 |
|
|  Δευτέρα Ωρα 10.10μμ
----------------------------------------
Τι προκύπτει απο αποχαραχτηρισμένα έγγραφα της CIA
---------------------------------------
ΟΙ ΗΠΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ...ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΪΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΌΝΤΩΣΗ ΤΟΥ
---------------------------------------
Οταν " ο σκοπός αγιάζει τα μέσα"
---------------------------------------
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Οι ΗΠΑ παρείχαν αφειδώς πληροφορίες στο Ιράκ για τις επιθετικές προετοιμασίες των ιρανικών στρατευμάτων στη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ στη δεκαετία του ’80, μολονότι η Ουάσινγκτον γνώριζε σαφώς ότι η Βαγδάτη θα χρησιμοποιούσε χημικά όπλα, αποκαλύπτει σε δημοσίευμά του το περιοδικό Foreign Policy.
Βασισμένο σε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA και σε παλαιότερες μαρτυρίες απομάχων κυβερνητικών στελεχών, το περιοδικό τονίζει στον ιστότοπό του πως η Ουάσιγκτον γνώριζε από το 1983 πως ο Σαντάμ Χουσέιν δεν θα δίσταζε να προσφύγει σε βομβαρδισμούς με χημικά αέρια εναντίον των ιρανικών δυνάμεων.
«Όσο συνεχίζονται και πυκνώνουν οι ιρακινές επιθέσεις αυξάνουν οι πιθανότητες οι ιρανικές δυνάμεις να βάλουν στο χέρι μία οβίδα με ιρακινά διακριτικά που να περιέχει αέρια μουστάρδας», τονιζόταν σε ένα από τα έγγραφα της αμερικανικής αντικατασκοπίας, με ημερομηνία Νοέμβριο του 1983.
Στα τέλη του 1987, χάρη σε έναν κατασκοπευτικό τους δορυφόρο, οι ΗΠΑ εντόπισαν πως το Ιράν συγκέντρωνε ένα σημαντικό αριθμό δυνάμεων στα ανατολικά της Βασόρας (στα νότια του Ιράκ) ενόψει της εαρινής του αντεπίθεσης. Οι λήψεις έδειχναν ακόμη πως οι Ιρανοί είχαν εντοπίσει ένα κενό στην αμυντική γραμμή των Ιρακινών, στην οποία θα μπορούσαν να διεισδύσουν.
Η έκθεση, που έφερε την κωδική ονομασία «Προ των πυλών της Βασόρας», είχε παρουσιασθεί στον πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν, ο οποίος είχε σημειώσει τότε πως «μία ιρανική νίκη θα ήταν απαράδεκτη», επισήμανε το Foreign Policy.
Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ενημερώσουν τη Βαγδάτη και να συνδράμουν τους Ιρακινούς με πληροφορίες για τα κέντρα επιμελητείας και τις αντιαεροπορικές αμυντικές συστοιχίες του Ιράν.
Τα στρατεύματα της Βαγδάτης κατέπνιξαν εν τη γενέσει τους τα ιρανικά σχέδια εξαπολύοντας τον Απρίλιο του 1988 μία ευρείας έκτασης αντεπίθεση, περιλαμβανομένων και βομβαρδισμών με χημικά αέρια, στην χερσόνησο Φάο.
Χημικοί παράγοντες χρησιμοποιήθηκαν σε τέσσερις περιπτώσεις, προκαλώντας κάθε φορά «εκατοντάδες και χιλιάδες θύματα μεταξύ των Ιρανών», ανέφερε η CIA.
«Οι Ιρακινοί ουδέποτε μας ενημέρωσαν πως σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν νευροτοξικά αέρια. Δεν χρειάσθηκε άλλωστε να το κάνουν, το γνωρίζαμε ήδη», εξήγησε στο Foreign Policy ο τότε Αμερικανός επιτετραμμένος στην πρεσβεία στη Βαγδάτη, Ρικ Φρανκόνα.
Είναι την εποχή εκείνη —τον Μάρτιο του 1988—, που ο Σαντάμ Χουσέιν είχε χρησιμοποιήσει ατιμωρητί χημικά αέρια και κατά της κουρδικής κοινότητας Χαλάμπτζα, επίθεση η οποία είχε στοιχίσει τη ζωή σε 5.000 ανθρώπους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
