Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 22/5 ---------------------------------------- Υγεία ---------------------------------------- Συνέντευξη τού Καθηγητή,Δημήτρη Ρηγόπουλου στην Τάνια Μαντουβάλου ---------------------------------------- Το σολάριουμ αυξάνει κάθετα την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος

ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)

Το σολάριουμ αυξάνει κάθετα την πιθανότητα να αναπτύξει κάποιος καρκίνο του δέρματος, δηλώνει ο καθηγητής Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας ,Δημήτρης Ρηγόπουλος,σε συνέντευξή του στην Τάνια Μαντουβάλου. Όπως αναφέρει ο κ. Ρηγόπουλος το σολάριουμ δεν έχει απαγορευθεί σε καμία χώρα. «Π.χ στην Αμερική το FDA (ο οργανισμός που δίνει κάποιες συστάσεις ή άδεια για ορισμένες διαδικασίες) δεν απαγορεύει το σολάριουμ, αλλά υποχρεώνει τα ινστιτούτα που διαθέτουν σολάριουμ να αναγράφουν σε εμφανέστατο σημείο, ότι μπορεί να αυξηθεί ο κίνδυνος για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος για τον άνθρωπο, που υποβάλλεται σε αυτή τη μέθοδο μαυρίσματος, Για την Ευρώπη δεν έχουμε ακόμα κάποια τέτοια σύσταση. Γνωρίζουμε όμως ότι το σολάριουμ είναι δυνητικά καρκινογόνο. Είναι αυτό που λέμε εμείς οι δερματολόγοι πάντοτε, ότι δεν χρειάζεται να κάνετε σολάριουμ, ειδικά στην Ελλάδα που είναι τόσο ηλιόλουστη χώρα, και μπορεί ο κόσμος να μαυρίζει φυσικά και σταδιακά. 'Αλλωστε το σολάριουμ, χρησιμοποιείται κατεξοχήν στις βόρειες χώρες. Η σύσταση που δίνουμε εμείς στον κόσμο είναι να μην κάνει σολάριουμ και είναι σαφέστατη η τοποθέτηση των δερματολόγων σε όλο τον κόσμο. Φαίνεται πάντως ότι ο αριθμός των Ελλήνων είναι φθίνων προς την κατεύθυνση αυτή. 'Αρα είναι μία σημαντική επιτυχία δική μας και φαίνεται ότι αποδίδουν όλα αυτά που λέμε κατά καιρούς». Όσον αφορά την «αντηλιακή» παιδεία στη χώρα μας ο κ. Ρηγόπουλος διαπιστώνει ότι υπάρχει μία τροποποίηση της συμπεριφοράς του κόσμου και όσον αφορά τη γνώση και όσον αφορά τη χρήση των αντηλιακών. «Χρησιμοποιούν πλέον οι Έλληνες αντηλιακό, ίσως όχι πάντα τηρώντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις που είναι σε όλους γνωστές, αλλά πάντως τα χρησιμοποιούν. Ένας δείκτης προστασίας 30 είναι επαρκής για πρόσωπο και σώμα και αυτό που πρέπει να γνωρίζουν όλοι και είναι σημαντικό, είναι η ποσότητα του αντηλιακού. Πολλά τέτοια σκευάσματα έχουν δοσίμετρα, αλλά για αυτά που δεν έχουν, θα πρέπει να πούμε ότι για έναν ενήλικα, ένα κουταλάκι του γλυκού καλύπτει πρόσωπο λαιμό και αυτιά, που δεν πρέπει να τα ξεχνάμε».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία