 |
|
|  Τετάρτη 22/2
----------------------------------------
Ενα ανθρωπόμορφο τέρας στη Θεσσαλονίκη
----------------------------------------
52χρονος Γάλλος-μοναχός του Φραγκισκανικού Τάγματος,oπως δηλώνει ο ίδιος-κατηγορείται οτι ασελγούσε σε ασυνόδευτα προσφυγόπουλα,αφου εν αγνοία τους τα χορηγούσε ναρκωτικά χάπια και τα υπνώτιζε...
----------------------------------------
Θεσσαλονίκη (ανταπόκριση).-
Με βαρύτατες κατηγορίες παραπέμφθηκε να απολογηθεί σε ανακριτή 52χρονος Γάλλος, που κατηγορείται ότι προέβη κατ' επανάληψη σε ασελγείς πράξεις σε βάρος τεσσάρων ασυνόδευτων προσφυγόπουλων από το Πακιστάν, τα οποία φιλοξενούσε στο σπίτι του στην Τούμπα Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος, που αυτοπροσδιορίζεται ως μοναχός του Φραγκισκανικού Τάγματος, κατηγορείται -επιπλέον- ότι χορηγούσε στα θύματά του -και εν αγνοία τους- ναρκωτικά χάπια, με τα οποία τα υπνώτιζε, πριν προχωρήσει στις πράξεις που του αποδίδονται.
Ο 52χρονος μετήχθη νωρίτερα το μεσημέρι στην εισαγγελέα ποινικής δίωξης Εμμανουέλα Κετσιατζή, η οποία του απήγγειλε κατηγορίες για κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια και διακίνηση ναρκωτικών ουσιών. Σύμφωνα με εισαγγελικές πηγές, η δεύτερη πράξη είναι με την ιδιαίτερα επιβαρυντική περίσταση, επειδή συνδέεται με ανήλικα, ενώ επισύρει ποινή που φθάνει τα ισόβια δεσμά.
Μετά την άσκηση της δίωξης, η εισαγγελέας τον παρέπεμψε στον 5ο ειδικό ανακριτή Θεσσαλονίκης, από τον οποίο πήρε προθεσμία για να απολογηθεί αύριο και μέχρι τότε κρατείται.
Η υπόθεση ήρθε στο «φως», κατόπιν έρευνας που διενήργησε το τμήμα προστασίας ανηλίκων της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, κι ενώ προηγήθηκε καταγγελία που έφτασε στην εν λόγω Υπηρεσία.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, όλα ξεκίνησαν όταν ο 52χρονος αλλοδαπός, απευθυνόμενος σε γνωστή του που δραστηριοποιείται σε δομή φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, στα πέριξ της Θεσσαλονίκης, προσφέρθηκε να φιλοξενήσει ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, παρέχοντάς τους στέγη και τροφή. Έτσι κι έγινε, αφού τον περασμένο Γενάρη, ο Γάλλος υπήκοος φιλοξένησε διαδοχικά στην οικία του τέσσερα αγόρια από το Πακιστάν, ηλικίας 14 έως 17 ετών.
Μάλιστα, ο ίδιος την ίδια περίοδο απευθύνθηκε σε κοινωνική μη κυβερνητική οργάνωση, που ασχολείται με την υποστήριξη παιδιών και νέων, ζητώντας νομική υποστήριξη αναφορικά με το καθεστώς παραμονής στη χώρα μας των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων που φιλοξενούσε.
Όταν παιδοψυχολόγος της παραπάνω ΜΚΟ ήρθε σε επαφή με ένα από τα προσφυγόπουλα, εκείνο αποκάλυψε πως δεν επιθυμούσε να επιστρέψει στο σπίτι του 52χρονου, διότι ένιωθε άσχημα εκεί. Το ίδιο αγοράκι, εκμυστηρεύτηκε ότι ο κατηγορούμενος του χορηγούσε χάπια που δήθεν ήταν για κνησμό κι όταν τα έπαιρνε έπεφτε σε «λήθαργο». Φαίνεται δε ότι κατά τη διάρκεια του υπνωτισμού, ο αλλοδαπός προέβαινε σε ασελγείς ενέργειες εναντίον του. Ανάλογες καταγγελίες έγιναν από τα υπόλοιπα αγόρια, γεγονός που κινητοποίησε την Οργάνωση που απευθύνθηκε στις Αστυνομικές Αρχές της Θεσσαλονίκης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
