 |
|
|  Τρίτη Ωρα 6.15μμ
----------------------------------------
Το περιπολικό του ηταν και...κρεβατοκάμαρα
----------------------------------------
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ "ΠΟΛΥΒΟΛΟ" ΕΙΧΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ...33 ΓΥΝΑΙΚΕΣ
----------------------------------------
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ.-(Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης)
Οπλισμένος και πανέτοιμος με το περιπολικό της αστυνομίας έβγαινε καθημερινά στους δρόμους και όλοι πίστευαν ότι ήταν συγκεντρωμένος στη δουλειά του. Κι έτσι πράγματι θα ήταν, αν δεν είχε να «φροντίσει» τις... 33 ερωμένες τις οποίες φέρεται να είχε και να συναντούσε εν ώρα υπηρεσίας!
Πρόκειται για τον 42χρονο αστυνομικό του Σίδνεϊ, Μαρκ Όσμπορν, που σύμφωνα με στοιχεία που προέκυψαν από έρευνα του τμήματος ηθών της αστυνομίας, έβλεπε πολλές φορές τις ερωμένες του κατά τη διάρκεια της περιπολίας του. Το αυτοκίνητο του Σώματος δεν το χρησιμοποιούσε μόνο για τις καθημερινές περιπολίες προκειμένου να φροντίσει για την ασφάλεια των πολιτών, αλλά ορισμένες φορές και ως κρεβατοκάμαρα...
Η ιστορία του ένστολου Καζανόβα ήλθε στη δημοσιότητα όταν μια 31χρονη μητέρα δύο παιδιών κατέθεσε μήνυση σε βάρος του ότι την εξαπάτησε και πρόδωσε την εμπιστοσύνη που της είχε εμπνεύσει ως ευυπόληπτο μέλος του αστυνομικού σώματος της Νέας Νότιας Ουαλίας. Η ίδια κατέθεσε στους συναδέλφους του, οι οποίοι διεξήγαγαν την έρευνα, ότι την επισκεπτόταν στο σπίτι της κατά την ώρα της υπηρεσίας του και έκαναν έρωτα, ενώ άφηνε και τα δύο παιδιά της να παίξουν με το περιπολικό.
Μετά την καταγγελία, το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων της αστυνομίας προχώρησε σε κατάσχεση του κινητού τηλεφώνου του Όσμπορν, στο οποίο βρήκε τα ονόματα 33 γυναικών με τις οποίες σχετιζόταν ο συνάδελφός τους, ο οποίος μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις έβλεπε και τέσσερις από αυτές σε μια μέρα, ενώ έστελνε τα ίδια ακριβώς μηνύματα σε διάφορες ερωμένες του την ίδια στιγμή.
Ο αστυνομικός Μαρκ Όσμπορν, που είναι και πατέρας δύο παιδιών, έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα άνευ αποδοχών, μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
