 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 7.17μμ
----------------------------------------
Κοινό μέτωπο κατά της Χρυσής Αυγής από Έλληνες ευρωβουλευτές
----------------------------------------
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-(Ανταπόκριση Μαρία Αρώνη)
Κοινό μέτωπο για την αντιμετώπιση της ανόδου του νεοναζισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη, με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από οπαδό της Χρυσής Αυγής, συγκροτήθηκε από την πλειοψηφία των Ελλήνων Ευρωβουλευτών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Οικολόγων-Πρασίνων, ΛΑΟΣ και Δράση) που κατέθεσαν κοινή ερώτηση για το θέμα αυτό προς το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Οι υπογράφοντες βουλευτές είναι οι εξής: Μαριέττα Γιαννάκου, Συλβάνα Ράπτη, Νίκη Τζαβέλα, Νίκος Χρυσόγελος, Θεόδωρος Σκυλακάκης, 'Αννυ Ποδηματά, Σπύρος Δανέλλης, Γεώργιος Παπανικολάου, Δημήτριος Δρούτσας, Κωνσταντίνος Πουπάκης, Μαρία-Ελένη Κοππά, Χρυσούλα Παλιαδέλη, Νικόλαος Σαλαβράκος, Γεώργιος Σταυρακάκης, Ιωάννης Τσουκαλάς.
Στην ερώτησή τους οι Έλληνες ευρωβουλευτές αναφέρουν ότι «η Χρυσή Αυγή γνώρισε εντυπωσιακή άνοδο στο περιβάλλον της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που πλήττει την Ελλάδα και αναπτύσσεται ραγδαία, καθώς το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας -έκτος χρόνος ύφεσης και τέταρτος χρόνος σκληρής λιτότητας- έχει εξαντλήσει και τις τελευταίες αντοχές των Ελλήνων πολιτών».
Στη συνέχεια επισημαίνεται ότι η εξάπλωση φιλοναζιστικών, ρατσιστικών φορέων και κινήσεων δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα, καθώς έχει καταγραφεί ήδη σε προηγηθείσες εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές σε πολλά κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και καταγράφεται εντονότερα στις μετρήσεις που γίνονται σε όλη την Ευρώπη.
«Όσο τα προγράμματα λιτότητας συμπιέζουν το εισόδημα των πολιτών και περιθωριοποιούν, κοινωνικά και εργασιακά, μεγάλες ομάδες, κυρίως νέων ανθρώπων, τόσο βρίσκουν έδαφος εγκληματικές συμπεριφορές με άλλοθι τη φτώχεια και την παράνομη μετανάστευση», αναφέρουν οι Έλληνες ευρωβουλευτές, κρούοντας τον κώδωνα κινδύνου για πιθανή επιδείνωση τέτοιων φαινομένων, όχι μόνο στην Ελλάδα.
Καταλήγοντας, οι Έλληνες ευρωβουλευτές ρωτούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο:
1) Συνειδητοποιούν ότι εξαντλούνται οι δημοκρατικές αντοχές των κοινωνιών, κυρίως σε κράτη - μέλη της ΕΕ με προγράμματα προσαρμογής και πλήττονται καίρια οι αρχές και αξίες επί των οποίων οικοδομήθηκε η ΕΕ;
2) Θα συνυπολογίσουν τις κοινωνικές, πολιτικές παραμέτρους των προγραμμάτων προσαρμογής;
3) Στο βαθμό που τους αναλογεί, ποιές πολιτικές προτίθενται να ενεργοποιήσουν ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις από την ύφεση και τη λιτότητα στις χώρες που εφαρμόζουν προγράμματα προσαρμογής, ν' αποφευχθεί η επιδείνωση φαινομένων βίας και διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής, που τραυματίζουν βαρύτατα το ευρωπαϊκό εγχείρημα, κλονίζουν συθέμελα την εμπιστοσύνη των πολιτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και επαναφέρουν στο προσκήνιο τη ναζιστική απειλή;
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
