 |
|
|  Για την 18η επέτειο τής σφαγής κατά τον εμφύλιο
------------------------------------------
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ
ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ/ΒΟΣΝΙΑ.-(Ξένα Πρακτορεία/Πέμπτη Ωρα 11.59πμ)
Χιλιάδες μουσουλμάνοι συγκεντρώθηκαν το πρωί στη Σρεμπρένιτσα, στην ανατολική Βοσνία, όπου θα ενταφιασθούν σήμερα τα λείψανα 409 Μουσουλμάνων, θύματα της σφαγής που διαπράχθηκε πριν από 18 χρόνια από τις σερβικές δυνάμεις της Βοσνίας.
"Δεκαοκτώ χρόνια μετά, βρήκα μόνο δύο οστά του γιού μου αλλά αποφάσισα να ταφούν γιατί δεν θα ζήσω πολλές ζωές ώστε να μπορώ να περιμένω να βρω τα υπόλοιπα oστά του παιδιού μου", είπε η Μουρίνα Σούμπασιτς, μια μάνα της Σρεμπρένιτσας που έχασε τον τότε 17χρονο γιο της Νερμίν και τον άνδρα της στη σφαγή.
Χθες βράδυ, 6.000 άνθρωποι είχαν ήδη φθάσει στο Ποτοτσάρι, κοντά στη Σρεμπρένιτσα, στον τόπο όπου βρίσκεται το μνημείο των θυμάτων της σφαγής, αφού έκαναν τη διαδρομή που άνδρες και αγόρια από τη Σρεμπρένιτσα είχαν ακολουθήσει προς την αντίθετη κατεύθυνση μέσα από τα δάση για να γλιτώσουν από τη σφαγή, τον Ιούλιο του 1995.
Στις 11 Ιουλίου 1995, μερικούς μήνες πριν από το τέλος του εμφυλίου πολέμου της Βοσνίας (1992-1995), οι σερβικές δυνάμεις της Βοσνίας κατέλαβαν τη Σρεμπρένιτσα, τον μουσουλμανικό θύλακα που είχε κηρυχθεί το 1993 "προστατευόμενη ζώνη" του ΟΗΕ.
Περί τους 8.000 άνδρες και εφήβους σφαγιάστηκαν μέσα σε μερικές ημέρες. Οστά τους βρέθηκαν σε πολλούς ανοιχτούς τάφους.
Η ταφή οστών θυμάτων, τα λείψανα των οποίων βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους και αναγνωρίστηκαν, τελείται κάθε χρόνο με αφορμή την επέτειο μνήμης.
Το νεότερης ηλικίας θύμα της γενοκτονίας, ένα βρέφος, θα ταφεί φέτος μέσα στο μνημείο των θυμάτων. Είναι το μωρό της οικογένειας Μούχιτς που σκοτώθηκε τον Ιούλιο του 1995 λίγο μετά τη γέννησή του στη βάση του ΟΗΕ στο Ποτοτσάρι. Το κοριτσάκι θα ταφεί δίπλα στον τάφο του πατέρα του Χατζρουντίν, επίσης θύμα της σφαγής, δήλωσε ο αρμόδιος για την τελετή Κενάν Κάραβντιτς. Το μωρό είχε εκταφεί το 2012 από ομαδικό τάφο που υπήρχε στην περιοχή της πρώην βάσης του ΟΗΕ.
Χιλιάδες Μουσουλμάνοι είχαν συγκεντρωθεί τότε κοντά στη βάση των ολλανδών κυανοκράνων ελπίζοντας ότι εκεί θα είχαν προστασία μετά την είσοδο των σερβικών δυνάμεων στη Σρεμπρένιτσα.
Με τα νέα αυτά 409 θύματα, τα οστά 6.066 θυμάτων συνολικά θα έχουν ταφεί στο μνημείο αυτό.
Αφού διέφευγαν επί χρόνια από τη διεθνή δικαιοσύνη, ο πρώην πολιτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάρατζιτς και ο πρώην στρατιωτικός διοικητής τους Ράτκο Μλάντις δικάζονται τώρα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, κυρίως για τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Και οι δύο τους συνελήφθησαν στη Σερβία, ο Κάρατζιτς το 2008 και ο Μλάντιτς το 2011.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
