Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη Ωρα 9.40μμ ----------------------------------------------------- Τι λένε οι επιστήμονες που το ανακάλυψαν ---------------------------------------------------- Κι αν σού κάτσει? --------------------------------------------------- ΧΡΥΣΑΦΙ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ) ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ...ΔΕΝΔΡΑ΄.΄. ---------------------------------------------------

ΒΒC.-

Όσοι πάντα ήθελαν να δουν χρήματα να πέφτουν από τα δέντρα όπως τα μήλα, θα νιώσουν δικαιωμένοι στο άκουσμα της πιο απρόσμενης επιστημονικής είδησης: δεν υπάρχουν μεν «χρηματιές», αλλά στα φύλλα μερικών δέντρων υπάρχει πραγματικό χρυσάφι! Αυστραλοί ερευνητές, που έκαναν τη σχετική ανακάλυψη στα φύλλα ευκαλύπτων σε ύψος δέκα μέτρων πάνω από το έδαφος, όπου βρήκαν άφθονα σωματίδια χρυσού, δήλωσαν πως η παρουσία τους αποκαλύπτει την ύπαρξη κοιτασμάτων χρυσού πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια, από όπου μέσω των ριζών ανεβαίνουν μέχρι τα φύλλα, αν και σε μικρές ποσότητες. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται περίπου 500 τέτοια χρυσοφόρα δέντρα για να φτιαχτεί ένα χρυσό δαχτυλίδι. Όμως κάτω από τα «πολύτιμα» δέντρα, σε βάθος πάνω από 30 μέτρα, κρύβονται πολύ μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον γεωχημικό Μαλ Λίντερν του ερευνητικού κέντρου CSIRO της Αυστραλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», σύμφωνα με το BBC, το Γαλλικό Πρακτορείο, το «Science» και το «New Scientist», πιστεύουν ότι η ανακάλυψή τους προσφέρει μια νέα μέθοδο εντοπισμού χρυσοφόρων κοιτασμάτων σε απρόσιτες τοποθεσίες. Σημειωτέον ότι καθώς τα «εύκολα» κοιτάσματα έχουν σχεδόν όλα βρεθεί, η ανακάλυψη νέων έχει πέσει δραματικά κατά 45% την τελευταία δεκαετία, με συνέπεια η τιμή των προϊόντων χρυσού να κινείται έντονα ανοδικά μετά το 2000. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, πάνω από 174.000 τόνοι χρυσού έχουν συνολικά εξορυχθεί από τη Γη από την αρχή του πολιτισμού. Η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εκτιμά ότι υπάρχουν ακόμα αποθέματα περίπου 51.000 τόνων χρυσού στο υπέδαφος παγκοσμίως. Εκτός από τα κοσμήματα, ο χρυσός έχει πολλές άλλες εφαρμογές, όπως στην ηλεκτρονική βιομηχανία και την ιατρική τεχνολογία. Έως τώρα σωματίδια χρυσού είχαν εντοπιστεί στο χώμα γύρω από δέντρα όπως οι ευκάλυπτοι, αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι το πολύτιμο μέταλλο «τρυπώνει» στα κλαδιά, στον κορμό και ιδίως στα φύλλα, όπου και μπορεί να ανιχνευθεί. Για να το πετύχουν αυτό, οι Αυστραλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν το σύγχροτρον, ένα μεγάλο επιστημονικό όργανο που «φωτογραφίζει» με ακτίνες-Χ την ύλη σε μεγάλη λεπτομέρεια. Έτσι, ανακάλυψαν σωματίδια χρυσού με διάμετρο οκτώ μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) μέσα στα φυτικά κύτταρα, που έφθαναν σε συγκέντρωση 80 έως 100 μερών ανά δισεκατομμύριο. «Τα δέντρα λειτουργούν σαν υδραυλικές αντλίες. Μεταφέρουν προς τα πάνω νερό από τις ρίζες τους και, με αυτό τον τρόπο, εισρέουν στο εσωτερικό τους διαλυμένα στο νερό σωματίδια χρυσού, τα οποία φθάνουν μέχρι τα φύλλα» δήλωσε ο Λίντερν. Όπως είπε η τεχνική ανίχνευσης χρυσού στα φύλλα είναι πιο φιλική στο περιβάλλον, καθώς αρκεί να αναλυθεί ένα μικρό δείγμα και κλαδιών, χωρίς να γίνουν ανασκαφές. Οι ερευνητές θεωρούν ότι μια ανάλογη μέθοδος θα μπορούσε να εφαρμοστεί για τον εντοπισμό στα δέντρα και άλλων μετάλλων, όπως σιδήρου, χαλκού, μολύβδου κ.α.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία