 |
|
|  Τρίτη Ωρα 2.42μμ
----------------------------------------
Τι προκύπτει απο έκθεση τού Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας
----------------------------------------
842 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΕ...
----------------------------------------
ΡΩΜΗ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Ένας στους οχτώ ανθρώπους στον κόσμο, υποφέρει από χρόνιο υποσιτισμό, ανακοίνωσε σήμερα ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, προειδοποιώντας τους διεθνείς ηγέτες ότι ορισμένες περιοχές δε θα καταφέρουν να μειώσουν στο μισό τον αριθμό των ανθρώπων που υποφέρουν από πείνα ως το 2015.
Σε έκθεση για την επισιτιστική ανασφάλεια στον κόσμο (SOFI 2013), η οποία παρουσιάστηκε σήμερα στη Ρώμη, έδρα του FAO, τονίζεται ότι η πείνα συνεχίζει να υποχωρεί στον κόσμο, αλλά η Αφρική αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα με έναν στους πέντε κατοίκους της να υποσιτίζεται.
Σύμφωνα με την έκθεση, 842 εκατομμύρια άνθρωποι (12%) του παγκόσμιου Πληθυσμού) υπέφεραν από χρόνιο υποσιτισμό κατά την περίοδο 2010-2012. Η εκτίμηση αυτή κάνει λόγο για έναν αριθμό αισθητά μειωμένο σε σύγκριση με την περίοδο 1990-1992, όταν το αντίστοιχο ποσοστό ανερχόταν στο 17%.
Η Αφρική παραμένει η ήπειρος με το μεγαλύτερο πρόβλημα υποσιτισμού (21%), κυρίως η υποσαχάρεια Αφρική.
"Αντίθετα, οι περισσότερες ασιατικές χώρες κατέγραψαν σημαντική μείωση του φαινομένου αυτού, κυρίως στη νοτιοανατολική Ασία, όπου το ποσοστό των υποσιτιζόμενων ανθρώπων μειώθηκε σε 20 χρόνια από 31% στο 10%.
Συνολικά, το 60% των υποσιτιζόμενων ανθρώπων στον κόσμο βρίσκονται στη νότια Ασία (295 εκατομμύρια) και στην υποσαχάρεια Αφρική (223 εκατομμύρια), αλλά ακόμα και σ' αυτές τις περιοχές, το ποσοστό των υποσιτιζόμενων μειώθηκε σημαντικά τις τελευταίες δυο δεκαετίες από 32,7% στο 24,8%.
Η Ασία στο σύνολό της δεν απέχει πολύ από την επίτευξη του Στόχου της Χιλιετίας, δηλαδή τη μείωση στο μισό του αριθμού των υποσιτιζόμενων πριν από το 2015, σύμφωνα με τον FAO, ο οποίος εκτιμά ότι ο στόχος αυτός μπορεί ακόμα να επιτευχθεί στις αναπτυσσόμενες χώρες, "υπό την προϋπόθεση ότι θα καταβληθούν επιπλέον προσπάθειες για την καταπολέμηση της πείνας μεταξύ άλλων με την αύξηση των επενδύσεων στη γεωργία".
Σύμφωνα με τον FAO, "οι πολιτικές που αποσκοπούν στην αύξηση της αγροτικής παραγωγής και της διαθεσιμότητας των τροφίμων είναι σημαντικές για τη μείωση της πείνας ακόμα και εκεί που υπάρχει μεγάλη φτώχεια".
"Όταν αυτές οι πολιτικές συνδυάζονται με την κοινωνική προστασία και με άλλα μέτρα που αυξάνουν τα εισοδήματα των φτωχών οικογενειών ώστε να αγοράζουν τρόφιμα, μπορούν να έχουν ακόμα καλύτερα αποτελέσματα και να τονώσουν την αγροτική ανάπτυξη", τονίζει η έκθεση, την οποία εκπόνησαν ο FAO, το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού (WFP) και το Διεθνές Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (IFAD).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
