Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη Ωρα 7.17μμ ---------------------------------------------------- Ελλάδα ---------------------------------------------------- «Στο κόκκινο» το 75% των στεγαστικών δανείων ----------------------------------------------------

ΕΔΩ ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση Κυριάκος Θεοδωρακάκος)

Στο 75% έχουν εκτοξευθεί τα στεγαστικά δάνεια των ελληνικών νοικοκυριών που βρίσκονται «στο κόκκινο», σύμφωνα με έρευνα της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών της ΓΣΕΕ, που δόθηκε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, οι οφειλές πιστωτικών καρτών που βρίσκονται σε καθυστέρηση φθάνουν το 15%, και των καταναλωτικών δάνειων -που πριν από δυόμισι χρόνια ήταν στο 10%- σήμερα έχουν εκτοξευθεί στο 65%. Συγκεκριμένα, τα δάνεια που βρίσκονται σε οριστική καθυστέρηση ανέρχονται στα 65 δισ. ευρώ, ενώ σε προσωρινή δυσκολία εξυπηρέτησης βρίσκονται δάνεια ύψους τουλάχιστον 35 δισ. ευρώ. Η μέση οφειλή ανά δανειολήπτη ξεπερνά τις 94.000 ευρώ. Την πρωτιά έχουν τα στεγαστικά δάνεια που ανέρχονται στο 61,6% των δανείων που έχουν χορηγηθεί και ακολουθούν τα καταναλωτικά με 31,2%. Το 25% των δανειοληπτών είναι ηλικίας μεταξύ 30 και 40 ετών, το 27% 40 με 50 και το 29% από 50 έως 60 ετών. Το 66,7%, είναι έγγαμοι, το 17,9% διαζευγμένοι, το 13,3% άγαμοι και το 2% βρίσκονται εν χηρεία. Ως προς τη γεωγραφική κατανομή, το υψηλότερο ποσοστό υπερχρέωσης καταγράφεται στην Αθήνα (44%) και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη (18,4%) και τα Χανιά (14,4%). Η Ένωση υποστηρίζει επίσης ότι οι υπερχρεωμένοι συμπολίτες μας εμφανίζουν κατάθλιψη σε ποσοστό 45% στα αστικά κέντρα και σε υψηλότερο ποσοστό στην περιφέρεια. Τα στελέχη της Ένωσης εκτιμούν ότι όσοι έλαβαν στεγαστικό δάνειο από το 2008 και μετά δεν μπορούν να το εξυπηρετήσουν, ενώ, αν υπάρξει άρση του προστατευτικού πλαισίου για την πρώτη κατοικία, είναι ορατός ο κίνδυνος να ακολουθήσει «πλημμύρα πλειστηριασμών». Παρατηρείται επίσης ανισορροπία μεταξύ του ύψους του δανείου που χορηγήθηκε και του εισοδήματος που είχε παρουσιάσει ο δανειολήπτης, η οποία επιδεινώνεται. Από το 2011 και μετά χορηγήθηκαν 250.000 δάνεια από τις τράπεζες σε άτομα με ετήσιο εισόδημα μόλις 9.000. Σήμερα το 35,3% των δανειοληπτών αυτών είναι άνεργοι. Το 26,1% είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι και το 16,6% συνταξιούχοι. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της Ένωσης, υπάρχει κίνδυνος αποδυνάμωσης του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (3869/2010). Όπως αναφέρουν, έχει καταργηθεί ο εξωδικαστικός συμβιβασμός οφειλετών με τις τράπεζες, ενώ έχουν εξαιρεθεί από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις οι ελεύθεροι επαγγελματίες που απασχολούν προσωπικό.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία