 |
|
|  Σάββατο 30/4
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Κάθειρξη 100 ετών επιβλήθηκε σε μία γυναίκα που αφαίρεσε από τη μήτρα της εγκυμονούσας μητέρας του ένα βρέφος!!!
----------------------------------------
ΝΤΕΝΒΕΡ.-
Μια γυναίκα καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 100 ετών στο Κολοράντο (δυτικές ΗΠΑ) καθώς, τον Μάρτιο του 2015, είχε στην κυριολεξία ξεριζώσει ένα βρέφος από τη μήτρα της μητέρας του, η οποία βρισκόταν στον έβδομο μήνα της κύησης, σύμφωνα με αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η έγκυος είχε πάει να συναντήσει την κατηγορούμενη στο σπίτι της καθώς είχε απαντήσει σε μια αγγελία που είχε δημοσιεύσει εκείνη στην οποία ανέφερε ότι πουλούσε μεταχειρισμένα βρεφικά ρουχαλάκια.
Το θύμα, ηλικίας 26 ετών εκείνη την εποχή, υποβλήθηκε σε επέμβαση και επέζησε, το μωράκι ωστόσο απεβίωσε.
Η κατηγορούμενη Ντάινελ Λέιν, ηλικίας περίπου 30 ετών, εμφανίστηκε στη συνέχεια σε ένα νοσοκομείο με το νεκρό βρέφος υποστηρίζοντας ότι εκείνη το κυοφορούσε.
Η Λέιν συνελήφθη και κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία μία ημέρα μετά το έγκλημά που διέπραξε στην μικρή πόλη Λόνγκμοντ, στο βόρειο Ντένβερ.
Τον Φεβρουάριο του 2016 δικαστήριο την έκρινε ένοχη για απόπειρα ανθρωποκτονίας, παράνομη διακοπή κύησης και επίθεση με αιχμηρό αντικείμενο.
Η δικαστής Μαρία Μπερκενκότερ δικαιολόγησε την ποινή που επέβαλε λόγω της βιαιότητας του εγκλήματος, το οποίο συνέκρινε με μια καισαρική επέμβαση που πραγματοποιήθηκε με ένα μαχαίρι της κουζίνας, μετέδωσε το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC News.
Η δικαστής αναφέρθηκε ιδιαίτερα στον «περίπλοκο ιστό ψεμάτων» της Λέιν η οποία προσποιόταν ότι είναι έγκυος πριν από το έγκλημα, έγραψε η εφημερίδα Times-Call.
«Ζείτε την φαντασίωση ενός ψέματος που εσείς δημιουργήσατε κι αυτό ήταν σημαντικότερο (για εσάς) από την ζωή μου και την ζωή της κόρης μου» δήλωσε το θύμα Μισέλ Ουίλκινς, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα.
Η δικηγόρος της κατηγορουμένης υπενθύμισε στο δικαστήριο ότι εκείνη είχε υποστεί μεγάλο σοκ μετά τον θάνατο του γιου της το 2002.
«Ήταν ένα γεγονός που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει καθώς θεωρούσε τον εαυτό της υπεύθυνο» εξήγησε η δικηγόρος Κέιτ Χέρολντ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
