Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tρίτη 19/7 ---------------------------------------- ΄Αρθρο ---------------------------------------- ΕΡΝΤΟΓΑΝ & ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ----------------------------------------

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ

Ας ξεκαθαρίσω αρχικά το αυτονόητο, ότι δεν είμαι καθόλου θαυμαστής του Ερντογάν. Πολλοί «σχολιαστές» της τηλεθέασης και μικρόνοες προπαγανδιστές, κυνηγοί της πεντάρας, βρήκαν την ευκαιρία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία να προβάλουν και να υπενθυμίσουν την αντιδημοκρατική διακυβέρνηση του Τούρκου προέδρου, του Ερντογάν. Και για να υπερασπιστούν τη θέση αυτή, επικαλούνται σημάδια κακοποίησης και ταπείνωσης πρωτεργατών του αποτυχημένου πραξικοπήματος. Ε και λοιπόν; Τι έγινε σαν έφαγαν και μερικές γροθιές και κλωτσιές;;; Η Δημοκρατία αυτών (η δημοκρατία που θα έκαναν!!!) έχει και κόστος. Είχε πάνω από 200 νεκρούς. Αυτοί δε μετράνε;;; Αυτοί είναι αναλώσιμοι και τμήμα του όχλου χωρίς καμία αξία;;; Και μη ξεχνάμε, πως τους περισσότερους από τους πραξικοπηματίες τους συνέλαβε ο κόσμος και ο λαός που τον πυροβολούσαν από τα ελικόπτερα και όχι μόνο. Και αν έφαγαν οι αρχιπραξικοπηματίες και καμιά γροθιά και κλωτσιά τι έγινε;;; Μόνο αυτό μετράει;;; Στις δημοκρατίες της Δύσης δεν υπάρχουν ούτε μπουνιές ούτε κλοτσιές ούτε βασανιστήρια;;; Όμως, Πότε είχε η Τουρκία περισσότερη δημοκρατία από αυτή του Ερντογάν;;; Αν ξέρει κάποιος κάποια περίοδο ας μου την πει. Και κάτι τελευταίο. Το κύριο χαρακτηριστικό της διακυβέρνησης Ερντογάν δεν είναι οι αντιδημοκρατικές πρακτικές που εφαρμόζει. Είναι η εθνοκεντρική και σχετικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του, έναντι των κοινών συμμάχων μας. Και βέβαια αυτό είναι αιρετικό για πολλούς οπότε ο Ερντογάν είναι ο "μπήξε" είναι ο "βήξε" κλπ κλπ. Πότε είχαμε εμείς τέτοια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, εκτός βέβαια κάποια περίοδο με τον Ανδρέα Παπανδρέου;;; Θέλω μόνο να πω με τα ανωτέρω, Ας μη γινόμαστε θύματα της προπαγάνδας και ας μη συμπλέουμε με τους προπαγανδιστές…

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία