|
| Τρίτη 18/4
Η ΚΟΥΒΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Κουβανοί γιατροί εργάζονται ΔΩΡΕΑΝ σε 27 φτωχές χώρες τού Πλανήτη-Σε άλλα 35 κράτη αμοίβονται και αποτελούν τη σημαντικότερη πηγή συναλλάγματος για τη νήσο
Αβάνα
Κουβανοί γιατροί εργάζονταν στα τέλη του 2016 σε 62 χώρες του κόσμου, αποτελώντας για τη νήσο τη μεγαλύτερη πηγή συναλλάγματος, ξεπερνώντας κατά πολύ τη συνεισφορά του τομέα του τουρισμού, καταδεικνύουν επίσημα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν χθες.
Σύμφωνα με τις ετήσιες στατιστικές για την υγεία το 2016, κουβανοί γιατροί εργάζονταν σε 24 χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, 27 χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, επτά χώρες της ανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού, δύο χώρες της Μέσης Ανατολής και της ανατολικής Αφρικής, καθώς και στη Ρωσία και στην Πορτογαλία.
Η δραστηριότητά τους έφερε έσοδα που υπολογίζεται πως ανέρχονταν σε 11 δισεκατομμύρια δολάρια και πλέον κατ' έτος από το 2011 ως το 2015, καθώς η κομμουνιστική κυβέρνηση χρεώνει τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι γιατροί από τη νήσο στις 35 από τις 62 χώρες, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Οικονομίας Χοσέ Λουίς Ροδρίγκες, τον οποίο επικαλέστηκε ο κρατικός ενημερωτικός ιστότοπος Cubadebate.
Συγκριτικά, ο τουριστικός τομέας συνεισέφερε έσοδα 2,8 δισεκ. δολαρίων το 2016, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Η διάθεση στο εξωτερικό επαγγελματικών υπηρεσιών, κυρίως ιατρικών, εξελίχθηκε στη σημαντικότερη πηγή συναλλάγματος για τη νήσο.
Τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν χθες δεν διευκρινίζουν πόσοι κουβανοί επαγγελματίες συμμετέχουν σε αποστολές στο εξωτερικό, πάντως σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας περί τα μέσα του 2015 υπήρχαν πάνω από 50.000, οι μισοί και πλέον εκ των οποίων ήσαν γιατροί.
Συνολικά, η Κούβα αριθμούσε στα τέλη του 2016 90.161 γιατρούς. Ο αριθμός συμπεριλαμβάνει εκείνους που εργάζονταν στο εξωτερικό.
Στη νήσο, παρά τη φτώχεια, η υγεία και η παιδεία είναι δημόσια αγαθά που παρέχονται δωρεάν, κάτι για το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται η κομμουνιστική κυβέρνηση, που κατά τα άλλα επικρίνεται από πολλούς για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Εξάλλου η αποστολή γιατρών σε όλο τον κόσμο αποτελεί παράδοση δεκαετιών στην Κούβα κι έχει τόσο διπλωματικά, όσο και οικονομικά οφέλη για την Αβάνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|