Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γράμμα απο το Ιάσιο

--------------------------------

Αγγελική Μουζακίτη, φιλόλογος


--------------------------------

Οι Νεοελληνικές Σπουδές στο Ιάσιο έχουν μέλλον





       Σε πείσμα  των οικονομικών κυρίως δυσκολιών, οι νεοελληνικές σπουδές στο Ιάσιο προσελκύουν συνεχώς το ενδιαφέρον των Ρουμάνων φοιτητών και όχι μόνο.  Στην, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού, πόλη του Ιασίου-εδώ κηρύχθηκε η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους Φιλικούς το Φεβρουάριο του 1821- πολλές από τις επιστημονικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις φέρουν έντονη τη σφραγίδα του ελληνικού πολιτισμού. Η Ελληνική Κοινότητα του Ιασίου και το Λεκτοράτο Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου ‘’Alexandru Ioan Cuza’’, με την αμέριστη πάντα συμπαράσταση και συνδρομή και άλλων επιστημονικών και πολιτιστικών φορέων του Ιασίου, πρωταγωνιστούν στην προσπάθεια διάδοσης των ελληνικών γραμμάτων.

          Εκτός από τους προφανείς επαγγελματικούς λόγους, καθώς αρκετοί πλέον Έλληνες επιχειρηματίες δραστηριοποιούνται στη Ρουμανία, οι Ρουμάνοι επιλέγουν να εντρυφήσουν  στην ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, εξαιτίας των στενών ιστορικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών δεσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Ρουμανίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί φοιτητές που επιλέγουν να μάθουν τη νέα ελληνική γλώσσα έχουν ήδη έλθει σε επαφή με σημαντικά λογοτεχνικά και ιστορικά-φιλοσοφικά έργα της αρχαίας και νέας ελληνικής γραμματείας, μέσα από τις μεταφράσεις τους από γνωστούς Ρουμάνους μελετητές, αλλά και από μέλη της ελληνικής διασποράς της Ρουμανίας. Οι μεταφράσεις στα ρουμανικά έργων του Σολωμού, του Καζαντζάκη, του Καβάφη κτλ., η οργάνωση μεταπτυχιακών σεμιναρίων και επιστημονικών ημερίδων με θέμα τη ζωή και το έργο του Νίκου  Καζαντζάκη, αλλά και τα αφιερώματα που έγιναν πρόσφατα  σε ταινίες-θρύλους του ελληνικού κινηματογράφου, όπως ο ΄΄΄Ζορμπάς ο Έλληνας’’ και η ταινία ‘’Ποτέ την Κυριακή’’, είχαν μεγάλη απήχηση στο ρουμανικό κοινό. Ακόμη μεγαλύτερη ήταν η ανταπόκριση των Ρουμάνων σε καλλιτεχνικά δρώμενα που είχαν ως σημείο αναφοράς τη νεοελληνική μουσική παράδοση, όπως για παράδειγμα το μουσικό αφιέρωμα που έγινε δύο μήνες πριν σε Έλληνες συνθέτες, με τη συνεργασία του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου  Αθηνών και του Πανεπιστημίου ‘’George Enescu’’ του Ιασίου. Και έπεται συνέχεια....

 

                                                                             Αγγελική Μουζακίτη

                                                                    Λέκτορας Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου "Alexandru Ioan Cuza" του Ιασίου

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία