 |
|
|  Σάββατο 11/2
----------------------------------------
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΟΛΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
----------------------------------------
17 φίλαθλοι έχασαν τη ζωή τους απο ασφυξία,οταν ποδοπατήθηκαν στη διάρκεια συνωστισμού,ενω τουλάχιστον 60 μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο-O αγώνας...έγινε κανονικά!!!
----------------------------------------
Ουίζε.-
Με τραγωδία ξεκίνησε το πρωτάθλημα της Αγκόλα καθώς 17 οπαδοί βρήκαν τραγικό θάνατο κι άλλοι 60 έχουν διακομισθεί στο νοσοκομείο λίγο μετά την έναρξη της αναμέτρησης, Σάντα Ρίτα ντε Κασία - Ρεκρεατίβο ντε Λιμπόλο.
Το ματς ανάμεσα στη Σάντα Ρίτα ντε Κασία και τη Ρεκρεατίβο ντε Λιμπόλο, στο "Estadio Municipal 4 de enero" της πόλης Ουίζε (σ.σ στο Βορρά της χώρας) στην Αγκόλα είχε ιστορική σημασία.
Πέρα από το γεγονός ότι ήταν το πρώτο ματς της σεζόν για το πρωτάθλημα της αφρικανικής χώρας (Girabola), ήταν και το πρώτο της γηπεδούχου, Σάντα Ρίτα ντε Κασία, στην πρώτη κατηγορία.
Η Σάντα Ρίτα ντε Κασία είναι νεοσύστατη ποδοσφαιρική ομάδα - ιδρύθηκε στις 29 Αυγούστου του 2015 - και στην πρώτη της σεζόν στη δεύτερη κατηγορία (2016) κατάφερε και κέρδισε την άνοδο για την πρώτη. Η προσμονή μεγάλη. Όλοι ήθελαν να παραβρεθούν στο "Estadio Municipal 4 de enero".
Η ποδοσφαιρική οργάνωση στην πόλη της χώρας (σ.σ πληθυσμού 800.000 κατοίκων) ελλιπής, ο προγραμματισμός ανύπαρκτος. Όταν ξεκινούσε το ματς, πολλοί δεν είχαν καταφέρει να μπουν στο γήπεδο. Η καθυστέρηση προκάλεσε εκνευρισμό ανάμεσα στους οπαδούς, πολλοί εκ των οποίων συγκρούστηκαν και προσπάθησαν να μπουν με τη βία σ' αυτό.
Οι αστυνομικές Αρχές προσπάθησαν να καταστείλουν τη βίαια είσοδο με ρίψη δακρυγόνων. Η ένταση των συγκρούσεων κορυφώθηκε επτά λεπτά μετά την έναρξη της αναμέτρησης και επικράτησε πανικός. Δεκαεπτά οπαδοί βρήκαν τραγικό θάνατο από ασφυξία, ενώ άλλοι εξήντα έχουν διακομισθεί στα νοσοκομεία. Οι πρώτες μαρτυρίες αναφέρουν ότι μεταξύ αυτών που έχασαν τη ζωή τους βρίσκονται και πολλά παιδιά.
"Κανείς δεν το είχε προβλέψει. Το γήπεδο είναι σε καλή κατάσταση", υποστήριξε ο Πορτογάλος τεχνικός της Σάντα Ρίτα ντε Κασία, Σέρζιο Τραγκίλ. Το ματς συνεχίστηκε κανονικά και έληξε με νίκη της Ρεκρεατίβο ντε Λιμπόλο (0-1), αλλά σίγουρα αυτό δεν έχει καμία σημασία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
