκδήλωση τα συμπτώματα της κλεπτομανίας. Στο μεταξύ, μέχρι να γίνει καλά, η γυναίκα το έριξε στις κλεψιές και παραδέχθηκε ότι ένιωθε μεγάλο ξαλάφρωμα μετά από κάθε παρεκτροπή της. Στην πορεία, έμπλεξε και με την αστυνομία, καθώς μια μέρα έκλεψε κάτι από ένα κατάστημα, παρόλο που είχε άνετα τα χρήματα για να το αγοράσει. Προτού φθάσει στο αυτοκίνητό της, η ασφάλεια του καταστήματος την είχε πιάσει και την οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα, από όπου αφέθηκε να φύγει, μόνο όταν κλήθηκαν οι γιατροί της να εξηγήσουν ότι η γυναίκα είχε όντως ιατρικό πρόβλημα κλεπτομανίας. Τελικά, χωρίς να πάρει φάρμακα, μετά από μερικές εβδομάδες η κλεπτομανία έφυγε ξαφνικά, όπως ξαφνικά είχε εμφανισθεί. Σύμφωνα με τους γιατρούς, μάλλον ο εγκέφαλός της αυτοθεραπεύθηκε κάνοντας νέες νευρωνικές «καλωδιώσεις». Στα ιατρικά χρονικά αναφέρονται λίγες ακόμη περιπτώσεις αιφνίδιας κλεπτομανίας μετά από τραυματισμό στο κεφάλι ή νευροχειρουργική επέμβαση, αν και όχι μετά από πλαστική χειρουργική. Γενικά πάντως, είναι μια πολύ ασυνήθιστη περίπτωση.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία